Baby Bag

,,იქ, სადაც სიყვარულია, იქ, სადაც ემოციური ინტელექტის საფუძველი არსებობს, შესაძლებელია, ჩემი თავის და სხვების გაგება, ეს უკვე საშუალებას მაძლევს, რომ ნებისმიერ ურთიერთობაში სიმშვიდე შევინარჩუნო" - ნანა ჩაჩუა

,,იქ, სადაც სიყვარულია, იქ, სადაც ემოციური ინტელექტის საფუძველი არსებობს, შესაძლებელია, ჩემი თავის და სხვების გაგება, ეს უკვე საშუალებას მაძლევს, რომ ნებისმიერ ურთიერთობაში სიმშვიდე შევინარჩუნო" - ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ემოციური ინტელექტის მნიშვნელობაზე ისაუბრა.

„ემოციის მართვაზე პასუხისმგებელია ემოციური ინტელექტი(EQ), ეს არის საკუთარი და სხვების ემოციის აღქმა, გაგება, გამოხატვა, ხოლო მართვა და რეგულირება უკვე შემდეგ არის შესაძლებელი. ამის საფუძველი, რაც არ უნდა საოცარი იყოს, სიყვარულია. სიყვარული ეს არის ენერგია, მიმართულება, რომელიც გიბიძგებს საკუთარი თავის გაგებისკენ.“

აქ ადგილი არ აქვს განკითხვას, ანუ სხვების მოქმედების და საკუთარი ქმედებების ისეთ განსჯას, რომელსაც შეფასებები მოჰყვება. მხოლოდ და მხოლოდ იმ მოვლენის მიზეზ-შედეგობრივი კავშირის წვდომა გვინდა, მისი გაგება თუ რატომ ხდება ეს, რა არის რის გამოც საკუთარ თავს ვერ გამოვხატავ ან რაღაცას ვერ გავაკეთებ. ასეთ დროს, წარუმატებლობა და შეფერხებები, რომელსაც ჩვენს ცხოვრებაში ადგილი აქვს, ერთგვარი გაკვეთილია და გამოცდილებად შეიძლება იქცეს".

ფსიქოლოგის თქმით, ემოციური ინტელექტი, რასაც სიყვარული ახლავს თან გვაძლევს საშუალებას სიმშვიდით დავამყაროთ „ცხოვრებასთან“ ურთიერთობა:

,,იქ, სადაც სიყვარულია, იქ, სადაც ემოციური ინტელექტის საფუძველი არსებობს, შესაძლებელია, ჩემი თავის და სხვების გაგება, ეს უკვე საშუალებას მაძლევს, რომ ნებისმიერ ურთიერთობაში სიმშვიდე შევინარჩუნო."

წყარო: რადიო ფორტუნა FN 106.9

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს მშობლების საწოლში არ უნდა ეძინოს,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„ბავშვს მშობლების საწოლში არ უნდა ეძინოს,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

​​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის მშობელთან ერთად ძილის ჩვევაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ 3-4 წლამდე ასაკის ბავშვს მშობლის საძინებელში უნდა ეძინოს, მაგრამ არა - მის საწოლში:

„რეცეპტები არ მიყვარს, ვითარებას გააჩნია. ზოგადი რეცეპტი არ მუშაობს. კულტურასაც გააჩნია. ადრე დოქტორ სპოკის წიგნი იყო გავრცელებული. ვერ ვიტანდი იმ წიგნს. მასში ეწერა, რომ პატარა ჩვილ ბავშვს ცალკე ოთახში უნდა ეძინოს და გასკდეს ტირილით. ეს არის აბსურდი, მაგრამ 4-5 წლის ასაკის ბავშვი მშობლის საწოლში რატომ უნდა იძინებდეს, ამასაც ვერ ვიგებ.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, 3-4 წლის ბავშვს, რომელიც დედასთან ძილს არის მიჩვეული, ამას სწრაფად ვერ გადავაჩვევთ:

„3-4 წლის ასაკში ბავშვი დედასთან ძილს რომ არის მიჩვეული, იმას ასე უცბად ვერ გამოაწეპებ, ამიტომ ჩვილი ბავშვი აუცილებლად მშობელთან ერთად უნდა იყოს, მშობლის საძინებელში. 3-4 წლამდე ბავშვი მშობლის საძინებელში უნდა იყოს, მაგრამ მშობლის საწოლში არ უნდა იყოს. თავიდანვე ასე უნდა მივაჩვიოთ ბავშვი, რომ იქვეა მშობელი და მის საჭიროებას აუცილებლად დააკმაყოფილებს, რომ ბავშვს შფოთვა არ ჰქონდეს. ბევრ მშობელს უთქვამს ჩემთვის და ვერც გაამტყუნებ, რომ ღამე უნდა ადგე, გირჩევნია შენთან იყოს, ​იმასაც ურჩევნია, რომ შენთან იყოს და ასე ეჩვევა ბავშვი. არც ეს არის დიდი კატასტროფა, მაგრამ თადარიგი უნდა დავიჭიროთ, რომ 4 წლისთვის ცალკე საწოლში იწვეს ბავშვი და 6 წლისთვის ცალკე ოთახში, ან ცალკე საწოლში აუცილებლად უნდა იყოს.“

„ჰიგიენური თვალსაზრისითაც არ არის მიზანშეწონილი, რომ პატარა ბავშვს მშობლების საწოლში ეძინოს. ძალიან ხშირია ჩვენს კულტურაში ეს. თავიდანვე ნელ-ნელა, ისე, რომ ბავშვმა არ მიიღოს სტრესი, ეს უნდა განვახორციელოთ,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​თამარ გაგოშიძის ნეიროფსიქოლოგიის ცენტრი

წაიკითხეთ სრულად