Baby Bag

7 მარტივი რჩევა მაღალი წნევის პრობლემის მოსაგვარებლად - გიორგი ღოღობერიძის რჩევები

7 მარტივი რჩევა მაღალი წნევის პრობლემის მოსაგვარებლად - გიორგი ღოღობერიძის რჩევები

ექიმმა გიორგი ღოღობერიძემ მაღალი წნევის პრობლემის მოსაგვარებლად 7 მარტივი მეთოდის შესახებ ისაუბრა:

„პირველი რჩევა არის წონის შემცირება. თქვენი სხეულის მასის ინდექსი უნდა იყოს 18,5-დან 20 კილოგრამ მეტრ კვადრატამდე. მასის ინდექსის გასაგებად სხეულის წონა უნდა გავყოთ სიმაღლის კვადრატზე. რა რიცხვსაც მიიღებთ, ეს იქნება თქვენი სხეულის მასის ინდექსი. მეორე რჩევა არის, რომ თქვენ უნდა შეზღუდოთ საკვებში ნატრიუმის შემცველობა. ნატრიუმი ყველაზე მეტად გვხვდება მარილში. დღეში მარილი არ უნდა მიიღოთ 6 გრამზე მეტი და 3 გრამზე ნაკლები. სულ უმარილოდაც არ შეიძლება. ნატრიუმის მოშორებაში ჩვენს სხეულს ეხმარება კალიუმით მდიდარი საკვები.“

გიორგი ღოღობერიძის თქმით, მაღალი წნევის წინააღმდეგ ბრძოლისთვის ფიზიკური აქტივობა აუცილებელია:

„მესამე რჩევაა მეტი ფიზიკური აქტივობა. შეეცადეთ, რომ კვირის უმეტეს დღეებში აქტივობა გქონდეთ დღეში ნახევარ საათზე მეტი. ფიზიკური აქტივობის დროს სხეული ტონუსშია და არტერიული წნევის მაჩვენებელი მცირდება. მეოთხე რჩევა არის ჯანსაღი კვების წესების დაცვა. უნდა მიიღოთ მწვანე ჩაი. მწვანე ჩაის ვინც სვამს, მათთან წნევის მაჩვენებლები 4-6 ერთეულით უფრო დაბალია. მეხუთე რჩევაა, მოერიდეთ თამბაქოს და ალკოჰოლს. ამ შემთხვევაში წნევის მაჩვენებელი ოთხი ერთეულით შემცირდება.“

„მეექვსე რჩევაა, რომ მოიწესრიგოთ ძილი. დღეში უნდა გეძინოთ რვა საათი. ეს რვა საათიც უნდა იყოს ხარისხიანი, მყუდრო, ბნელ, გრილ ოთახში. მეშვიდე რჩევაა, რომ მოერიდოთ სტრესს,“- აღნიშნულ საკითხზე გიორგი ღოღობერიძემ „მთავარი არხის“ გადაცემაში „მთავარი დიაგნოზი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „მთავარი დიაგნოზი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თანამედროვე ბავშვების აზროვნება უფრო დაწინაურებულია, ამათ უფრო მეტი ნიჭიერება მოაქვთ, ვიდრე ჩემმა თაობამ მოიტანა,“ - შალვა ამონაშვილი

პედაგოგი და ფსიქოლოგი შალვა ამონაშვილი „იმედის დღეში“ თანამედროვე ბავშვებთან ურთიერთობის და მათთან გამოყენებული სწავლების ახალი მეთოდების შესახებ საუბრობს. ის აღნიშნავს, რომ ბავშვებს ფიქრი არ უყვართ და ისინი დაფიქრებას უნდა მივაჩვიოთ:

„ბავშვის წესი ასეთია: არ ფიქრობს და ამბობს. კითხვას რომ აძლევს მასწავლებელი, ბავშვს არც ესმის რა იკითხა და ხელს იწევს უკვე, განსაკუთრებით პირველ კლასში. მას ხელის აწევა უფრო მნიშვნელოვნად მიაჩნია. ბავშვი ხომ უნდა შევაჩვიოთ, რომ ჯერ მოიფიქროს. ბავშვს თითებს ვუჩვენებ, ჯერ ერთს, მერე ორს, მერე ისევ ორს, ის კი სამს იძახის. შემდეგ ვაფრთხილებ, რომ ჯერ დაინახოს და მერე თქვას, მაგრამ სწრაფად. ენა არ უნდა გისწრებდეს. ჩვენი ცხოვრების მრავალი შეცდომა ენით არის გამოწვეული.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, როდესაც მასწავლებელი კითხვას სვამს, ბავშვებმა მას პასუხები ჩუმად უნდა გასცენ, რათა კლასმა მოტივაცია არ დაკარგოს:

„როდესაც პასუხი უნდა მივიღოთ, თუ ერთი ბავშვი ხმამაღლა იტყვის, სხვა ბავშვებისთვის ეს ამოცანა დაკარგავს მნიშვნელობას. თუ ბავშვი მოდის ჩემთან და სწორ პასუხს ჩურჩულით მეტყვის, მივხვდები, რომ ის ძლიერია. ამიტომ, უნდა დავაბნიო ბავშვი, უფრო მეტ სიძნელეს შევაჭიდო. ვეტყვი, რომ არ არის მართალი და კიდევ გადაამოწმოს, ასე ავუმაღლებ თამასას. თუ ვინმეს უჭირს და მეჩურჩულება, მას მისახვედრ კითხვას მივცემ. ასე გამოვა, რომ ერთი გაკვეთილი ყველასთვის ცალ-ცალკე გაკვეთილია.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, მთავარია, რომ ბავშვს აზროვნების წესი განვუვითაროთ:

„თუ ჩვენ ბავშვს არ განვუვითარეთ აზროვნების წესი, ის ბევრს ვერაფერს მოიგებს ცხოვრებაში. მიხვედრა, განცდა, სწრაფად ამოხსნა, ძლიერი ინტერესის გაჩენა, ეს ყველაფერი აზროვნების ატრიბუტიკაა. ამას ვცდილობ ბავშვებთან. ასეთი გაკვეთილი 100 რომ ჩავუტარო, ბავშვები სულ სხვა გახდებიან. ბავშვს სითამამე უნდა შესძინო, უნდა უთხრა: „შენ ნუ გეშინია!“ ბავშვს უნდა ურჩიო, რომ მოესიყვარულოს მაგალითს, ჯადოსნურ კვადრატს, საკუთარ თავს უთხრას: „მე მათემატიკოსი ვარ, მე მიყვარს სიძნელე.“ მე გავამხნევე ბავშვი, რომ არ გამემხნევებინა ბავშვები, ბევრი ამოცანას ვერ გაიგებდა.“

„თანამედროვე ბავშვები ჩემი თაობის ბავშვებისგან განსხვავდებიან. მეც ხომ ვიყავი მეოთხე კლასში, მე ასეთ დავალებას მასწავლებელი ვერ მომცემდა, განა იმიტომ, რომ ვერ მოძებნიდა. მე ვერ ამოვხსნიდი, ის ვერ მიმიყვანდა ამ დონემდე. თითქოს ჭკვიანი კაცი ვარ, მაგრამ მე სხვა თაობა ვარ. თანამედროვე ბავშვების აზროვნება უფრო დაწინაურებულია, ამათ უფრო მეტი ნიჭიერება მოაქვთ, ვიდრე ჩემმა თაობამ მოიტანა. ეს თაობა უნდა იყოს არა მომხმარებელი, არამედ მწარმოებელ-შემქმნელი, აღმომჩენი. ამ ახალ თაობას როგორი პედაგოგიკა უნდა? გამოადგებათ თითის ქნევის პედაგოგიკა, ნიშნების პედაგოგიკა? აბა გაკვეთილი მომიყევიო, ამის პედაგოგიკა გამოადგებათ? არა! ახალ ბავშვს ახალი პედაგოგიკა უნდა. ახალი პედაგოგიკა წიგნებში კი არ არის, მასწავლებლის სულში და გულშია,“ - აღნიშნავს შალვა ამონაშვილი.

წყარო: ​იმედის დღე


წაიკითხეთ სრულად