„არ არის საჭირო, როდესაც დედები მამებისგან მოითხოვენ: შენც ისე მოიქეცი, როგორც მე,“ - ხათუნა გოგელია

რა არ უნდა ავუკრძალოთ საკუთარ შვილებს, რის უფლება უნდა მივცეთ მას და, ამასთანავე, როგორ მივცეთ გარკვეული მიმართულებები - ამის შესახებ ფსიქოლოგი, ელენე ჯაფარიძე საუბრობს.

,,არ აუკრძალოთ თქვენს შვილებს, თქვან ,,არა", შეგეწინააღმდეგონ, გამოთქვან უკმაყოფილება. ამით თქვენ უზრუნველყოფთ, რომ ისინი გაიგებენ საკუთარი სიტყვისა და აზრის ფასს. მათ ეცოდინებათ, რომ შეუძლიათ, ყოველთვის იყვნენ უკმაყოფილოები რაღაცით და გამოთქვან, არ დაიტოვონ თავიანთ თავებში, რათა შეძლონ, როცა გაიზრდებიან, მართონ საკუთარი ცხოვრება ისე, როგორც საჭიროა. ასევე, მათ ეცოდინებათ, რომ არ ჩაყლაპონ რაღაცები ზედმეტად და არ განერიდონ კონფლიქტურ სიტუაციას იმის გამო, რომ ვერ აფიქსირებენ თავიანთ უკმაყოფილებას.

არ აუკრძალოთ თქვენს შვილებს თვითშემოქმედება. დახატოს ისე, როგორც მოსწონს. თუ ჩაერევით, ნუ შეეცდებით - შეიტანოთ მის თავისუფალ ხატვაში შტრიხები. ამზადებს საკვებს? როგორი უცნაური ინგრედიენტებიც უნდა გამოიყენოს, მიეცით საშუალება, რომ მოამზადოს. ამის ის საკუთარ თავსა და გარემოს შეიმეცნებს, უვითარდება ფანტაზია, უვითარდება შემოქმედებითი აზროვნება და, რაც მთავარია, იტვირთება. განტვირთვის ხასიათი აქვს ყველა აქტივობას მაშინ, როდესაც ამას აკეთებს თავად და არ ხდება გარემოდან კონტროლი, ჩარჩოებში მოქცევა. რა თქმა უნდა, თუკი მისი უსაფრთხოება დაცულია.

არ აუკრძალოთ თქვენს შვილს, ჩაიცვას ის, რაც მოსწონს, რადგან ის ამით სწავლობს, რომ უყვარდეს საკუთარი თავი. მთავარი ის კი არ არის, რომ გემოვნების სტანდარტში ჯდებოდეს  ტანსაცმელი ან მხოლოდ თქვენს, საზოგადოების სტანდარტებს აკმაყოფილებდეს ის, მთავარია მან - ბავშვმა იგრძნოს თავი ლამაზად, კომფორტულად. მთავარია, მას მოსწონდეს ის, რაც აცვია და ნელ-ნელა, რა თქმა უნდა, დაიხვეწება მისი გემოვნება ან დარჩება ისეთი, როგორიც არის, მაგრამ ეს არ არის პრობლემა. პრობლემა სწორედ ის არის, როდესაც ხდება აკრძალვა და ბავშვმა იცის, რომ არ აქვს უფლება, ჩაიცვას ის, რაც უნდა, იგრძნოს თავი ისე, როგორც უნდა და ამ დროს კარგავს ის საკუთარ თავს.

არ აუკრძალოთ ბავშვებს სიცელქე, სპონტანურობა, რაც არის ბავშვობის შემადგენელი ნაწილი და რასაც, სამწუხაროდ, როდესაც ვიზრდებით, ისედაც ვკარგავთ და ვერგებით საზოგადოების მიერ დადგენილ ჩარჩოებს, იცელქოს, იხმაუროს. ნუ ვცდილობთ, ვთხოვოთ, რომ, მაგალითად, ნაკლებად ხმამაღლა იმღეროს, ნაკლებად ხმამაღლა დაუკრას. თუკი მისი უსაფრთხოება დაცულია, გააკეთოს ის სპონტანურად, რაც მას სჭირდება. ამის ის ვითარდება. ჩვენ შეგვიძლია, ვმართოთ ბავშვის განვითარება, გარკვეული კორექტირება შევიტანოთ ისე, რომ არ შევულახოთ უფლება, არ ავუკრძალოთ აზრის გამოთქმა, არ ავუკრძალოთ კონკრეტული აქტივობები, მაგრამ მივცეთ მიმართულება:, - ურჩევს მშობლებს ელენე ჯაფარიძე.