Baby Bag

ორი ყველაზე კრიზისული ეტაპი ბავშვის ცხოვრებაში, როდესაც მას განსაკუთრებით ფაქიზად უნდა მოვექცეთ - ბავშვთა ნევროლოგი ნანა ხაჭაპურიძე

ორი ყველაზე კრიზისული ეტაპი ბავშვის ცხოვრებაში, როდესაც მას განსაკუთრებით ფაქიზად უნდა მოვექცეთ - ბავშვთა ნევროლოგი ნანა ხაჭაპურიძე

ბავშვთა ნევროლოგმა ნანა ხაჭაპურიძემ ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაში კრიზისულ ეტაპებზე ისაუბრა. მან ორი ყველაზე კრიზისული ეტაპიც დაასახელა:

​ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაში არის რამდენიმე პერიოდი, რომელიც შედარებით კრიზისულია. ეს არის ასაკობრივი პერიოდი, როდესაც ბავშვის ფსიქიკური, ნევროლოგიური და მენტალური განვითარება ძალიან მაღალი ტემპით გამოირჩევა. ეს პირველ რიგში, ტვირთავს ნერვულ სისტემას. ანარაკლებ მნიშვნელოვანია ორგანიზმის სხვა სისტემები, როგორებიცაა გულ-სისხლძარღვთა, კუჭ-ნაწლავის და ა.შ. ამ კრიზისულ პერიოდში ბავშვები მეტად მგრძნობიარენი არიან.“

ნანა ხაჭაპურიძის თქმით, პირველი კრიზისული ეტაპი ბავშვის ცხოვრებაში 2-3 წლის ასაკში დგება:

„პირველი კრიზისული ეტაპი არის 2-3 წლის ასაკში, როდესაც ბავშვის მენტალური და ფიზიკური განვითარება ძალიან სწრაფი ტემპით მიდის. ასევე ყველასთვის ცნობილია პუბერტული პერიოდი, 12-დან 15 წლამდე. ეს ასევე ძალიან მძიმე კრიზისული პერიოდია, როგორც მოზარდისთვის, ასევე ოჯახისთვის. ამ პერიოდის ბავშვებთან უფროსები უნდა ვიყოთ ძალიან ფრთხილად.“

„როდესაც ბავშვი იბადება თავის ტვინი ანატომიურად და მორფოლოგიურად უკვე ჩამოყალიბებულია, მაგრამ ფუნქციურად ის ჯერ კიდევ ჩამოყალიბებული არ არის. ძალიან დიდი ეტაპი ნერვული სისტემის განვითარებისა არის, როდესაც ბავშვი დგება, გაივლის და მსხვილი მოტორიკა იწყებს განვითარებას. ​შემდეგი ეტაპია მეტყველების განვითარება, როდესაც ბავშვი წინადადებებს ქმნის. ორი წლისთვის ბავშვი იწყებს აზროვნებას უფრო ფართო მასშტაბით. ამიტომ საკმაოდ ფაქიზი უნდა იყოს მასთან ურთიერთობა,“ - აღნიშნულ საკითხზე ნანა ხაჭაპურიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ყველაფერი ჯანმრთელობაზე

„ცუდი, სუსტი ან სპეციფიკური ტირილი შეიძლება იყოს სხვადასხვა დაავადების მანიშნებელი,“ - პედ...
​პედიატრმა ნანა რურუამ ბავშვის ჯანმრთელობის მდგომარეობასა და ტირილს შორის არსებული ურთიერთკავშირის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ტირილი ბავშვის ჯანმრთელობის მდგომარეობაზე ბევრ რამეს გვეუბნება:„პედ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,როდესაც ბავშვი ბრაზობს, შესაძლოა, ამის მიღმა ძალიან ბევრი ემოცია იმალებოდეს"

,,როდესაც ბავშვი ბრაზობს, შესაძლოა, ამის მიღმა ძალიან ბევრი ემოცია იმალებოდეს"

რას გამოხატავს ბავშვი გაბრაზებით და როგორ უნდა მიხვდეს მშობელი, რაც განიცდის ამ დროს მისი შვილი - ამის შესახებ ფსიქოლოგმა, ხათუნა დოლიძემ ისაუბრა.

,,როდესაც ბავშვი ბრაზობს, შესაძლოა, ამის მიღმა ძალიან ბევრი ემოცია იმალებოდეს. მაგალითად, შესაძლოა, ის გვეუბნება, რომ აკლია უსაფრთხოების განცდა  და უფროსებისგან სურს, მოაქციონ გარკვეულ ჩარჩოებში... ან იმედგაცრუებულია, დაღლილია და ა.შ. ბრაზი არის ადაპტაციური ემოცია, რომელიც ადამიანს ეხმარება, რომ საფრთხე აღიქვას. ერთი შეხედვით, ის თითქოს ადვილი გამოსახატავია, მაგრამ რეალურად სიბრაზის დროს ვართ სუსტები და მოწყვლადები. პატარები ამ დროს განსაკუთრებით იმპულსურები არიან, რადგან განვითარების პროცესში იმყოფებიან, ჯერ არ აქვთ გამომუშავებული თვითკონტროლი. 

მცირე ასაკის ბავშვებს შეუძლიათ, ისწავლონ ბრაზის მართვა, მაგრამ ამისთვის მათ სჭირდებათ თანმიმდევრული მიდგომა და მოთმინება. როდესაც ის ბრაზს განიცდის, შიშის განცდაც ეუფლება. ის ფიზიოლოგიური ცვლილებები, რაც ამ დროს მის ორგანიზმში მიმდინარეობს, გონებას იმდენაც მოიცავს, რომ ბავშვებს უძნელდებათ გონივრულად მოქმედება. იმის გაგება, რომ ბრაზი არის სხეულის განგაში, რომელიც რაღაცას გატყობინებს, უკვე ეხმარება ბავშვს იმაში, რომ გაუმკლავდეს განცდებსა და ემოციებს. მათ უმეტესობას სჭირდება უფროსების დახმარება, რათა მართოს ბრაზი და დაარეგულიროს ნერვული სისტემა. უფროსის მხრიდან მნიშვნელოვანია იმის ძიება, თუ რა ამშვიდებს და რა აღადგენს ბავშვის ემოციურ ბალანსს. პატარებისთვის  პირველი დახმარება გახლავთ მშობლის მხრიდან სიმშვიდის შენარჩუნება. როდესაც ბავშვი ბრაზობს და ხედავს მშობელს, რომელმაც ასევე დაკარგა კონტროლი, ეს კიდევ უფრო ზრდის შიშს. ბრაზის მართვის სწავლების საუკეთესო იარაღი არის ემპათიით მოსმენა. ამით არა მხოლოდ ემოციურ მხარდაჭერას აღმოვუჩენთ ბავშებს, არამედ ვუმტკიცებთ რწმენას, რომ უარყოფით ემოციებთან გამკლავება შესაძლებელია. 

გაზარდეთ ბავშვების ემოციების ცოდნა, ესაუბრეთ ემოციებზე, ასწავლეთ სიტყვები ემოციების გამოსახატავად. როდესაც სიტყვებით იწყებ ემოციების გამოხატვას, იქ უკვე გრძნობების ქმედებით გამოხატვა აღარ გჭირდება. ბავშვმა უნდა ისწავლოს, რომ ბრაზი ნიშანია, რათა დაფიქრდე, შეჩერდე, დაამშვიდო შენი თავი და იფიქრო გამოსავალზე", - ამბობს ხათუნა დოლიძე.


წყარო: ,,​რჩევები მშობლებს"

წაიკითხეთ სრულად