Baby Bag

როგორ ჩავატაროთ ცურვის გაკვეთილები ჩვილებისათვის შინ და როგორ მოვემზადოთ საცურაო აუზისათვის

როგორ ჩავატაროთ ცურვის გაკვეთილები ჩვილებისათვის შინ და როგორ მოვემზადოთ საცურაო აუზისათვის

როგორ ჩავატაროთ ცურვის გაკვეთილები ჩვილებისათვის შინ და როგორ მოვემზადოთ საცურაო აუზისათვის - ამის შესახებ პედიატრი თამარ ობგაიძე ​საუბრობს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით:

წინა ბლოგში ჩვილებისათვის ​ცურვის სიკეთეებზე მოგიყევით.

სანამ პატარას აუზზე მიიყვანთ, საჭიროა წინასწარ მოემზადოთ.

აუზის შერჩევის შემდეგ პედიატრთან ვიზიტი დაგეგმეთ. თქვენი ექიმი ბავშვის ფიზიკურ და ფსიქო-მოტორულ განვითარებასთან ერთად მის ჯანმრთელობას სრულად გამოიკვლევს და შესაბამის დოკუმენტს მოგცემთ, რომელიც აუზზე უნდა წარადგინოთ.

​აუზზე წასვლამდე ბოლო კვება 1 საათით ადრე მიეცით, სავსე კუჭმა პატარას წყალში მოძრაობისას დისკომფორტი რომ არ შეუქმნას.

სანამ აუზს ესტუმრებით

თუ თქვენ უკვე შეარჩიეთ საბავშვო საცურაო აუზი, გირჩევთ, პირველ ვიზიტამდე 2 კვირით ადრე დაიწყოთ მზადება. ამისათვის ბავშვის აბაზანაში წყლის ტემპერატურა ნელ-ნელა დასწიეთ 37 გრადუსიდან 33-მდე, საცურაო აუზში სწორედ ასეთი ტემპერატურა დაგვხვდებათ და პატარასთავის ეს ცვალებადობა სტრესული არ აღმოჩნდება.

ვატარებთ ცურვის გაკვეთილს შინ

იმ შემთხვევაში, თუ ვერ ახერეხებთ ჩვილის საცუარო აუზზე მიყვანას, წყალში გამაჯანსაღებელი გაკვეთილები შეგიძლიათ შინ ჩაატაროთ.

​პირველ რიგში, კარგად გაასუფთავეთ აბაზანა.

არ გამოიყენოთ გასაწმენდად ქლორი ან სხვა ქიმიური საშუალება, რათა ბავშვის კანის გაღიზიანება და ალერგია აიცილოთ თავიდან.

აბაზანის გასასუფთავებლად საკვები სოდის გამოყენება სრულიად უსაფრთხოა.

ჩვილი წყლით სავსე აბაზანაში ფრთხილად ჩასვით. არ შეუდგეთ აქტივობას მაშინვე. მიეცით ბავშვს საშუალება, ნელ-ნელა შეეგუოს წყლის ტემპერატურას და გარემოს.

ვარჯიში ჰორიზონტალურად ზურგზე მწოლიარე პოზიციაში იწყება.

გადაიწვინეთ ხელზე ისე, რომ კარგად დაუფიქსიროთ ხელით ზურგი ბეჭების არეში. ამოძრავეთ ამ მდგომარეობაში წყალში.

რამდენიმე გაკვეთილის მერე შეეცადეთ, ხელი კეფისა და კისრის არეში დააფიქსიროთ. ჩვილი ნელ-ნელა ისწავლის სხეულის ვერტიკალურად დაჭერას ამ მდგომარეობაში.

ამ უნარის შეძენის შედმეგ კი მუცლის პოზიციაზე გადადით. ამისათვის ორივე ხელის გამოყენება დაგჭირდებათ. ერთ ხელით მუცლის და გულმკერდის არე დაუფიქსირეთ და ზედ დააწვინეთ პატარა, მეორე ხელი კი ქვედა ყბაზე მოათავსეთ, რომ სახე წყალში არ ჩაჰყოს.

​აბაზანაში წყლის სათამაშო მოათავსეთ. ის ბავშვისათვის გარკვეული მიზანი იქნება, რასაც გადადგილებით უნდა მიაღწიოს.

რამდენიმე ასეთი ვარჯიშის შემდეგ ჩვილს არ ექნება წყლის არავითარი შიში და ის თავად დაიწყებს წყალში მოძრაობას და ფართხალს, რაც აუცილებლდ სიამოვნებას მიანიჭებს მას, თქვენ კი აუცილებლად მოგგვრით სიხარულს.

