Baby Bag

„თუ პაციენტს აღენიშნება ძლიერი ხასიათის ტკივილი სახსრებში, რა თქმა უნდა, მან, პირველ რიგში, უნდა მიმართოს სპეციალისტს,“- რევმატოლოგი თამთა კობახიძე

„თუ პაციენტს აღენიშნება ძლიერი ხასიათის ტკივილი სახსრებში, რა თქმა უნდა, მან, პირველ რიგში, უნდა მიმართოს სპეციალისტს,“- რევმატოლოგი თამთა კობახიძე

რევმატოლოგმა თამთა კობახიძემ კოვიდით ინფიცირებულ პაციენტებში სახსრების ტკივილის ხშირი გამოვლენის შესახებ ისაუბრა:

„ხშირი შემთხვევაა, როდესაც კოვიდ ინფექციის დროს არის ტკივილი სახსრებში. არაფერი არ იყო, პაციენტს მსგავსი ჩივილები არ ჰქონდა, მაგრამ დაეწყო ტკივილი თითქმის ყველა სახსარში. აქ რევმატოლოგებიც ვერთვებით, არის თუ არა იქ რაიმე სისტემური პათოლოგია თუ რა სახის პრობლემასთან გვაქვს საქმე.“

თამთა კობახიძის თქმით, ძლიერი ხასიათის ტკვივილის დროს პაციენტმა სპეციალისტს უნდა მიმართოს:

„თუ პაციენტს აღენიშნება ძლიერი ხასიათის ტკივილი სახსრებში, რა თქმა უნდა, მან, პირველ რიგში, უნდა მიმართოს სპეციალისტს. შეიძლება გარკვეული დღეების განმავლობაში მივიღოთ ანთების საწინააღმდეგო, გამაყუჩებელი პრეპარატი, მაგრამ ამას არ უნდა მივცეთ მასიური სახე. მაქსიმალურად გავუფრთხილდეთ შინაგან ორგანოებს. ანტიბიოტიკი სახსრების ტკივილის დროს აბსოლუტურად მიუღებელი პრეპარატთა ჯგუფია.“

„სახსარი სუსტი და ნაზი ორგანოა. ის მაქსიმალურად შეიგრძნობს ამინდის ცვლილებას. შესაბამისად იწყება ტკივილი. რევმატიზმით დაავადებული პაციენტები უფრო მკვეთრად აღიქვამენ ამ ყველაფერს. ამინდის ცვლილებაზე რეაგირება წინასწარ პრევენციას და მედიკამენტოზურ დახმარებას არ საჭიროებს,“- აღნიშნულ საკითხზე თამთა კობახიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დილა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს უნდა ვასწავლოთ, რომ არავისთვის არაფერი არ დაენანოს, გულკეთილი იყოს,“ - შალვა ამონაშვილის რეკომენდაცია

„ბავშვს უნდა ვასწავლოთ, რომ არავისთვის არაფერი არ დაენანოს, გულკეთილი იყოს,“ - შალვა ამონაშვილის რეკომენდაცია

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, რომ ბავშვს სხვისთვის სიკეთის გაკეთება ადრეული ასაკიდანვე ასწავლონ:

„ბავშვს დედა ასწავლის, რომ გულკეთილი იყოს, არავისთვის არაფერი არ დაენანოს. ეს მართალია. ასეც უნდა ვასწავლოთ. მეტსაც ვიტყვი, როდესაც ბავშვს რაღაც სათამაშოს ვუყიდით, თუ შესაძლებელია, 2 ცალი, 3 ცალი ვუყიდოთ. თუ ათასები ღირს არა, მაგრამ თუ გაქვთ შესაძლებლობა, 3 ლარის ფარგლებში ქვიშაში სათამაშო ვედრო 2 ცალი ვუყიდოთ. ვუთხრათ ბავშვს, რომ ეს ერთი ვიღაცას უნდა ვაჩუქოთ იქ, ვისაც არ ექნება. თუ ექნება, უკან წამოვიღებთ, მაგრამ თუ არ აქვს, ვაჩუქოთ. ამ განწყობით უნდა წავიყვანოთ ბავშვი, რომ მან სიკეთე უნდა ჩაიდინოს.

ჩვენ რომ გვერდით მეზობელი გვყავს, იმას არ ექნება ეს სათამაშო, მოდი, იმასაც ვუყიდოთ ეს. არასდროს არ უყიდოთ ბავშვს რამე ისე, რომ ეს მარტო მისთვის არის, თუ ეს შესაძლებელია. იქვე ჩაუნერგეთ განაწილების, სხვისთვის მიცემის გრძნობა. თუ ბავშვს სათამაშო მოედანზე ყოფნისას რაღაც არ მისცეს, თავად კი სხვები დაასაჩუქრა, შინაგანი კონფლიქტი მოხდება. ესეც უნდა ავუხსნათ ბავშვს. „მე რა დაგარიგე შენ? იმასაც მივცეთ, ხომ? მაგრამ სხვა დედამ ეს არ დაარიგა შვილს. მან უთხრა, რომ არავის მისცეს სათამაშო. გვეწყინოს ჩვენ ეს? დედას არ შეუძლია, რომ მას ორი ცალი უყიდოს, ამიტომ ასე დაარიგა. შენ რომელი უფრო მოგწონს, როდესაც გასცემ, თუ როდესაც იღებ?“ ეს ისეთი ტონით უნდა უთხრათ, რომ მას მოეწონოს გაცემა. ისიც უნდა უთხრათ ბავშვს: „ჩვენ მაინც ვიყიდით სხვისთვის სათამაშოებს. მოვუტანოთ მათ ის სათამაშო შენ რომ არ მოგცეს და ვუთხრათ: აი, ჩვენ გაძლევთ,“ - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ „ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად