Baby Bag

„ბავშვის ქცევის პრობლემის მიღმა, შესაძლოა, სწავლის პრობლემები იმალებოდეს,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„ბავშვის ქცევის პრობლემის მიღმა, შესაძლოა, სწავლის პრობლემები იმალებოდეს,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში სასკოლო მზაობის პრობლემების შესახებ ისაუბრა და ხაზი გაუსვა ენისა და მეტყველების დარღვევების დროული გამოვლენის მნიშვნელობას:

„სკოლებში ბავშვებს ხშირად უჭირთ ხოლმე წერა-კითხვის ათვისება. დროული ჩარევის შემდეგ არანაირი პრობლემა არ არის ხოლმე. ეს არის გამოწვეული ენისა და მეტყველების დარღვევებით. ძალიან მნიშვნელოვანია ბაღის ასაკში ამ დარღვევების გამოვლენა. მერე სკოლაში რომ მიდის ბავშვი, მას უჭირს წერა-კითხვა. ამას წინათ ჩვენთან იყო მოსული რვა წლის ბავშვი, რომელიც ვერ კითხულობს და ვერ წერს, მარტო იმიტომ, რომ მეტყველების დარღვევა ჰქონდა თავის დროზე. თავის დროზე არ მიექცა ყურადღება.​ „რა მოხდა მერე? ბიჭია, გვიან დაიწყო ლაპარაკი.“ შესაბამისად მივედით ამ მდგომარეობამდე.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, სკოლამდელი ასაკის ნეიროფსიქოლოგია ძალიან მნიშვნელოვანია:

„მე ვისაუბრე, თუ რამდენად მნიშვნელოვანია სკოლამდელი ასაკის ნეიროფსიქოლოგია. ძალიან ხშირად ჩვენ მოგვმართავენ საბავშვო ბაღებიდან მასწავლებლები და დირექტორები. ჩვენგან მიაქვთ რეკომენდაციები და მშვენივრად ასრულებენ ამ რეკომენდაციებს. ეს რეკომენდაციები არის იმის შესახებ, თუ როგორ წავახალისოთ ბავშვი, ​თუ ის კარგად ვერ მეტყველებს ან ქცევა აქვს პრობლემური. როგორ შეიძლება, რომ საბავშვო ბაღშივე გავაკეთოთ ეს?! მინდა გითხრათ, რომ შემდგომში ეს პრობლემები თითქმის აღარ არის ხოლმე ბავშვების ძალიან დიდ პროცენტში, თუ ჩვენ ეს ექვს წლამდე აღმოვფხარით.“

„თუ პრობლემა მივუშვით, მერე არის ხოლმე სერიოზული სასკოლო პრობლემები. რაც შეეხება სასკოლო პერიოდს, აქ სკოლისადმი მზაობა არის ძალიან მნიშვნელოვანი. პრობლემა ის არის, რომ ბავშვი შეიძლება კითხულობდეს კიდეც, წერდეს კიდეც, ყველაფერს აკეთებდეს, მაგრამ ემოციურად არ იყოს მზად. ეს არის სწავლის პრობლემები. სწავლის პრობლემით კი არ მოჰყავთ ბავშვი მშობლებს, არამედ ქცევის პრობლემით. „უზრდელი, უსაქციელო, კონფლიქტური,“ - აღმოჩნდება, რომ ამის უკან სწავლის პრობლემა იმალება. შესაბამისი დახმარება ცვლის ხოლმე ბავშვის ქცევას.“

წყარო:​ ნნი დასავლეთ საქართველოს რეგიონული ცენტრი

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ისეთი საბავშვო ბაღი უნდა შეარჩიოთ, სადაც ბავშვის გართობაზე კი არა, მის განვითარებაზე არია...
​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლებს საბავშვო ბაღის სწორად შერჩევასთან დაკავშირებით საინტერესო რჩევები მისცა:„​საბავშვო ბაღის მთავარი ფუნქცია არის ბავშვის სკოლისთვის და მომავალი ცხოვრებისთვის მომ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

