Baby Bag

„ვერც ბებია და ვერც ძიძა ვერ ანაცვლებს მშობელთან ურთიერთობას,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

„ვერც ბებია და ვერც ძიძა ვერ ანაცვლებს მშობელთან ურთიერთობას,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ნეიროფსიქოლოგმა მარიამ ხვადაგიანმა ბავშვის აღზრდაში მშობლის აქტიური მონაწილეობის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და ხაზი გაუსვა ორივე მშობლის როლს შვილის ცხოვრებაში:

„ბავშვს სასურველია ზრდიდეს ორივე მშობელი. უამრავი კვლევა არსებობს, თუ რატომ არის ეს სასურველი. კვლევებით მტკიცდება, რომ ძალიან მნიშვნელოვანია მშობლის მონაწილეობა ბავშვის აღზრდაში. ზრდასრულ ასაკში ბავშვის აკადემიურ მიღწევაზე გავლენას ახდენს უფრო დედასთან ურთიერთობა, ხოლო ​ემოციურ ჩამოყალიბებაზე - მამასთან ურთიერთობა. ბავშვის აღზრდასთან მიმართებაში მამის როლი ძალიან მნიშვნელოვანია.“

მარიამ ხვადაგიანის თქმით, თუ მშობლები აღზრდაში აქტიურად ვერ მონაწილეობენ, სასურველია ეს როლი ბებია-ბაბუამ იტვირთოს:

„იმ შემთხვევაში, თუ ამის შესაძლებლობა არ არის, სასურველია ბებია და ბაბუა იღებდნენ მონაწილეობას აღზრდაში. იმ შემთხვევაში, თუ ვერც ბებია-ბაბუა ვერ იღებს მონაწილეობას ბავშვის აღზრდაში, უკვე გადავდივართ ძიძაზე. რა თქმა უნდა, ​ვერც ბებია და ვერც ძიძა ვერ ანაცვლებს მშობელთან ურთიერთობას.“

„ძალიან ​მნიშვნელოვანია, რომ მშობელმა დღეში ერთი საათი მაინც გამოყოს კონკრეტულად ბავშვთან ურთიერთობისთვის. ეს დრო უნდა გამოვყოთ არა ჯგუფური აქტივობებისთვის, არამედ კონკრეტულად „მე და ჩემი შვილი.“ ეს ურთიერთობა სასურველია, რომ იყოს ყოველდღიურად დღეში ერთი საათი მაინც,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარიამ ხვადაგიანმა Music Box-ის ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​Music Box

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„მშობლები ბავშვს ხშირად ისეთ რაღაცებს უკრძალავენ, რისი გაკეთებაც მას რეალურად შეუძლია, რის...
​​ნეიროფსიქოლოგმა მარიამ ხვადაგიანმა ბავშვის განვითარებაში არსებული კრიტიკული ეტაპების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ 3 და 5 წლის ასაკი კრიზისულ პერიოდად ითვლება:„ადამიანის განვითარებაში არის...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად