Baby Bag

„ბავშვის გარემო უნდა იყოს სულ ღიმილით სავსე, განსაკუთრებით დედის მხრიდან,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

„ბავშვის გარემო უნდა იყოს სულ ღიმილით სავსე, განსაკუთრებით დედის მხრიდან,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ჩვილ ბავშვთან ურთიერთობისას მშობლის პოზიტიური განწყობისა და დამოკიდებულების მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მისი თქმით, ბავშვმა, შესაძლოა, სიხარულის განცდის უნარი ახალშობილობიდანვე დაკარგოს:

​„სიხარულის განცდის უნარის დაკარგვა ახალშობილობიდანაც კი იწყება. სულ რამოდენიმე თვის ბავშვზე ჩაატარეს ასეთი ექსპერიმენტი: დედას დაავალეს, რომ როდესაც ბავშვს უცვლიდა, მას უნდა ჰქონოდა მკაცრი, მოღუშული, მოღრუბლული სახე. ეს რომ რამოდენიმეჯერ განმეორდა და დედა ბავშვთან შევიდა, ბავშვმა თავი განზე გასწია. მან დედას აღარ შეხედა. ეს იყო ოთხი-ხუთი თვის ბავშვი.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, ბავშვის გარემო ღიმილით უნდა იყოს სავსე:

„ბავშვის გარემო უნდა იყოს სულ ღიმილით სავსე. ეს განსაკუთრებით უნდა იყოს დედის მხრიდან ან იმ აღმზრდელის მხრიდან, რომელიც ბავშვთან ურთიერთობს. საჭიროა, რომ ბავშვს ღიმილი, სითბო, კეთილგანწყობა, თბილი საალერსო სიტყვები ჰქონდეს, განსაკუთრებით ბიოლოგიური დედისგან.“

„ცნობილი ფსიქოლოგი ერიკ ერიქსონი ამბობს, რომ წლისა და რვა თვის ასაკამდე იმის მიხედვით, თუ როგორია დედის ან აღმზრდელის დამოკიდებულება ბავშვთან, ბავშვს უყალიბდება სამყაროს მიმართ ნდობა ან უნდობლობა. თუ სითბოს ნაკლებობაა, ​თუ ღიმილის ნაკლებობაა, თუ ხმის ტემბრი არ არის ალერსის გამომხატველი, ყალიბდება სამყაროს მიმართ უნდობლობა. ეს სიცოცხლის ბოლომდე ადამიანის საბაზისო მდგომარეობაა. მერე ვინ იცის, რამდენი რამ სჭირდება ადამიანს იმისთვის, რომ ხალისი დაუბრუნდეს,“ - აღნიშნულ საკითხზე ნანა ჩაჩუამ რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„იყავით მშვიდები და ბედნიერ ბავშვობაში აცხოვრეთ თქვენი შვილები,“ - ბაკურ კოტეტიშვილის რჩევ...
​ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა მშობლებს ურჩია შვილების ბავშვობა უზრუნველყონ და მაქსიმალურად გააუხანგრძლივონ შვილებს ბავშვობის ეტაპი:„მშობლებმა უნდა უზრუნველყონ ბავშვების ბავშვობა. თუ ბავშვები ბავშვება...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მოზარდების ეკრანდამოკიდებულების პრობლემაზე ისაუბრა:

„გარდატეხის ასაკის ადამიანს უხარია საზრისის ძიება, კომუნიკაცია, ურთიერთობა. დღეს რა არის? სრულიად სერი სკოლა, ძალიან მოსაწყენი გაკვეთილები, კომუნიკაცია ნული. საწყალი მშობლები დარბიან სამსახურებში, რომ შვილებს კარგი მომავალი მისცენ, თანხები იშოვონ. რა ქნას მშობელმა? ურთიერთობის თავი აღარ აქვს. საინტერესო სკოლას ვერ ვთავაზობთ ბავშვს, სადაც სიხარულით გაიქცევა, რომ ექსპერიმენტი ჩაატაროს. ეზოს რაც შეეხება, ჩემს ეზოში, ჩემი ბავშვობისგან განსხვავებით, ახლა დიდი ამბავია-მეთქი რომ გითხრათ, მოგატყუებთ. ზოგ სახლს საერთოდ ეზო არ აქვს. თანამედროვე ურბანულ გარემოში გამოდიხარ პირდაპირ ქუჩაზე, შეიძლება მანქანა დაგეტაკოს.

მე რა გავაკეთო მოზარდი რომ ვარ და საინტერესო ცხოვრება მინდა. სად შეიძლება რეალიზაცია გავუკეთო ამ ჩემს გაქანებას? ცხადია, მე ამას ვაკეთებ ინტერნეტში. ისმის კითხვა: ეს კარგია თუ ცუდია? გააჩნია, ამას საიდან შევხედავთ. ცუდია იმ კონტექსტში, რა კონტექსტშიც ჩვენ ვცხოვრობთ, იმიტომ, რომ ეს არის ერთადერთი საშუალება. „ლურჯი ვეშაპი“ ახსენეს აქ და მსგავსი ტიპის რაღაცები რა ფენომენია? საკუთარი თავის გამოცდა გინდა, სარისკო თავგადასავლები გინდა, გამოწვევაა ეს შენთვის. ადრენალინის აწევა მოზარდობის ასაკში არის სასიამოვნო. ეს არის ანკესი. არის ახალი ურთიერთობები, რომელიც არ არის რეალური ურთიერთობები. ყველა ჩვენგანს ახსოვს თავისი თავი მეათე კლასში, ყველას რომ იცნობ შენ გარშემო. ახლა ამის საშუალება არ ვიცი რატომ არ არის. შენ კოლექციას აგროვებ, გამოცდილებას იღებ. დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ, ვისთან ურთიერთობენ. ჩვენ ეს არ ვიცით. ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად თავიანთი ოჯახებით. ჩვენ ერთმანეთთან დავდიოდით ოჯახებში. ახლა ვინ ვისთან მიდის, აღარ ვიცი უკვე როგორ არის ახალ ცხოვრებაში, ეს სჭირდებათ ამ ბავშვებს,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „პულსი“ 

წაიკითხეთ სრულად