Baby Bag

„სამი წლის ასაკის ბავშვი უკვე ცალ ფეხზე უნდა იდგეს, ეს თუ არ აქვს, კალიგრაფიაში პრობლემა ექნება,“- თამარ გაგოშიძე

„სამი წლის ასაკის ბავშვი უკვე ცალ ფეხზე უნდა იდგეს, ეს თუ არ აქვს, კალიგრაფიაში პრობლემა ექნება,“- თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში მეტყველების განვითარების ხელშემწყობი თამაშების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ექვსი წლის ასაკის ბავშვი თუ თხუთმეტ წუთზე მეტს არ გისმენს, ეს პრობლემაა. სამი წლის ასკის ბავშვს მეტი არ უნდა მოსთხოვო. გინდა თუ არა დაგიჯდეს მაგიდასთან და ერთი საათი გისმინოს, არ არის ეს ნორმალური. მისი მზაობა არის იმისთვის, რომ მოტორულად შეიმეცნოს სამყარო. ამ პერიოდში ბავშვები უკვე სიტყვებით თამაშობენ. ეს არის მეტყველების განვითარების აქტიური პერიოდი. ორიდან სამ წლამდე აქტიურდება „ვითომ“ თამაშები. ვითომ ტელეფონია ნებისმიერი სხვა საგანი, ვითომ ცხენია ჯოხი. ორიდან სამ წლამდე ეს ძალიან მკაფიოდ ჩანს. ეს ფუნდამენტი უნდა ჰქონდეს ბავშვს. ის შემდგომში როლურ თამაშში გადაიზრდება.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, 3-4 წლის ასაკში ბავშვს უნდა შეეძლოს სიტყვით თავისი ქმედების რეგულირება:

„ოთხი წლის ასაკის ბავშვები უკვე აქტიურად თამაშობენ. ამ დროისთვის ბავშვს ისეთი სათამაშოები უნდა მივაშველოთ, რომელიც ხელს უწყობს მეტყველებას. უკვე სიტყვა ხდება ბავშვის იმპულსისა და ქცევის რეგულაციის საშუალება. 3-4 წლის ასაკის ბავშვმა უნდა იცოდეს სიტყვით თავისი ქმედების რეგულირება. თამაშებით ბავშვი სწავლობს სიტყვებს, ფორმებს, ფერებს, კომუნიკაციას, ქცევის რეგულირებას. ის იმზადებს თავს ნებისყოფით გაშუალებული აქტივობისთვის.“

„პირველკლასელი ბავშვები როდესაც მოჰყავთ პრობლემით, რომ მათ უჭირთ წერა, სიტუაციას რომ ვიძიებთ, აღმოჩნდება, რომ ფუნდამენტი არ აქვთ. კალიგრაფია კოორდინაციის შედეგია. სამი წლის ასაკის ბავშვი უკვე ცალ ფეხზე უნდა იდგეს. ერთი წუთის განმავლობაში მას უნდა შეეძლოს ცალ ფეხზე დგომა. სამ-ნახევარი წლის ბავშვი უნდა ხტუნავდეს ცალ ფეხზე და იცავდეს წონასწორობას. ეს თუ არ აქვს, კალიგრაფიაში პრობლემა იქნება. წონასწორობა და ცალ ფეხზე დგომა ბევრ რამეს მოითხოვს. წერა კოორდინაციაა. თუ თვალსა და ხელს შორის ურთიერთობები გავარჯიშებული არ არის, სამთვლიან ველოსიპედს ვერ ატარებს და ცალ ფეხზე ვერ დგას, ამ ბავშვს სერიოზული პრობლემები შეექმნება. ვარჯიში, რომ გინდა თუ არა წერეო, ხუთი წლის ასაკშიც არ უშველის,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​ნევროლოგიისა და ნეიროფსიქოლოგიის ინსტიტუტი

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ბავშვის ტვინის ნეირონები რეაგირებს მხოლოდ ცოცხალ ლაპარაკზე. ტვინი არ ვითარდება სხვანაირად...
​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის ჯანსაღი განვითარებისთვის ცოცხალი კომუნიკაციის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ამ თვალსაზრისით მშბელთან პირადი დიალოგი ძალიან მნიშვნელოვანია:„​პირადი დიალ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„12 შვილი და 14 შვილიშვილი მყავს... ეს ნამდვილად დიდი ბედნიერებაა,“- ნინო ბზვანელისა და მამა ალექსანდრე ბოლქვაძის მრავალშვილიანი ოჯახი

„12 შვილი და 14 შვილიშვილი მყავს... ეს ნამდვილად დიდი ბედნიერებაა,“- ნინო ბზვანელისა და მამა ალექსანდრე ბოლქვაძის მრავალშვილიანი ოჯახი

ნინო ბზვანელსა და მამა ალექსანდრე ბოლქვაძეს 12 შვილი და 14 შვილიშვილი ჰყავთ. ნინო ბოლქვაძის თქმით, ეს უდიდესი ბედნიერებაა:

„12 შვილი და 14 შვილიშვილი მყავს. ეს ნამდვილად დიდი ბედნიერებაა. როდესაც გავთხოვდი, ვფიქრობდი, რომ ორი გოგო, ორი ბიჭი მეყოლებოდა. 12 შვილი ვერ წარმომედგინა. 26 წლის გავთხოვდი. ჩემი მეუღლე სასულიერო პირია მამა ალექსანდრე ბოლქვაძე. როდესაც გავთხოვდი, ჩემი მეუღლე სასულიერო სემინარიის სტუდენტი იყო. ქრისტიანული ოჯახი შევქმენით. თავიდანვე ასეთი შემართება გვქონდა, რომ ბავშვები ქრისტიანულ საფუძვლებზე აღგვეზარდა. ჩემი მეუღლე რბილი, თბილი ადამიანია. ბავშვებს მოტივაციას აძლევდა სულ. ბავშვები სიმღერთით, ლოცვით და გალობით გავზარდეთ.

თუ გინდათ, რომ ბავშვები კეთილშობილები გაიზარდნონ, აუცილებლად ქრისტიანულ საფუძველზე უნდა გაიზარდნონ. ეს არის მთავარი. როდესაც ბავშვები უყურებენ მშობლის პირად მაგალითს, ეს არის ყველაზე სწორი აღზრდა. ვცდილობდი, რომ ყოველთვის შინაგანი სიმშვიდე შემენარჩუნებინა, ყველანაირი კრიტიკული მდგომარეობის დროსაც.

ძალიან მნიშვნელოვანია ეკლესიურობა. იცი, რომ არაფერი ცუდი არ მოხდება. ყოფილა შემთხვევა, რომ 9 ბავშვი ერთად მიდიოდა სკოლაში. ზოგს ერთი ჰყავს და ბებია-ბაბუა მიჰყვება. წარმოიდგინეთ, 9 ბავშვს რომ გაუშვებ სკოლაში. პირჯვარს გადავწერდი, ვიტყოდი: „დედა ღვთისმშობელო შენ ჩაიბარე, უფალს ებარებოდეთ“ და ვიცოდი, რომ ყველაფერი კარგად იქნებოდა. ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ უფალს მიენდო და ამის გჯეროდეს. ბავშვებს შორის განსხვავება 1 წელია. ბავშვების აღზრდაში პირველ რიგში, უფალი მეხმარებოდა. ჩემი მამამთილი იყო საოცარი ადამიანი. სამსახური დატოვა და თავდახრილი მემსახურებოდა. სია ჰქონდა ჩამოწერილი, რომელი ბავშვი რომელ საათზე რომელ წრეზე წაეყვანა, ბაზარში როდის წაეყვანა. ჩემი მეუღლე მეხმარებოდა, რა თქმა უნდა, ღამე ღამისთევებში. ის ძალიან გვერდით მედგა ყოველთვის,“- მოცემულ საკითხზე ნინო ბზვანელმა ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „პოსტ ალიონი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პოსტ ალიონი“

წაიკითხეთ სრულად