Baby Bag

„ეს ფილმი ძალიან ძვირფასი ფილმია, რომელიც მინდა, რომ ყველა ადამიანმა ნახოს,“ - ნათია ფანჯიკიძის რეკომენდაცია მშობლებს

„ეს ფილმი ძალიან ძვირფასი ფილმია, რომელიც მინდა, რომ ყველა ადამიანმა ნახოს,“ - ნათია ფანჯიკიძის რეკომენდაცია მშობლებს

ფსიქოლოგმა ნათია ფანჯიკიძემ ბავშვებში სიყვარულის დეფიციტის პრობლემაზე და მისგან გამოწვეულ სირთულეებზე ისაუბრა:

​ადამიანი, რომელსაც სიყვარულის დეფიციტი აქვს, ემსგავსება ურჩხულს. რაც უფრო მეტად ემსგავსება ის ურჩხულს, მით უფრო ძნელი ხდება მისი შეყვარება. აქედან გამომდინარე ის უფრო საშინელ წრეზე მიდის. უნდა გაუმართლოს და გამოჩნდეს იშვიათი ადამიანი, რომელიც მას დიდი მოთმინებით გაჰყვება. რაც მთავარია, მხოლოდ მოთმინებაც არ კმარა. მთავარია გამოჩნდეს ადამიანი, რომელიც სწორად ამოიცნობს რა სჭირდება მას და ამოავსოს ეს ნაპრალი.“

ნათია ფანჯიკიძემ ყველას ურჩია ნახონ ფილმი „საოცრება,“ რომელიც აღმზრდელობით თემატიკაზეა:

​მე გაზიარებული მქონდა ფილმი, მგონი, „საოცრება“ ერქვა. ეს ფილმი მხატვრული თვალსაზრისით ჩემთვის არაფერს არ წარმოადგენს. მე ზოგადად ხელოვნებაში არ მიყვარს ნამდვილი ან ნამდვილთან მიმსგავსებული ამბები. ვთვლი, რომ ხელოვნება უნდა ემსახურებოდეს წარმოსახვას და ჯადოქრობას. ეს ფილმი ძალიან ძვირფასი ფილმია, რომელიც მინდოდა, რომ ენახა ყველა ადამიანს. არის ასეთი აღმზრდელობითი თემატიკა ფილმებშიც. ასეთი თემატიკა არის წიგნებშიც. ხელოვნებაში განვლილი ფსევდო განცდა ჩვენ გვიმუშავებს დამოკიდებულებას რაღაც ფაქტების მიმართ.“

„მნიშვნელოვანია ფსიქოლოგიური ველი, აღზრდა და გარემო, რომელშიც თქვენ ხართ. ძალიან მოქმედებს, თქვენს ოჯახში რა ითვლება ტრაგედიად, უბედურებად, რა დროს ეცოდებოდათ თქვენს დედას და მამას ადამიანი. მშობლების აღზრდა ყველაზე ძნელია, იმიტომ, რომ მშობლებს ძალიან უჭირთ შვილის დაბადება. მათ უნდათ, რომ სურვილები, რომლებიც თვითონ ვერ აისრულეს, თავს მოახვიონ შვილებს და განხორციელდნენ შვილში. მშობლებს აქვთ ილუზია, რომ შვილი არის მათი უკვდავება. ასეთი ზრუნვა, რომელიც მოითხოვს, რომ შენ იყო მშობლის ასლი, რეალურად არ არის ზრუნვა. ეს არის მშობლის მიერ განხორციელებული ვამპირიზმი. მას უნდა, რომ შენ მუდმივად იყო მის მუცელში. ეს არის ყველაზე დიდი და მტკივნეული პრობლემა. ​ზედმეტი ზრუნვა არის ვამპირიზმი გაფორმებული ზრუნვის სახელით. ზედმეტი ზრუნვა და ადამიანის დაინვალიდება არის ჩვეულებრივი ბოროტება და არაფერი საერთო არ აქვს სიყვარულთან. არასდროს ბავშვს არ უნდა გაუკეთოთ ის, რისი გაკეთებაც მას თვითონ შეუძლია,“- აღნიშნა ნათია ფანჯიკიძემ.

​წყარო 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

ფილმი, რომელიც ყველა მასწავლებელსა და მოსწავლეს ნანახი უნდა ჰქონდეს
​MomsEdu​.GE გთავაზობთ ფილმს - „საოცრება“, რომელსაც აუცილებლად სანახავ ფილმთა სიაში შეიყვანთ. ფილმი დაფუძნებულია ნიუ-იორკ ტაიმსის ამავე დასახელების ბესტსელერ წიგნზე. როგორია ფ...
5 საბავშვო ფილმი, შაბათ-კვირას საყურებლად
არაფერი სჯობს შვილებთან დივანზე ჯდომას და საყვარელი ფილმების მათთან ერთად ყურებას. გთავაზობთ 5 საოჯახო ფილმს, რომელსაც პატარებთან ერთად თქვენც სიამოვნებით უყურებთ. 1. ​შეუდარებელი მისტე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

მშობლები ფიქრობენ, რომ მათი მცირეწლოვანი შვილები ყველაფერს შესანიშნავად იგებენ და ყოველთვის იდეალურად უნდა იქცეოდნენ. დედები ხშირად გაოცებას ვერ მალავენ, როდესაც სკოლამდელი ასაკის ბავშვი მათ მოულოდნელად ხელს ურტყამს, რადგან მშობლის ნათქვამ სიტყვებს კარგად ვერ იგებს. მშობლების გაოცებას იწვევს, როდესაც მათი შვილი სხვა ბავშვის მიმართ იმავე ქცევას ავლენს.

ბავშვის ჩვევა, რომ ხელი დაარტყას მშობელს, უფროსებში ხშირად გაოცებას, სევდას, ბრაზს, სინანულს და სხვა ნეგატიურ განცდებს იწვევს. მცირეწლოვან ბავშვებში ხელის დარტყმის ჩვევა საკმაოდ გავრცელებულია. თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, არ ნიშნავს, რომ სძულხართ. ეს არც იმაზე მიანიშნებს, რომ თქვენ შვილის აღზრდას ვერ ახერხებთ.

პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია მშობელმა გააცნობიეროს, რატომ დაარტყა მას ბავშვმა. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის ინფორმაციით, მცირეწლოვან და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში მსგავსი ქცევა თვითკონტროლის ნაკლებობით არის განპირობებული. მიზეზები, რის გამოც მცირეწლოვანმა ბავშვმა შეიძლება ხელი დაგარტყათ, შემდეგია: ის ფიქრობს, რომ ხელის დარტყმით დასახულ მიზანს მიაღწევს, ბავშვს ძლიერი ემოციები აქვს და მათში გარკვევას ასაკის გამო ვერ ახერხებს, ბავშვმა არ იცის, როგორ მიიღოს ის, რაც სურს. ისინი საკუთარი ძალაუფლების საზღვრებს ამოწმებენ, რაც მათი ასაკისთვის ბუნებრივია, ბავშვებს ამ ასაკში ემპათიის განცდა არ აქვთ სათანადოდ განვითარებული.

მნიშვნელოვანია, მშობლებმა იცოდნენ, როგორ უპასუხონ ბავშვის მსგავს ქცევას. თუ ბავშვის დარტყმას დარტყმით უპასუხებთ, ის იფიქრებს, რომ ცუდ ქცევაზე პასუხი ცუდი ან უარესი ქცევის ჩადენაა. გირჩევთ ბავშვის მიმართ გამოიყენოთ ფრაზები: „ვხედავ, რომ გაღიზიანებული ხარ...“ „ვხედავ, რომ გრძნობების გამოხატვა გინდა...“ „მესმის, რომ განიცდი...“ ბავშვი უფრო მეტად უსმენს იმ ადამიანებს, რომლებიც მას უსმენენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, ვაგრძნობინოთ, რომ მისი გვესმის.

მშობლებმა დისციპლინის მიზნით საუბრის მტკიცე ტონი და მკაფიო რეკომენდაციები უნდა გამოიყენონ. მნიშვნელოვანია, წახალისების მიზნით ბავშვის შექებაც. დასჯა ნეგატიური ხასიათის ქმედებაა. თქვენ ბავშვს სჯით ისეთი ქცევის გამო, რომლის უარყოფითი მხარეების შესახებ მან არაფერი იცის.

3 წლამდე ასაკის ბავშვებს დასჯის არსი არ ესმით. საზღვრების დაწესება გაცილებით სწორი მიდგომაა, ვიდრე დასჯა. ბავშვების უდიდესი ნაწილი მკაფიოდ, მშვიდად ახსნილ და განმარტებულ შეზღუდვებს ემორჩილება.

წყარო: ​moms.com

წაიკითხეთ სრულად