მშობლები ფიქრობენ, რომ მათი მცირეწლოვანი შვილები ყველაფერს შესანიშნავად იგებენ და ყოველთვის იდეალურად უნდა იქცეოდნენ. დედები ხშირად გაოცებას ვერ მალავენ, როდესაც სკოლამდელი ასაკის ბავშვი მათ მოულოდნელად ხელს ურტყამს, რადგან მშობლის ნათქვამ სიტყვებს კარგად ვერ იგებს. მშობლების გაოცებას იწვევს, როდესაც მათი შვილი სხვა ბავშვის მიმართ იმავე ქცევას ავლენს.

ბავშვის ჩვევა, რომ ხელი დაარტყას მშობელს, უფროსებში ხშირად გაოცებას, სევდას, ბრაზს, სინანულს და სხვა ნეგატიურ განცდებს იწვევს. მცირეწლოვან ბავშვებში ხელის დარტყმის ჩვევა საკმაოდ გავრცელებულია. თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, არ ნიშნავს, რომ სძულხართ. ეს არც იმაზე მიანიშნებს, რომ თქვენ შვილის აღზრდას ვერ ახერხებთ.

პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია მშობელმა გააცნობიეროს, რატომ დაარტყა მას ბავშვმა. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის ინფორმაციით, მცირეწლოვან და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში მსგავსი ქცევა თვითკონტროლის ნაკლებობით არის განპირობებული. მიზეზები, რის გამოც მცირეწლოვანმა ბავშვმა შეიძლება ხელი დაგარტყათ, შემდეგია: ის ფიქრობს, რომ ხელის დარტყმით დასახულ მიზანს მიაღწევს, ბავშვს ძლიერი ემოციები აქვს და მათში გარკვევას ასაკის გამო ვერ ახერხებს, ბავშვმა არ იცის, როგორ მიიღოს ის, რაც სურს. ისინი საკუთარი ძალაუფლების საზღვრებს ამოწმებენ, რაც მათი ასაკისთვის ბუნებრივია, ბავშვებს ამ ასაკში ემპათიის განცდა არ აქვთ სათანადოდ განვითარებული.

მნიშვნელოვანია, მშობლებმა იცოდნენ, როგორ უპასუხონ ბავშვის მსგავს ქცევას. თუ ბავშვის დარტყმას დარტყმით უპასუხებთ, ის იფიქრებს, რომ ცუდ ქცევაზე პასუხი ცუდი ან უარესი ქცევის ჩადენაა. გირჩევთ ბავშვის მიმართ გამოიყენოთ ფრაზები: „ვხედავ, რომ გაღიზიანებული ხარ...“ „ვხედავ, რომ გრძნობების გამოხატვა გინდა...“ „მესმის, რომ განიცდი...“ ბავშვი უფრო მეტად უსმენს იმ ადამიანებს, რომლებიც მას უსმენენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, ვაგრძნობინოთ, რომ მისი გვესმის.

მშობლებმა დისციპლინის მიზნით საუბრის მტკიცე ტონი და მკაფიო რეკომენდაციები უნდა გამოიყენონ. მნიშვნელოვანია, წახალისების მიზნით ბავშვის შექებაც. დასჯა ნეგატიური ხასიათის ქმედებაა. თქვენ ბავშვს სჯით ისეთი ქცევის გამო, რომლის უარყოფითი მხარეების შესახებ მან არაფერი იცის.

3 წლამდე ასაკის ბავშვებს დასჯის არსი არ ესმით. საზღვრების დაწესება გაცილებით სწორი მიდგომაა, ვიდრე დასჯა. ბავშვების უდიდესი ნაწილი მკაფიოდ, მშვიდად ახსნილ და განმარტებულ შეზღუდვებს ემორჩილება.

წყარო: ​moms.com

წაიკითხეთ სრულად