Baby Bag

რატომ არის ეზოს თამაშები აუცილებელი ბავშვის განვითარებისთვის? - ფსიქოლოგ ანა თუნიაშვილის რეკომენდაციები

რატომ არის ეზოს თამაშები აუცილებელი ბავშვის განვითარებისთვის? - ფსიქოლოგ ანა თუნიაშვილის რეკომენდაციები

ფსიქოლოგმა ანა თუნიაშვილმა ბავშვის განვითარებისთვის ეზოს თამაშების უდიდეს მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

​ბავშვებს მეტად მოსწონთ ფიზიკური აქტივობები, სადაც თვითონ უფრო აქტიურები არიან, ვიდრე კომპიუტერთან ან პლანშეტთან ჯდომა, როდესაც ბავშვი პასიურია, მხოლოდ თითებს ამოძრავებს. თამაშის დროს მშობლის ჩართულობა მნიშვნელოვანია. ბავშვს და მშობელს შორის ამ დროს ხდება ემოციური კავშირების გამყარება. მშობლებს შეუძლიათ ბავშვებს ასწავლონ ახალი უნარები, თუ როგორ დაამყარონ ურთიერთობა სხვა ბავშვებთან. მშობლებს შეუძლიათ მოდელის მიცემით განავითარონ ბავშვის მეტყველება, ასწავლონ კონფლიქტების მოგვარება, თანამშრომლობა.“

ანა თუნიაშვილის თქმით, ეზოს თამაშებით ბავშვი დამოუკიდებლობას სწავლობს:

„ასევე მნიშვნელოვანია, რომ ​ბავშვებს ჰქონდეთ დრო ითამაშონ დამოუკიდებლად, მარტო. ეზოს თამაშები სწორედ ამიტომ არის მნიშვნელოვანი, რომ იქ დამოუკიდებლობას სწავლობენ ბავშვები. შეიძლება ავძვრე სადღაც და ჩემზეა დამოკიდებულები, ჩამოვალ თუ არა. ბავშვი თვითონ იღებს გადაწყვეტილებას და ეს არის ის მნიშვნელოვანი უნარი, რაც სჭირდება შემდეგ რეალურ ცხოვრებაში.“

„სასურველია, რომ პრობლემა თვითონ ბავშვებმა გადაჭრან, მონახონ გზები, როგორ წავიდნენ კომპრომისზე, ისწავლონ საგნების გაზიარება. თუ მშობელი ამჩნევს, რომ ვითარება კრიტიკულია, სასურველია, რომ ჩაერიოს ბავშვების კონფლიქტში. მ​შობელი უნდა ჩაერიოს მსუბუქად და გადაწყვეტილებები ბავშვებმა მიიღონ. სასურველია ბავშვებს წარვუდგინოთ ახალი თამაშები. თუ არ მოსწონს მას რეზინობანა და კლასობანა, ბუნებრივია, რომ არც ითამაშებს. ბავშვს უნდა ჰქონდეს უამრავი თავისუფალი დრო თამაშისთვის. ადრეულ ასაკში ბაღშიც და სკოლაშიც აქტივობები უნდა მიმდინარეობდეს თამაშის მეშვეობით,“ - აღნიშნულ საკითხზე ანა თუნიაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„როდესაც ბავშვი თამაშობს და ჩვენ უბრალოდ იქვე ვიმყოფებით, ეს არ არის კომუნიკაცია,“ - ენისა...
​ენისა და მეტყველების თერაპევტმა ანკა შამათავამ ის აუცილებელი პირობები დაასახელა, რომელიც ენისა და მეტყველების განვითარებისთვის არის საჭირო:„რა არის აუცილებელი პირობა ენისა და მეტყველების განვითარების...

შეიძლება დაინტერესდეთ

ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია

ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია
როდესაც მშობლები პატარას დააძინებენ და მათ გვერდით რჩებიან, ბავშვები მშვიდად აგრძელებენ ძილს, თუმცა ხშირად საკმარისია, ორი წუთით გავიდეს მშობელი, ისინი მაშინვე იღვიძებენ. ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი, ქცევითი თერაპევტი მაკო გაგნიძე.
- თავიდან, როდესაც ბავშვი ჩვილია, შესაძლოა მშობელი შფოთავდეს, განიცდიდეს, ნერვიულობდეს და ერჩივნოს ის ახლოს ჰყავდეს. ამასთან, ჩვილი დაბადებამდე 9 თვეს დედის სხეულში ატარებს, მიჩვეულია იმ გარემოს და სამყარო მისთვის უცხოა, ამიტომ საწყის ეტაპზე, მშობლის სიახლოვე ძალიან სჭირდება. ამ პერიოდში შესაძლოა, ეძინოს მასთან ახლოს, მაგალითად, გვერდზე მოიდგას მისი საწოლი ან გამოიყენოს საწოლი-მანეჟი, ასე ვთქვათ, მშობლის საწოლზე მისადგამი. რადგან ყველა ბავშვი და შემთხევა ინდივიდუალურია, მიდგომაც უნდა იყოს ინდივიდუალური, მზა და საყოველთაო რეცეპტი ამ სიტუაციისთვის არ არსებობს.
6 თვემდე ასაკში ბავშვს მუდმივად სჭირდება დედა, მისი მზრუნველობა და მოვლა. 6-დან 1,5 წლამდე ვითარდება წარმოსახვა, პატარა ხდება მეტად ემოციური, შესაძლოა დაეწყოს შფოთვა, რამაც ხელი შეუშალოს ძილს. ასეთ დროს ბავშვი თავს დაცულად გრძნობს მშობლების სიახლოვეს. 1,5-დან 2,5 წლმდე ბავშვეს ეშინიათ სიბნელის, მარტო ყოფნის. ვთანხმდებით, რომ ბავშვს შესაძლოა ეძინოს ჩვილობიდან გარკვეულ ასაკამდე მშობლის საძინებელში, თუმცა არა მათ საწოლში. ამასთან, დროთა განმავლობაში, იქნება ეს ცალკე საწოლი თუ საწოლი-მანეჟი ნელ-ნელა, სანიტიმეტრ-სანტიმეტრ უნდა დავაშოროთ მშობლების საწოლს, რათა უმტკივნეულოდ გადავიდეს 3-4 წლის ასაკში, ჯერ საწოლში, რომელიც ცოტა მოშორებით დგას და შემდეგ, დაახლოებით, 6 წლიდან უკვე საკუთარ ოთახში. შესაძლოა, ეს უფრო ადრე მოხდეს. გავიმეორებ, რომ ყველა შემთხვევა არის ინდივიდუალური და თავისებურ მიდგომას საჭიროებს.
- არის თუ არა ეს მიჯაჭვულობა?
- რაც შეეხება მიჯაჭვულობას, ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია. მიჯაჭვულობა გულისხმობს არა ამ სიტყვის პირდაპირ გაგებას. მიჯაჭვულობა არის ძლიერი ემოციური კაშირი, რომელიც ყალიბდება შვილს და მშობელს შორის (ან ადამიანს, რომელიც ზრუნავს და პასუხისმგებლობა აკისრია), რისი გადატანაც შემდგომში სამყაროზე და სხვა ადამიანებზე ხდება, ასე ვთქვათ, ეს უნარი გენერალიზდება. 0-1 წლის ასაკში არის ნდობა-უნდობლობის პერიოდი სამყაროსთან მიმართებაში, ხოლო 1-2 წლამდე უკვე სწავლობენ ზემოთ აღნიშნულს და პირველადი შთაბეჭდილებით, თუ როგორი იქნება პირველადი გამოცდილება ურთიერთობებში, ყალიბდება ნდობა ან უნდობლობა. ასე რომ, ეს სიახლოვე საწყის ეტაპზე ამ მდგომარეობისთვის კარგიც არის, თუმცა დრო და დრო საჭიროა დამოუკიდებლობის ხარისხის ზრდა.
- ზოგ შემთხვევებში დიდხანს გრძელდება და უკვე მოზრდილებსაც უჭირთ მშობლის გარეშე ძილი. რა უნდა გააკეთოს მშობლებმა, რომ ბავშვი მიეჩვიოს მარტო ძილს?
- საწყის ეტაპზე გავუსი ხაზი ინდივიდუალიზმს, ახლაც მინდა ვახსენო, თუმცა თუკი რაიმე განსკუთრებული საჭიროება არ აქვს ბავშვს (მოზარდს), 6 წლიდან სასურველია ეძინოს ცალკე ოთახში. აღსანიშნავია, რომ ცალკე საწოლში წოლის გამოცდილების მქონე ბავშვები უფრო ადვილად ეჩვევინ სხვა ოთახში ძილს, თუმცა მშობელმა აუცილებლად უნდა შეიმუშავოს რუტინა, რაც ბავშვს მშობლების ოთახში ძილის ასოციაციას დაურღვევს. მნიშვნელოვანია სწორად შერჩეული დრო, საუბარი და შემზადება აღნიშნულ თემასთან დაკავშირებით. ასევე, მშობელსაც უნდა ჰქონდეს ფსიქოლოგიური მზაობა და მყარი პოზიცია, რომელსაც არ დათმობს. არსებობს გარკვეული სტრატეგიები, თუკი მშობელს დამოუკიდებლად უჭირს ამ პროცედურის განხორციელება და სიტუაციასთან გამკლავება. სამოქმედო გეგმის შესადგენად უნდა მიმართოს სპეციალისტს (ფსიქოლოგი, ქცევითი თერაპევტი). 
ესაუბრა მარიამ ჩოქური
წაიკითხეთ სრულად