არ დაგავიწყდეთ, რომ ვარჯიში სისტემატური უნდა იყოს, მხოლოდ ასე ექნება მას სასარგებლო გამაჯანსაღებელი ეფექტები.

შეიძლება დაინტერესდეთ

ენურეზი (შარდის შეუკავებლობა) ბავშვებში - რა გავითვალისწინოთ და როდის მივმართოთ ექიმს?

ენურეზი (შარდის შეუკავებლობა) ბავშვებში - რა გავითვალისწინოთ და როდის მივმართოთ ექიმს?
ენურეზი გავრცელებული პრობლემაა, რაც მშობლებს და შვილებს ძალიან აწუხებთ, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც ასაკის მატებასთან ერთად რჩება. როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ასეთ დროს და არის თუ არა დაკავშირებული რაიმე სახის სამედიცინო პრობლემასთან? ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა პედიატრი მაკა ლომიძე.

​- ქალბატონო მაკა, რა შემთხვევაშია ენურეზი საყურადღებო 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში და არის თუ არა დაკავშირებული რაიმე სამედიცინო ან სხვა სახის პრობლემასთან?

​- ბავშვებში შარდის შეუკავებლობა ხშირი პრობლემაა. მოკლედ რომ განვიხილოთ: 4 წლისათვის ბავშვები უკვე სწავლობენ მოშარდვის კონტროლს დღის მანძილზე (ანუ სიფხიზლის დროს); ძილის დროს შარდის ბუშტის ნებითი კონტროლის უნარის გამომუშავებას კი უფრო ხანგრძლივი დრო სჭირდება და 5-7 წლის შუალედში ყალიბდება.

​5 წლის ასაკისათვის ბავშვების 90-95% თითქმის სრულად ახერხებს, დარჩეს მშრალი (ანუ შეუძლია ნებითად გააკონტროლოს შარდის შეკავების უნარი) დღის მანძილზე და 80-85%-ს ძილის დროსაც. ენურეზად განიხილება შარდის შეუკავებლობის ეპიზოდები მხოლოდ ძილის დროს და მხოლოდ იმ ბავშვებში, რომლებსაც უკვე შეუსრულდათ 5 წელი, რადგან ასაკის გათვალისწინებით მათ უკვე შეიძლება ჰქონდეთ მოშარდვის ნებითი კონტროლის უნარი.

​განარჩევენ პირველად (ენურეზის მქონე ბავშვთა 75-90%) ენურეზს, როცა ხანგრძლივი დროის მანძილზე (მინიმუმ 6 თვე) ბავშვი არასდროს ყოფილა მშრალი ძილის დროს და მეორად ენურეზს (10-25%), როცა ბავშვი რჩებოდა მშრალი ძილის დროს რამდენიმე თვე (მინიმუმ 6 თვე), ვიდრე კვლავ გამოვლინდა ენურეზი.

​მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ ენურეზის მქონე ბავშვების 75%-ს პრობლემა აღენიშნება მხოლოდ ძილის დროს. ამ ბავშვებს, როგორც წესი, არ აქვთ, არც შარდის შეუკავებლობა დღის მანძილზე და არც ჯანმრთელობის სხვა პრობლემები. ეს ე.წ. მონოსიმპტომური ენურეზია და ენურეზის შემთხვევათა უმრავლესობა, სწორედ ამ ტიპისაა. პირველადი, მონოსიმპტომური ენურეზი ორჯერ უფრო ხშირია ბიჭებში, ვიდრე გოგონებში და ყოველი წლის მატებასთან ერთად დაახლოებით 15%-ში თავისთავად გაივლის.

​ენურეზი საყურადღებოა, როცა შარდის შეუკავებლობის ეპიზოდები არის არა მარტო ძილის, არამედ სიფხიზლის დროსაც და/ან თან ახლავს, ქვედა საშარდე გზების მხრივ, სხვა სიმტომებიც - მოშარდვის უეცარი მოთხოვნილება, მოშარდვის სიხშირის ცვლილება, გაძნელებული (ჭინთვით) შარდვა, შარდის სუსტი ნაკადი, ტკივილი შარდვისას... ეს არამონოსიმპტომური ენურეზია. ასეთი დიფერენცირება გასათვალისწინებელია, რადგან სწორედ იმ ბავშვებს, რომლებსაც ენურეზთან ერთად აღენიშნებათ დღის შეუკავებლობა, სხვა ჩივილებთან ერთად მოსალოდნელია, ჰქონდეთ ქვედა საშარდე სისტემასთან დაკავშირებული პრობლემები და ასეთ შემთხვევებში ექიმთან მიმართვა აუცილებელია.

