Baby Bag

„ბავშვები, რომლებიც სისტემატურად ეკრანთან არიან, ნაკლებად ითხოვენ სხვა ჩამნაცვლებელ აქტივობას, გარეთ გასვლას და სხვა ბავშვებთან თამაშს“

„ბავშვები, რომლებიც სისტემატურად ეკრანთან არიან, ნაკლებად ითხოვენ სხვა ჩამნაცვლებელ აქტივობას, გარეთ გასვლას და სხვა ბავშვებთან თამაშს“

რა გავლენას ახდენს ონლაინ სწავლება, საათობით ეკრანთან ყოფნა და ჩაკეტილობა ბავშვებზე, როგორ შევუმსუბუქოთ მათ შექმნილი პრობლემები? - ამ საკითხზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი ნინო ბუაძე.

- რა გავლენას ახდენს საათობით ეკრანთან ყოფნა ბავშვებზე და ცვლის თუ არა ბავშვის განვითარებას ონლაინ კომუნიკაცია?

ეკრანი თანამედროვე სამყაროს თანმდევია და მისი დადებითი ეფექტი, ცხადია, გასაგებია. მაგრამ ამასთან, ზეგავლენა და მით უფრო ხანგრძლივობა, გასათვალისწინებელი ფაქტორია, როდესაც ბავშვებზე ვსაუბრობთ. მცირეწლოვანი მოწყვლადია ყოველი სიახლის, განსხვავებული შინაარსების მიმართ და ცხადია, ზეგავლენაც დიდია, რადგან ვხვდებით ქცევის მოდელირებას, ბავშვის მიერ აღქმული ინფორმაცია არ ექვემდებარება კრიტიკას. ინფორმაცია, რომელიც ონლაინ შემოდის, შესაძლოა, გაფილტროს ზრდასრულმა, მაგრამ თუ ბავშვის ცხოვრებაში ეკრანთან გატარებული დრო დომინანტურია, მისი მოთხოვნაც მზარდია. ბავშვები, რომლებიც სისტემატურად ეკრანთან არიან, ნაკლებად ითხოვენ სხვა ჩამნაცვლებელ აქტივობას. მაგალითად, გარეთ გასვლას და სხვა ბავშვებთან თამაშს. ზოგჯერ მშობლის მიერ შეთავაზებულ ალტერნატიულ ინიციატივაზე უარს აცხადებენ. ცხადია, ეს აქტივობა (ეკრანის ყურება) კომფორტულია, ვინაიდან არანაირ ინიციატივას და დაძაბულობას არ ითხოვს ბავშვისგან. სოციალური ურთერთობების დეფიციტში განსაკუთრებული წვლილი აქვს ეკრანს, რადგან ბავშვის გამოცდილებაში ნაკლებად შემოდის თანამშრომლობა, მხარდაჭერა, გაზიარება, დათმობა, კომუნიკაციის დროს მოსმენა, გათვალისწინება და ა.შ. რაც მათი სოციალური ფუნქციონირების შემადგენელი ელემენტებია.

- საკმარისია თუ არა მცირეწლოვანი ბავშვის კარგად განვითარებისთვის მხოლოდ ოჯახის წევრებთან ურთიერთობა?

- მცირეწლოვანის განვითარებისთვის ოჯახის წევრებთან ურთიერთობა ცხადია, უმნიშვნელოვანესია, მისი პირველადი კონტაქტები მთლიანად მის ცხოვრებაზე ახდენს გავლენას. ასევე მნიშვნელოვანია, რას მოვიაზრებთ კონტაქტში - ის, რომ უბრალოდ მშობელი ხელმისაწვდომი იყოს, საკმარისი არაა განვითარებისთვის, თუ ბავშვის მოთხოვნილებებს გავყვებით, სამყაროს შეცნობის სიახლის წყურვილის მოთხოვნილებასთან მიგვიყვანს, შესაბამისად, მისი განვითარების ხელშემწყობი, მასტიმულირებელი გარემო და ზრდასრულის ჩართულობა უმნიშვნელოვანესია. საკმარისია თუ არა? - დიახ საკმარისია მშობლის ჩართულობის ინტენსივობას, ხანგრძლივობას და ხარისხს თუ გამოვკვეთთ, ამასთან დამატებით თანატოლებთან ურთერთობა და სოციალიზაცია.

- რა რჩევას მისცემთ მშობლებს, რომლებიც ცდილობენ, ბავშვებს თანატოლებთან არარსებული კომუნიკაციის შედეგად შექმნილი პრობლემების დაძლევაში დაეხმარონ?
- არაფორმალურ გარემოში ხელი შეუწყონ თანატოლებთან ურთიერთობას, ვინაიდან სოციალიზაცია ისეთივე მნიშვნელოვანია, როგორც ბიოლოგიური და ფსიქოლოგიური ფაქტორები. ინფორმაცია, რომელიც აშფოთებთ კოვიდთან დაკავშირებით, გაფილტრონ და დოზირებულად მიაწოდონ, ისევე როგორც ჰიგიენაზე ზრუნვა. რადგან ამან არ გამოიწვიოს ბავშვის შიში სოციუმის მიმართ, რასაც ცხადია, უფრო გრძელვადიანი არაჯანსაღი შედეგები მოაქვს. 
ესაუბრა ელენე ოვაშვილი

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედებ​ის ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სათამაშოების და საგნების დამდუღვრა კატეგორიულად არასწორია,“- ბავშვთა ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

„სათამაშოების და საგნების დამდუღვრა კატეგორიულად არასწორია,“- ბავშვთა ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

ბავშვთა ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა ბავშვისთვის სახლში სტერილური გარემოს შექმნის ნეგატიურ მხარეებზე ისაუბრა:

„სათამაშოების და საგნების დამდუღვრა კატეგორიულად არასწორია. უბრალოდ ჩვენი საკუთარი ხელიდან და სახიდანაც იმდენი ბაქტერია გადადის, რომელსაც ვერავინ ვერ საზღვრავს. ვერ დამდუღრავ მთელ სახლს, ვერ დამდუღრავ მთელ გარემოს. ვერანაირ სახლში ვერ მოაწყობთ იმ სისტემას, რაც არის ბუნებრივად გარეთ. იმდენი სტიმულია გარეთ, უბრალოდ სიომ დაუბერა და ფოთოლი ააფრიალა, ეს უკვე სტიმულია ბავშვისთვის. რატომ მოსწონს მას ყველაფრისთვის ხელის ხლება, ეს არის ტაქტილური შეგრძნება. ეს ყველაფერი მისი ტვინისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია.

როგორც კი ახალშობილი ხმას ამოიღებს, მაშინვე უფროსების პასუხი არის: „არა, ჩუ-ჩუ.“ შესაბამისად იწყება უამრავი ზეწოლა ბავშვზე. რაც ბავშვი დაიწყებს უკვე სიარულს, ეხება უამრავ საგანს, გამოაღებს კარადას და ყველა ეუბნება: „დახურე.“ ჩვენ ფიზიკურს ვეძახით, მაგრამ ზრდა არის ტვინის მომწიფება, მეტი არაფერი. თუნდაც ხოხვით, თუნდაც კუბიკის ერთმანეთზე დალაგებით ის ვითარდება.

ბავშვობა არის ყველაზე ბედნიერი ასაკი ადამიანის მთელი სიცოცხლის მანძილზე. დააცადეთ ბავშვებს, იყვნენ ბავშვები. პატივი ეცით მათ უფლებებს. აუცილებლად უნდა ითამაშოს ბავშვმა გარეთ თანატოლებთან,“- მოცემულ საკითხზე ბაკურ კოტეტიშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად