Baby Bag

„როდესაც ბავშვი თამაშობს და ჩვენ უბრალოდ იქვე ვიმყოფებით, ეს არ არის კომუნიკაცია,“ - ენისა და მეტყველების თერაპევტი ანკა შამათავა

„როდესაც ბავშვი თამაშობს და ჩვენ უბრალოდ იქვე ვიმყოფებით, ეს არ არის კომუნიკაცია,“ - ენისა და მეტყველების თერაპევტი ანკა შამათავა

ენისა და მეტყველების თერაპევტმა ანკა შამათავამ ის აუცილებელი პირობები დაასახელა, რომელიც ენისა და მეტყველების განვითარებისთვის არის საჭირო:

„რა არის აუცილებელი პირობა ენისა და მეტყველების განვითარებისთვის? ჩვენ ვიცით, რომ ადამიანი არის ერთადერთი ცოცხალი არსება, რომელიც ენისა და მეტყველების საშუალებით ამყარებს ურთიერთობას გარშემომყოფებთან. ენის ათვისება ძალიან რთული და კომპლექსური პროცესია, რომელიც უკვე მუცლადყოფნის პერიოდში იწყება, როდესაც ბავშვს ესმის მშობლების მეტყველება.“

ანკა შამათავას თქმით, ბავშვი მშობლიურ ენას გარემოსთან ურთიერთობით და თამაშით სწავლობს:

​დაბადებიდან ორ წლამდე ძალიან მნიშვნელოვანი პერიოდია ენის დასწავლისთვის. როგორ დაისწავლის ბავშვი მშობლიურ ენას? ეს ხდება კომუნიკაციის საშუალებით. მხოლოდ გარემოსთან ურთიერთობით, თამაშით ხდება ენის ათვისება. მნიშვნელოვანია ბავშვის ორმხრივი ჩართულობა კომუნიკაციურ პროცესში მშობელთან ან თანატოლთან.“

„აუცილებელია მზერითი კონტაქტის არსებობა. აუცილებელია ჯერის დაცვა ურთიერთობაში. ასევე აუცილებელია, რომ ბავშვმა აქტივობის შინაარსი იცოდეს და ესმოდეს, რა აქტივობაშია ის ჩართული. მხოლოდ ამის შემდეგ ხდება შესაძლებელი ენის დასწავლა. რა არ არის კომუნიკაცია? კომუნიკაცია არ არის ტელევიზორის ყურება, როდესაც ბავშვი მხოლოდ ცალმხრივად იღებს გარედან შემოსულ ინფორმაციას. ​როდესაც ბავშვი თამაშობს და ჩვენ უბრალოდ იქვე ვიმყოფებით, ეს არ არის კომუნიკაცია, რადგან არ არის ორმხრივი და ცოცხალი პროცესი. იმისთვის, რომ ბავშვს დავეხმაროთ ენის ათვისებაში, აუცილებელია, რომ ის იყოს ჩართული აქტივობებში. აუცილებელია, რომ ბავშვს ესმოდეს ამ აქტივობის შინაარსი, აინტერესებდეს, რასაც აკეთებს,“ - აღნიშნა ანკა შამათავამ.

წყარო: ​მენტალური ჯანმრთელობის ცენტრი

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„იმისთვის, რომ ბავშვი სწორად ამეტყველდეს, მას თავად უნდა ესმოდეს სწორი და გამართული მეტყვე...
​მეტყველების თერაპევტმა ეკა ჭავჭავაძემ ბავშვებში მეტყველების შეფერხების გამომწვევ უმთავრეს მიზეზებზე ისაუბრა და ერთ-ერთ მიზეზად მშობლებთან კომუნიკაციის დეფიციტი დაასახელა:„იყო პერიოდი, როდესაც ​...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად