Baby Bag

რომელი ასაკი ითვლება ოპტიმალურად ორსულობისა და მშობიარობისთვის? - მეან-გინეკოლოგი გიორგი თევდორაშვილი

რომელი ასაკი ითვლება ოპტიმალურად ორსულობისა და მშობიარობისთვის? - მეან-გინეკოლოგი გიორგი თევდორაშვილი

მეან-გინეკოლოგმა გიორგი თევდორაშვილმა მშობიარობისთვის ოპტიმალური ასაკის შესახებ ისაუბრა:

„მშობიარობიდან შემდგომში ორსულობამდე ინტერვალი რომ იყოს გამოყოფილი, სასურველია, იყოს ორი წელი მაინც შუალედი. სამწუხაროდ, ჩვენ ვხვდებით შემთხვევებს, როდესაც თუნდაც საკეისრო კვეთის შემდეგ მომავალ წელს ისევ ორსულდება და ესეც გარკვეული დიდი რისკ-ფაქტორია ამ შემთხვევაში.

პირველი ორსულობა ოცი წლის ასაკიდან ითვლება უფრო ოპტიმალურად. 19 წლამდე არის ე.წ. მოზარდთა ორსულობა. სასურველია, რომ ორსულობებს შორისაც გარკვეული ინტერვალი იყოს დაცული, რათა ჯანმრთელი თაობები მივიღოთ და არ ჰქონდეთ პრობლემები მშობიარობის დროს. მშობიარობა ნამდვილად არ არის საშიში, თუ სწორად იქნება წარმართული ორსულობა და სწორად იქნება წარმართული მშობიარობა. ასევე თუ გავითვალისწინებთ კვების რეჟიმსაც ორსულობის დროს, ეს ძალიან წაადგება ყველა ორსულს და არამარტო ორსულებს, არამედ მათ შვილებს, ახალშობილებს. ნამდვილად გაგიადვილდებათ შემდეგ ახალშობილების გაზრდა,“ - მოცემულ საკითხზე გიორგი თევდორაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მშობლების მთავარი შეცდომა არის, რომ ბავშვის მეცადინეობას პირდაპირ იწყებენ ყველაზე რთული ნაწილით,“- ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე

ბავშვთა ნევროლოგმა თამარ ედიბერიძემ მშობლებს ბავშვის მეცადინეობისას დაშვებული შეცდომების შესახებ საინტერესო ინფორმაცია მიაწოდა:

„ნებისმიერი ინფორმაციის დამახსოვრებისთვის, ნებისმიერ შემთხვევაში მნიშვნელოვანია მოტივაცია და ემოცია. მნიშვნელოვანი კომპონენტია ყურადღების კონცენტრირება. მოტივაცია შეიძლება იყოს ბევრნაირი. სასკოლო ასაკის ბავშვის შემთხვევაში დადებითი ემოცია პრიორიტეტია და გადამწყვეტია. დადებითად მოტივირებული ბავშვი უკეთესად კონცენტრირდება ამ აქტივობაზე. შესაბამისად მას ნაკლები დრო სჭირდება კონკრეტული ინფორმაციის დამახსოვრებისთვის. უარყოფითი ემოციის წილი ნაკლები უნდა იყოს. ძალდატანების კომპონენტი ამ ემოციას აფუჭებს. თუ მხოლოდ იძულებაზეა დამოკიდებული, ბავშვი ვერ აცნობიერებს რატომ, რისთვის, თუ მეცადინეობის პროცესი ცუდ ემოციასთან ასოცირდება, ბუნებრივად იბლოკება რაღაც. გეგონება ტვინი თვითონ ებრძვის, რომ ეს ინფორმაცია არ დაიმახსოვროს.

მნიშვნელოვანია, როგორ არის მოწყობილი სამუშაო გარემო. თუ ჩვენ ცოტა არასწორად ვეხმარებით ბავშვს, ეს პრობლემაა. თუ ჩვენთვისაც ეს ისეთი მომენტია, რომ „ვაიმე, ახლა ამას სამეცადინო აქვს,“ ან მე სამზარეულოში ვარ და გეუბნები: „წადი ახლა შენ იმეცადინე იქ და არ გამოხვიდე, სანამ არ ისწავლი და მერე მოვალ და უნდა ჩამაბარო, არ ვნახო, რომ რამე შეგეშალოს,“ ეს იმდენად სტრესული მომენტია, რომ ბავშვზე პირიქით მოქმედებს. მას ემატება სტრესი, ემატება სტრესის ჰორმონები.

ჩვენ უნდა გავარკვიოთ, როგორია ბავშვის აკადემიური უნარები, ინტელექტუალური შესაძლებლობები რამდენად სრულყოფილია. რამდენად შეუძლია მას მიწოდებული ინფორმაციის გადამუშავება. შეიძლება მიწოდებული ინფორმაციის ტემპი იყოს შესაცვლელი, მოცულობა, ფორმა იყოს შესაცვლელი. მთავარი შეცდომა არის, რომ ბავშვის მეცადინეობას პირდაპირ იწყებენ ყველაზე რთული ნაწილით, რომ დროზე მოვითაოთ. წესით, ეს არ არის სწორი. როგორც კვებაში, გვჭირდება სტარტერი, მთავარი კერძი და მერე დესერტი, მეცადინეობის პროცესსაც სჭირდება უფრო მარტივი, ნაცნობი, უკვე გაშიფრული, დამუშავებული ინფორმაცია. თითქოს გონება გახურდა, უნარები გავარჯიშდა. მერე გადავიდეთ რთულ ნაწილზე და ბოლოსთვის ვიტოვებთ მარტივ, სახალისო ნაწილს,“- მოცემულ საკითხზე თამარ ედიბერიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად