Baby Bag

„სამი წლის ასაკის ბავშვი უკვე ცალ ფეხზე უნდა იდგეს, ეს თუ არ აქვს, კალიგრაფიაში პრობლემა ექნება,“- თამარ გაგოშიძე

„სამი წლის ასაკის ბავშვი უკვე ცალ ფეხზე უნდა იდგეს, ეს თუ არ აქვს, კალიგრაფიაში პრობლემა ექნება,“- თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში მეტყველების განვითარების ხელშემწყობი თამაშების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ექვსი წლის ასაკის ბავშვი თუ თხუთმეტ წუთზე მეტს არ გისმენს, ეს პრობლემაა. სამი წლის ასკის ბავშვს მეტი არ უნდა მოსთხოვო. გინდა თუ არა დაგიჯდეს მაგიდასთან და ერთი საათი გისმინოს, არ არის ეს ნორმალური. მისი მზაობა არის იმისთვის, რომ მოტორულად შეიმეცნოს სამყარო. ამ პერიოდში ბავშვები უკვე სიტყვებით თამაშობენ. ეს არის მეტყველების განვითარების აქტიური პერიოდი. ორიდან სამ წლამდე აქტიურდება „ვითომ“ თამაშები. ვითომ ტელეფონია ნებისმიერი სხვა საგანი, ვითომ ცხენია ჯოხი. ორიდან სამ წლამდე ეს ძალიან მკაფიოდ ჩანს. ეს ფუნდამენტი უნდა ჰქონდეს ბავშვს. ის შემდგომში როლურ თამაშში გადაიზრდება.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, 3-4 წლის ასაკში ბავშვს უნდა შეეძლოს სიტყვით თავისი ქმედების რეგულირება:

„ოთხი წლის ასაკის ბავშვები უკვე აქტიურად თამაშობენ. ამ დროისთვის ბავშვს ისეთი სათამაშოები უნდა მივაშველოთ, რომელიც ხელს უწყობს მეტყველებას. უკვე სიტყვა ხდება ბავშვის იმპულსისა და ქცევის რეგულაციის საშუალება. 3-4 წლის ასაკის ბავშვმა უნდა იცოდეს სიტყვით თავისი ქმედების რეგულირება. თამაშებით ბავშვი სწავლობს სიტყვებს, ფორმებს, ფერებს, კომუნიკაციას, ქცევის რეგულირებას. ის იმზადებს თავს ნებისყოფით გაშუალებული აქტივობისთვის.“

„პირველკლასელი ბავშვები როდესაც მოჰყავთ პრობლემით, რომ მათ უჭირთ წერა, სიტუაციას რომ ვიძიებთ, აღმოჩნდება, რომ ფუნდამენტი არ აქვთ. კალიგრაფია კოორდინაციის შედეგია. სამი წლის ასაკის ბავშვი უკვე ცალ ფეხზე უნდა იდგეს. ერთი წუთის განმავლობაში მას უნდა შეეძლოს ცალ ფეხზე დგომა. სამ-ნახევარი წლის ბავშვი უნდა ხტუნავდეს ცალ ფეხზე და იცავდეს წონასწორობას. ეს თუ არ აქვს, კალიგრაფიაში პრობლემა იქნება. წონასწორობა და ცალ ფეხზე დგომა ბევრ რამეს მოითხოვს. წერა კოორდინაციაა. თუ თვალსა და ხელს შორის ურთიერთობები გავარჯიშებული არ არის, სამთვლიან ველოსიპედს ვერ ატარებს და ცალ ფეხზე ვერ დგას, ამ ბავშვს სერიოზული პრობლემები შეექმნება. ვარჯიში, რომ გინდა თუ არა წერეო, ხუთი წლის ასაკშიც არ უშველის,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​ნევროლოგიისა და ნეიროფსიქოლოგიის ინსტიტუტი

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ბავშვის ტვინის ნეირონები რეაგირებს მხოლოდ ცოცხალ ლაპარაკზე. ტვინი არ ვითარდება სხვანაირად...
​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის ჯანსაღი განვითარებისთვის ცოცხალი კომუნიკაციის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ამ თვალსაზრისით მშბელთან პირადი დიალოგი ძალიან მნიშვნელოვანია:„​პირადი დიალ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს როდესაც ეუბნებიან: „ისე გვიჭირდა, შენ რომ გაჩნდი, საჭმლის ფული არ გვქონდა,“ მას ჰგონია, რომ ის რაღაცაში დამნაშავეა,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„ბავშვს როდესაც ეუბნებიან: „ისე გვიჭირდა, შენ რომ გაჩნდი, საჭმლის ფული არ გვქონდა,“ მას ჰგონია, რომ ის რაღაცაში დამნაშავეა,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ადამიანის თვითშეფასებაზე მოქმედი ფაქტორების შესახებ ისაუბრა და მშობლების მიერ შვილებთან ურთიერთობისას დაშვებულ შეცდომებს გაუსვა ხაზი. მისი თქმით, ბავშვის მიმართ გამუდმებული ნეგატიური მითითებები მას აკნინებს:

„ბავშვს როდესაც ეუბნებიან: „ისე გვიჭირდა, ისე გვიჭირდა, შენ რომ გაჩნდი, საჭმლის ფული არ გვქონდა,“ ბავშვს ჰგონია, რომ ის რომ არ გაჩენილიყო, შესაძლოა, მის მშობლებს უკეთესი პირობები ჰქონოდათ და ის რაღაცაში დამნაშავეა. ჩვენ თვითონ ვუტვირთავთ არაცნობიერი დანაშაულის განცდას. „შენ უფროსი ხარ, უნდა დაუთმო, ასე როგორ შეიძლება“ და მსგავსი გაუთავებელი მითითებები იწვევს ბავშვში მის დაკნინებას, განცდას, რომ მას არ სცემენ პატივს, არ განიხილავენ პიროვნებად.

ზოგჯერ ასეთი პრესის შედეგად მეორე უკიდურესობას ვიღებთ და პირიქით, ვიღებთ ისეთ ადამიანს, რომელსაც არც ინიციატივა აქვს, არც ანატომიურობა, დამოკიდებულია მშობლებზე. მერე მშობლები ბრაზდებიან: რით ვერ გაიზარდე?! რით ვერ გაიზარდა და იმით ვერ გაიზარდა, რომ მისდამი დამოკიდებულება იყო გადატანითი მნიშვნელობით თავში ხელის წამორტყმის, რომ რით ვეღარ გაიგე?! თქვენ რომ ვინმე ასე გელაპარაკოთ სამსახურში ან სტუმრად რომ მიხვალთ: ეს რა გაცვია? რას ჰგავხარ? რა რეაქციაც თქვენ გექნებათ, იმაზე ბევრად მეტი რეაქცია აქვს ბავშვს და ბევრად უფრო დაუცველი ხდება ის,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ახალი დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ახალი დღე“ 

წაიკითხეთ სრულად