Baby Bag

რა მნიშვნელობა აქვს ბავშვისთვის თანატოლებთან კომუნიკაციას?

რა მნიშვნელობა აქვს ბავშვისთვის თანატოლებთან კომუნიკაციას?

ნეიროფსიქოლოგმა, თინათინ ჭინჭარაულმა ისაუბრა კომუნიკაციის ნაკლებობაზე ბავშვებში, თუ როგორი მნიშვნელოვანია მათთვის თანატოლებთან ურთიერთობა:

„ჩვენ ვამბობთ, რომ კომუნიკაცია მნიშვნელოვანია ბავშვის განვითარებისთვის, მაგრამ არ ვიაზრებთ ამ სიტყვის უკან რა მნიშვნელობას ვდებთ. ხშირ შემთხვევაში კომუკინაციაში ადამიანები გულისხმობენ ოჯახის წევრებთან კონტაქტს და ფიქრობენ, რომ ეს არის საკმარისი. ეს არის ის წრე, რომელთანაც ბავშვს საშუალება აქვს დაბადებიდან ჰქონდეს ურთიერთობა. პანდემიიდან გამომდინარეც, ჩვენ თითქოს თავს ვიტყუებთ, რომ ეს წრე საკმარისია ბავშვის განვითარებისთვის, თუმცა ბევრი კვლევა უსვამს ხაზს, რომ გარკვეული ასაკში მას უკვე სჭირდება წრის გაფართოვება, ამის მნიშვნელოვანი ნაწილი არის თანატოლებთან ურთიერთობა“.

მისი თქმით, უფროსებმა რა ცოდნაც არ უნდა მივცეთ შვილს, როგორი გარემოც არ უნდა შევუქმნათ, თანატოლებთან კომუნიკაციას ვერაფრით ჩავანაცვლებთ:

„უფროსებს შეგვიძილია დიდი ცოდნა მივცეთ ბავშვებს, მაგრამ ჩვენ მათ ვერ ვასწავლით თანატოლებთან ურთიერთობას, რაც დაახლოებით 1-2 წლის ასაკიდან ძალიან მნიშვნელოვანია, რადგან ისინი ამ დროს გაცილებით უფრო კარგად სწავლობენ თანატოლებზე დაკვირვებით.

უფროსები ორიენტირებულები ვართ ბავშვზე და მისთვის ვქმნით სასიამოვნო, მაგრამ გამოწვევებისგან დაცლილ სივრცეს, „არ ვებუტებით“, უფრო დამთმობები ვართ. თანატოლებთან ურთიერთობისას ბავშვს ეძლევა საშუალება თავისი თავი მოსინჯოს გამოწვევებით სავსე სივრცეში, რაც არა მარტო კოგნიტურ, არამედ მის ემოციურ განვითარებასაც უწყობს ხელს“.

წყარო: ,,პირადი ექიმი - მარი მალაზონია"

შეიძლება დაინტერესდეთ

5 რამ, რაც გაბრაზებულ ბავშვს მშობლისგან სჭირდება

5 რამ, რაც გაბრაზებულ ბავშვს მშობლისგან სჭირდება

ყველა მშობელს გამოუცდია უხერხულობის განცდა, როდესაც ბავშვი საჯარო სივრცეში ჭირვეულობას იწყებს, ბრაზდება, ყვირის, ნივთებს ისვრის და ყველაფერს აპროტესტებს. მშობლები ვერ ხვდებიან, რა გააკეთონ ამ დროს და ბავშვის დამშვიდებას ხშირად ამაოდ ცდილობენ. ჩვენს სტატიაში 5 რჩევას გაგიზიარებთ, რომელიც გაბრაზებული ბავშვის საჭიროებების დადგენაში დაგეხმარებათ.

1. იმ უნარების იდენტიფიცირება, რაც ბავშვს სუსტად აქვს განვითარებული

თუ ბავშვი წონასწორობიდან ხშირად გამოდის, ბრაზდება და მისი დამშვიდება არ გამოგდით, უნდა გაარკვიოთ, რომელი უნარები აქვს მას გასავითარებელი მოცემული პრობლემის დასაძლევად. თუ მასთან ერთად მაღაზიაში შედიხართ და მისი საყვარელი შოკოლადის მარაგები ამოწურულია, ბავშვი კი ამის გამო ისტერიკას აწყობს, ე.ი. მას იმედგაცრუებასთან გამკლავების უნარი არ აქვს და თქვენ ამ უნარის გაუმჯობესებაზე უნდა იზრუნოთ. თუ ბავშვი მსგავს მოულოდნელობებს მშვიდად ხვდება, ე.ი. მას ეს უნარი სათანადოდ აქვს განვითარებული.

2. გადაუჭრელი პრობლემების იდენტიფიცირება

მას შემდეგ, რაც იმ უნარების იდენტიფიცირებას მოახდენთ, რომელიც ბავშვს უნდა განუვითაროთ, ჩამოწერეთ პრობლემები, რომლებიც თქვენს შვილს აქვს და რომელიც ჯერ კიდევ არ მოგიგვარებიათ. თუ ყველა პრობლემის ერთბაშად მოგვარებას შეეცდებით, ვერცერთს ვერ მოაგვარებთ. თავდაპირველად 3 ყველაზე დიდი პრობლემა ჩამოწერეთ, რომელიც ყველაზე მეტ უსიამოვნებას იწვევს და ჩხუბისა და გაღიზიანების მიზეზი ხდება. შემდეგ კი ამ პრობლემების გადაჭრაზე იზრუნეთ.

3. ემპათია

ბავშვის შერცხვენა მხოლოდ აძლიერებს ბრაზს და აზიანებს მას ემოციურად. ჩვენ გვინდა ვაიძულოთ ბავშვი, რომ დაწყნარდეს, მაგრამ მსგავსი მიდგომა არ მუშაობს. გაბრაზებულ ბავშვს არ შეუძლია მსჯელობაში აგვყვეს. თუ ბავშვი იმის გამო განრისხდა, რომ მაღაზიაში მისი საყვარელი შოკოლადი არ აქვთ, უთხარით: „ვწუხვარ, რომ მათ არ აქვთ ის, რაც შენ გინდა. სამწუხაროა, როცა რაღაც გსურს და არ შეგიძლია მისი მიღება. შოკოლადი მეც ძალიან მიყვარს.“ თანაგრძნობა ეხმარება ბავშვს რაციონალური მსჯელობის დაწყებასა და დამშვიდებაში.

4. პრობლემის გადასაჭრელად ალტერნატიული გეგმა გამოიყენეთ

თუ თქვენი შვილი ხშირად ბრაზდება, ტრადიციული, ავტორიტარული მიდგომები მასთან არ გამოგადგებათ. პრობლემის მოგვარება ბავშვთან ერთად სცადეთ. ბავშვს გულწრფელად ესაუბრეთ მის პრობლემაზე. ჰკითხეთ, რატომ განრისხდა მაღაზიაში, როდესაც საყვარელი შოკოლადის მიღება ვერ შეძლო. ის აგიხსნით, რას განიცდიდა და რატომ ვერ გააკონტროლა ემოციები. ერთად შეიმუშავეთ სამომავლო გეგმა, როგორ შეიძლება მოიქცეთ მომავალში ანალოგიურ ვითარებაში აღმოჩენის შემთხვევაში.

5. იარლიყების გამოყენებისგან თავშეკავება

თუ ბავშვს რაიმე სახის ჩამორჩენა ან დიაგნოზი აქვს, დედის ამოცანას მისი უნარების განვითარება უნდა წარმოადგენდეს. ნუ გამოიყენებთ იარლიყებს მასთან ურთიერთობისას. ბავშვს შეხედეთ, როგორც პატარა ადამიანს, რომელიც ცხოვრებისეულ სირთულეებთან გამკლავებას სწავლობს. საკუთარი თავი კი აღიქვით დედად, რომელიც მზად არის მას დაეხმაროს, რათა ყოველ მომდევნო დღეს ბავშვი უკეთესად მოიქცეს და სირთულეებთან გამკლავება წარმატებით შეძლოს.

წყარო: ​imom.com

წაიკითხეთ სრულად