Baby Bag

„სიტყვა „დამორჩილება“ საერთოდ არ გამოიყენოთ აღზრდაში, დამორჩილებული არ აღიზრდება," - აკადემიკოსი შალვა ამონაშვილი

„სიტყვა „დამორჩილება“ საერთოდ არ გამოიყენოთ აღზრდაში, დამორჩილებული არ აღიზრდება," - აკადემიკოსი შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია შვილებთან ურთიერთობისას სიტყვები სიფრთხილით გამოიყენოს:

„ჩემო ძვირფასო ახალგაზრდა დედიკო, გაუფრთხილდი საკუთარ სიტყვას, საკუთარ მოთხოვნებს. არ განერვიულდე ყველაფრის გამო, რასაც ბავშვი აკეთებს. ის ბავშვია. თუ შენ შენი ანგელოზი გიყურებს ზემოდან, იქნებ ისიც ნერვიულობს, ხანდახან ისეთ რაღაცას გააკეთებ, ისეთ რამეს ეტყვი ან ქმარს, ან დედამთილს, ან მეზობელს. შენიშვნების მოცემა რომ დაგიწყონ, რა გუნებაზე დადგებით?“

შალვა ამონაშვილის თქმით, ბავშვები მარტო არ უნდა დავტოვოთ:

„ბავშვები მარტო არასდროს არ უნდა დავტოვოთ. როცა ერთი ბავშვია სამართავად ადვილია. დროც ეყოფა, რამდენიც უნდა იცელქოს,​ დაეცლება თავისი მოთხოვნები და ჩაწყნარდება. როდესაც ორია, ერთმანეთს აგიჟებენ. თუ სამია, მთელი ომი იმართება. ოთხი და ხუთი კი სულ სხვა რაღაცაა... თუ სამი ბავშვია, მე იქ მეოთხე უნდა ვიყო. იმიტომ კი არა, რომ მათი ურთიერთობა ვაწესრიგო. ეს არის კითხვა, ერთობლივი თამაში, ჩურჩული.“

„სიტყვა „დამორჩილება“ საერთოდ არ გამოიყენოთ აღზრდაში. ბავშვი არ უნდა დაიმორჩილო. დამორჩილებული არ აღიზრდება. თქვენს ცხოვრებასთან შემოერთებული ბავშვი, რა თქმა უნდა, აღიზრდება. როდესაც სულიერი ერთობა დარღვეულია, მაშინ ხდება პრობლემა „როგორ დავიმორჩილო ბავშვი?“ მაშინ როგორც ცხენი უნდა დაიმორჩილო, ლაგამი ამოსდო, ქამარი დაანახვო და დამორჩილებული გეყოლება ბავშვი რაღაც ასაკამდე. მერე მაინც გაგექცევა,“ - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ისე აღზარდე შენ შვილის სული, რომ ჭეშმარიტება გაუძღვეს წინ,“ - შალვა ამონაშვილი ბავშვის აღ...
​აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს შვილის სულიერი აღზრდის შესახებ საინტერესო რჩევები მისცა:„სად ვიპოვოთ ჩვენ ღმერთი? მარტო ცაში ვიყუროთ? დაბლა ღმერთი არ არის?! ჩვენ ხომ ძალიან კარგად ვიცით, რომ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მიჯაჭვულობა არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის" - ზანდა ჩეჩელაშვილი

,,მიჯაჭვულობა არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის" - ზანდა ჩეჩელაშვილი

რას ნიშნავს მიჯაჭვულობა, როდიდან ყალიბდება ის და რა უნდა იცოდეს მშობელმა, რომ ამ მხრივ სიტუაცია სწორად მართოს - ამის შესახებ ფსიქოდიაგნოსტი, ზანდა ჩეჩელაშვილი საუბრობს. 

,,მიჯაჭვულობა არის ერთ-ერთი პირველი, რაც ყალიბდება და რითაც საერთოდ  ჩვენ ვეცნობით სამყაროს, რომელშიც ვიბადებით. ყველამ ვიცით, რომ ადამიანის განვითარება იწყება დაბადების მომენტიდან და ერთ-ერთი პირველი, რაც ამ დროს უმნიშვნელოვანესია, გახლავთ მშობელთან ან აღმზრდელთან  მიჯაჭვულობა. ეს არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის, რაც ყალიბდება სიცოცხლის პირველივე დღიდან.

აქ ძალიან მნიშვნელოვანია სამყაროს, საკუთარი თავისა  და სხვა ადამიანების უსაფრთხოების ხატის შექმნა. ჩვენ ვიბადებით ძალიან მწირი რესურსით - ძირითადად, რეფლექსებითა და მოთხოვნილებებით, რაც უნდა დაკმაყოფილდეს - მცივა და უნდა ჩამაცვან, მშია და უნდა მაჭამონ. როგორ კმაყოფილდება ეს ყველაფერი, ამის მიხედვით ვიწყებ  ფიქრს: ,,მე, რომელსაც ამ საჭიროებებს მიკმაყოფილებენ, ესე იგი, კარგი ვარ; ჩემ გარშემო ადამიანები კარგები არიან და მე შემიძლია, მათ ვენდო,  თავი ვიგრძნო უსაფრთხოდ - შესაბამისად, სამყარო, რომელშიც ვიბადები, არ არის ცუდი, უსაფრთხო ადგილია, სადაც პირველ დღეებში შემიძლია, გადავრჩე.

მიჯაჭვულიბის ცნება არის უმნიშვნელოვანესი, რაზეც საერთოდ დგას წლების განმავლობაში ადამიანი. მიჯაჭვულობის ფუნქცია არ არის  მხოლოდ უსაფრთხოების განცდის შექმნა ან განვითარება, მისი უპირველესი ფუნქცია არის ბავშვის კომუნიკაციური და სოციალური განვითარება. მიჯაჭვულობა არ ყალიდება მხოლოდ ფიზიკური მოთხოვნილებების დაკმაყოფილებით. შესაძლოა, ბავშვს ყოველთვის დროულად აჭამოთ, დროულად გამოუცვალოთ, მაგრამ თუ მშობელი ამ პროცესში ემოციურად არ არის ჩართული, სანდო მიჯაჭვულობა ვერ ყალიბდება. ამ ყველაფერს სჭირდება მუდმივობა და სტრუქტურირებულობა -  ყოველთვის, როცა ვტირი, მე ყურადღებას მაქცევენ. ზოგჯერ, როცა ბავშვი ტირის. მას დააპურებენ, ზოგჯერ - ყურადღებას არ აქცევენ . ასეთ დროს მას გარემოს მიმართ უჩნდება ამბივალენტური დამოკიდებულება - ხან უსაფრთხოა სამყაროა, ხან არ არის და საკუთარი თავის მიმართ უყალიბდება განცდა - რომ ის ხან იმსახურებს ზრუნვას, ხან - არა", - ამბობს ზანდა ჩეჩელაშვილი.

წყარო: ​,,რჩევები მშობლებს"

წაიკითხეთ სრულად