​დიაბეტი, საშარდე გზების ინფექციები, ყაბზობა, ენკოპრეზი (განავლის შეუკავებლობა), ენტერობიაზი („ჭიები“), თირკმლის ქრონკული დაავადება, გულყრა და ძილის დარღვევები (მაგ: ძილის აპნოე) ის სამედიცინო პრობლემებია, რომლებიც შეიძლება ხელს უწყობდეს ენურეზს. ამ მდგომარეობების იდენტიფიკაცია არ არის რთული და ცხადია, ასეთ დროს მთავარი ამოცანა ძირითადი მიზეზის სწორი მართვაა.

​ისიც გასათვალისწინებელია, რომ ენურეზი შეიძლება ასოცირებული იყოს ნეიროგანვითარების დარღვევებთანაც, მათ შორის: გონებრივი განვითარების შეფერხება, აუტიზმის სპექტრის დარღვევები, ყურადღების დეფიციტის და ჰიპერაქტივობის სინდრომი.

​ფიზიკური ან ემოციური პრობლემები იშვიათად ხდება პირველადი ენურეზის მიზეზი.

​- თუ ასაკის მატებასთან ერთად ენურეზი რჩება, რა უნდა გააკეთოს მშობელმა?

​- როგორც აღვნიშნეთ, 5 წლის ასაკის შემდეგ, ყოველი წლის მატებასთან ერთად, მოსალოდნელია პირველადი, მონოსიმპტომური ენურეზი თავისთავად მოწესრიგდეს, მაგრამ თუ პრობლემა რჩება, ცხადია, ექიმის ჩარევა და სრულყოფილი შეფასება აუცილებელია. ექიმი გაარკვევს ჩივილის ისტორიას (ანამნეზი), გასინჯავს ბავშვს, შეაფასებს შარდის საერთო ანალიზს და აუცილებლად გირჩევთ ე.წ „მოშარდვის დღიურის“ (დღიურში უნდა დაფიქსირდეს დღის მანძილზე მოშარდვის დრო და სიხშირე, შარდის მოცულობა, ყოველი მოშარდვის დროს მიღებული სითხის ოდენობა, სხვა სიმტომების არსებობა: ჭინთვის საჭიროება შარდვის დროს, შარდის ნაკადი ხომ არ არის წყვეტილი? ცლის თუ არა ბოლომდე შარდის ბუშტს და სხვა) წარმოებას, რის საფუძველზეც გადაწყვეტს შემდეგი კვლევების და/ან მკურნალობის საჭიროებას.

​- ხშირად პატარები ისჯებიან ასეთ დროს. რამდენად მართებულია ეს მშობლების მხრიდან?

​- ენურეზი ემოციური სტრესია, როგორც ბავშვის, ისე მშობლების და ოჯახის სხვა წევრებისათვის. ბავშვებს სირცხვილის და განცდის გამო დაბალი თვითშეფასება უყალიბდებათ, რამაც შეიძლება, სავალალო გავლენა იქონიოს თანატოლებთან ან ოჯახის წევრებთან ურთიერთობებზე, ცხოვრების ხარისხზე, სწავლაზე. ბავშვები ერიდებიან და არ რჩებიან მეგობრებთან წვეულებებზე, ან რაიმე ტიპის შეკრებებზე, სადაც ღამით დარჩენა მოუწევთ.

​მშობლებს მუდმივად უწევთ სველი თეთრეულის შეცვლა, რეცხვა-მოწესრიგება, რამაც შეიძლება ისინი გააღიზინოს, მაგრამ ძალიან მნიშვნელოვანია გვახსოვდეს, რომ ენურეზი არ არის ბავშვის დანაშაული და მას არ შეუძლია ამის გაკონტროლება. ოჯახის წევრებმა და სხვა ახლობლებმა არასოდეს არ უნდა შეარცხვინონ ან დასაჯონ ბავშვი ენურეზის გამო. სწორი იქნება ექიმთან ერთად განიხილონ პრობლემა და სცადონ გააცნობიერონ მიზეზები (ასეთის არსებობის შემთხვევაში), დაგეგმონ და დასახონ დახმარების გზები.


​​ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად