Baby Bag

ქალის ყოველდღიური საფენი - შეიძლება თუ არა მისი ყოველდღიურად გამოყენება?

ქალის ყოველდღიური საფენი - შეიძლება თუ არა მისი ყოველდღიურად გამოყენება?
ქალბატონები მსუბუქი მენსტრუალური ან სხვა სახის გამონადენის არსებობის შემთხვევაში ქვედა საცვლების სისუფთავის დაცვის მიზნით ყოველდღიურ საფენებს ხშირად იყენებენ. მათი დიდი ნაწილი კი მეტი კომფორტისა და სიმშვიდისთვის ჰიგიენურ საფენს ყოველდღიურად მოიხმარს. ქალბატონები ნაკლებად ინტერესდებიან, თუ რამდენად უსაფრთხოა საფენების ყოველდღიური გამოყენება. შესაძლოა, იმ ქალბატონებს, რომლებიც ჰიგიენური მიზნებიდან გამომდინარე საფენებს რეგულარულად მოიხმარენ, საკუთარი ორგანიზმისთვის იმაზე მეტი ზიანი მოაქვთ, ვიდრე სარგებელი. შეცდომების დაშვებისგან არავინაა დაზღვეული. სტატიის გაცნობის შემდეგ, თუ ჩათვლით, რომ ჰიგიენურ საფენებს მეტისმეტად ხშირად მოიხმარდით, პანიკაში ნუ ჩავარდებით. ეცადეთ ამ მავნე ჩვევაზე უარი თქვათ და მისგან გათავისუფლდეთ, რათა თქვენი ორგანიზმის სიჯანსაღეზე ზრუნვა შეძლოთ.

ექსპერტების თქმით, ჰიგიენური საფენის ხშირმა მოხმარებამ, შესაძლოა, ქალის გარე სასქესო ორგანოების კანი მეტისმეტად გააღიზიანოს, განსაკუთრებით მაშინ, თუ საფენები სურნელოვანია. როდესაც მსგავსი ტიპის საფენებს იყენებთ, სასქესო ორგანოების კანი ტენიანდება, რის გამოც ის ისეთ გამაღიზიანებლებზე, როგორიცაა გარკვეული ტიპის არომატიზატორი, ნეგატიურად რეაგირებს. კანის ძლიერი ტენიანობის გამო გენიტალიების არეში გამონაყარი ჩნდება, კანი წითლდება, ღიზიანდება, საშოს არეში მტკივნეული შეგრძნებები გაწუხებთ. შესაძლოა, ჭარბმა ტენიანობამ ქავილიც გამოიწვიოს. მიუხედავად იმისა, რომ ზემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომები ძალიან უსიამოვნოა, ჰიგიენური საფენების რეგულარულმა მოხმარებამ, შეიძლება, გაცილებით სერიოზული და რთული პრობლემებიც შეგიქმნათ.

• იწვევს თუ არა ჰიგიენური საფენების რეგულარული მოხმარება ინფექციური დაავადებების განვითარებას?

ჰიგიენური საფენების რეგულარულმა მოხმარებამ, შესაძლოა, ვაგინალური სოკოვანი ინფექციის განვითარებას შეუწყოს ხელი. იმ შემთხვევაში, თუ საშოს მიდამოებში ქავილი, გამონაყარი ან წვის შეგრძნება ადრეც გაწუხებდათ, ჰიგიენური საფენების მოხმარებით აღნიშნულ მდგომარეობას კიდევ უფრო გაამძაფრებთ. ექსპერტები გირჩევენ, რომ მენსტრუალური ციკლის დროსაც ჰიგიენური საფენები ხშირად გამოიცვალოთ, რათა სოკოვანი დაავადების განვითარება თავიდან აიცილოთ. უმჯობესია, თუ ჰიგიენურ საფენებს მხოლოდ მენსტრუალური ციკლის დროს მოიხმართ, ხოლო ჩვეულებრივ დღეებში მათ გარეშე ცხოვრებას ისწავლით. ეს ინფექციური დაავადებების პრევენციაში ძალიან დაგეხმარებათ. თუ საშოდან ძლიერი გამონადენი ყოველდღიურად გაწუხებთ და ჰიგიენური საფენების გარეშე ერთ დღესაც ვერ ძლებთ, შესაძლოა, ინფექცია უკვე განგივითარდათ, რის გამოც ექიმთან ვიზიტი აუცილებელია.

მართალია, ჩვენ მიერ მოწოდებული ინფორმაცია საყურადღებოა, მაგრამ ეს იმას სულაც არ ნიშნავს, რომ თქვენი ჰიგიენური საფენები უნდა გადაყაროთ და მათი არსებობა სამუდამოდ დაივიწყოთ. გახსოვდეთ, რომ ქალის ჰიგიენური საფენები ჯანმრთელობისთვის პოტენციურ საფრთხეს მხოლოდ მაშინ წარმოადგენს, როდესაც მათ ჭარბად მოიხმარენ. თუ საფენების ზომიერ მოხმარებას ისწავლით, ინფექციური დაავადებების განვითარების საფრთხე ნაკლებად დაგემუქრებათ. ექსპერტები გირჩევენ, რომ როგორც კი გარე სასქესო ორგანოების კანის დატენიანებას იგრძნობთ, საფენი დაუყოვნებლივ გამოიცვალოთ. არავითარ შემთხვევაში არ ატაროთ ერთი და იგივე ჰიგიენური საფენი ერთ დღეზე მეტ ხანს. დაძინებამდე საფენის გამოცვლა აუცილებელია.

• რა ტიპის ჰიგიენური საფენების გამოყენებას გირჩევენ ექსპერტები?

ქალბატონებს, რომლებსაც ჰიგიენურ საფენებთან გამოთხოვებაც არ სურთ და არც საკუთარი ჯანმრთელობისთვის ზიანის მიყენება უნდათ, ექსპერტები ურჩევენ ორგანული ბამბისგან დამზადებული საფენები შეიძინონ. მსგავსი ტიპის ჰიგიენური საფენი ნაკლებად საზიანოა. ის კანს არ აღიზიანებს და ინფექციების განვითარებისთვის კომფორტულ გარემოს არ ქმნის. ისეთი ჰიგიენური საფენები, რომლებიც ტოქსიკურ და ქიმიურ ნივთიერებებს არ შეიცავს, თქვენს ჯანმრთელობას საფრთხეს ნაკლებად უქმნის. გარდა ამისა, ზოგიერთი მათგანი მრავალჯერადი გამოყენებისაა. მთავარია, მსგავსი ტიპის საფენი ყოველი მოხმარების შემდეგ კარგად გარეცხოთ. უპირატესობა მიანიჭეთ ჰიპოალერგიულ, სწრაფი შეწოვის მქონე საფენებს. მეტი კომფორტისთვის, ეცადეთ მსუბუქი საფენები გამოიყენოთ. კანის გაღიზიანების თავიდან ასაცილებლად სურნელოვანი საფენების გამოყენებისგან თავი შეიკავეთ.

მომზადებულია ​womansworld.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

შეიძლება დაინტერესდეთ

რაქიტსა და მის გამომწვევ მიზეზებზე MomsEdu.ge-ს პედიატრი თამთა ხუჯაძე ესაუბრა

რაქიტსა და მის გამომწვევ მიზეზებზე MomsEdu.ge-ს პედიატრი თამთა ხუჯაძე ესაუბრა

რა არის რაქიტის ყველაზე გავრცელებული მიზეზი ბავშვებში? - ამ და რექიტის შესახებ სხვა საინტერესო საკითხებზე MomsEdu.ge-ს ესაუბრა პედიატრი, ნეფროლოგი თამთა ხუჯაძე.

- რა არის რაქიტი?

- რაქიტი ჩვილი და ადრეული ასაკის ბავშვთა დაავადებაა, რომელიც ვითარდება როგორც D-ვიტამინის, ასევე, კალციუმისა და ფოსფორის ნაკლებობის ფონზე, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ძვლის და კუნთების ტკივილი, მოტეხილობები, ძვლის დეფორმაციები, ზრდის შეფერხება, კუნთების სისუსტე. რაქიტი 100 000 ბავშვიდან დაახლოებით 7-8 ბავშვს აღენიშნება. დაავადების სიხშირე თანაბარია მამაკაცებსა და ქალებში. რაქიტი შედარებით ხშირად გვხვდება ახლო აღმოსავლეთში, აფრიკასა და აზიაში. შედარებით იშვიათია შეერთებულ შტატებსა და ევროპაში, გარდა გარკვეული უმცირესობებისა.

- ძირითადად, რა იწვევს რაქიტს?

რაქიტის ყველაზე გავრცელებული მიზეზი არის D ვიტამინის დეფიციტი, არასწორი კვება, D ვიტამინით, კალციუმითა და ფოსფორით ღარიბი პროდუქტების მიღება და მზის ულტრაიისფერი სხივების არასაკმარისი ექსპოზიცია. რაქიტის განვითარების სხვა მიზიეზებში უნდა განვიხილოთ: D ვიტამინის მეტაბოლიზმის დარღვევით მიდინარე მდგომარეობები, ზოგიერთი სამკურნალო პრეპარატის (გლუკოკორტიკოიდები, ანტიკონვულსანტები, დიურეტიკები, ანტაციდები, ფიტინი) მიღების ფონზე. კანის დაავადებები, რომლის დროს დაქვეითებულია ქოლეკალციფეროლის სინთეზი. გასტროინტესტინური ტრაქტის დაზიანება, რის გამოც ვერ ხერხდება საკვებით მიღებული D ვიტამინის ათვისება (მალაბსორბციის სინდრომი, პანკრეასის უკმარისობა და სხვ.) ღვიძლისა და თირკმელების ის დაავადებები, რომელთა დროსაც ირღვევა D ვიტამინის აქტიური მეტაბოლიტების წარმოქმნა.

არსებობს მემკვიდრეობითი გენეტიკური ფორმებიც. კვებითი პრობლემების ფონზე განვითარებული რაქიტი ჩვეულებრივ გამოწვეულია D ვიტამინის ნაკლებობით, ამ დეფიციტის მიზეზია: მზის სხივების არასაკმარისი ზემოქმედება (რაც სხეულს ეხმარება საკუთარი D ვიტამინის გამომუშავებაში). D ვიტამინის ნაკლებობა ბავშვის კვებაში ვეგეტარიანული/ვეგანური დიეტების, ასევე, რიგი დაავადებების დროს, რომლებიც ზღუდავს D ვიტამინის ათვისებას (როგორიცაა კრონის დაავადება, ცელიაკია, კისტოზური ფიბროზი ან წყლულოვანი კოლიტი). რამდენიმე გენეტიკური დაავადება ხელს უშლის ბავშვის ორგანიზმისმიერ D ვიტამინის შეწოვას. თანდაყოლილი რაქიტი შეიძლება გამოწვეული იყოს დედის დაავადებებით, მათ შორის მძიმე ოსტეომალაცია, არანამკურნალევი ცელიაკია, მალაბსორბცია, პრეეკლამფსია და ნაადრევი მშობიარობა.

- რა სიმპტომები შეიძლება მიგვითითებდეს რაქიტზე?

- სიმპტომატიკა ვლინდება 3-დან 18 თვის ასაკამდე. რაქიტის ნიშნები და სიმპტომები მოიცავს ძვლის მტკივნეულობას, ძვლის მოტეხილობისადმი მიდრეკილებას. რაქიტის პირველ ნიშნად შესაძლებელია მივიჩნიოთ ჩვილებში დიდი ყიფლიბანდის დაგვიანებული დახურვა. მცირეწლოვან ბავშვებს შეიძლება ჰქონდეთ დეფორმული ფეხები, სქელი ტერფები და მაჯები, მენჯის ძვლები და გულმკერდის დეფორმაცია. სისხლში კალციუმის დაბალმა დონემ შეიძლება გამოიწვიოს ტეტანია - კუნთების უკონტროლო სპაზმი. ასევე, შეიძლება წარმოიშვას სტომატოლოგიური პრობლემები. რაქიტი იწვევს ცვლილებებს ნერვულ, ძვალსახსროვან და კუნთოვან სისტემებში. სიმპტომების გამოვლენის ხარისხი დაავადების სიმძიმეზეა დამოკიდებული. ანამნეზური მონაცემებიდან ყურადღება უნდა გამახვილდეს კვების ხასიათზე, დღის რეჟიმზე, მოვლის პრინციპებზე.

ვიტამინი D3 (ქოლეკალციფეროლი) კანში წარმოიქმნება ქოლესტერინის წარმოებულიდან ულტრაიისფერი B შუქის სტიმულის ქვეშ, ულტრაიისფერი შუქი ან ვირთევზას ღვიძლის ზეთი იყო D ვიტამინის ერთადერთი მნიშვნელოვანი წყარო მე-20 საუკუნის დასაწყისამდე, სანამ ერგოსტეროლი (ვიტამინი D-2) სინთეზირებული იყო დასხივებული მცენარეული სტეროიდებისგან. ადამიანის რძეში D ვიტამინის შემცველობა დაბალია 20-40 სე/ლ-ზე ამიტომ, ჩვილები, რომლებიც იმყოფებიან ექსკლუზიურ ძუძუთი კვებაზე (ასევე, ვინც არ ღებულობს პერორალურ დანამატს და მათ, ვისაც აქვს მუქი პიგმენტური კანი, რომელიც ბლოკავს ულტრაიისფერი შუქის შეღწევას) იმყოფებიან რაქიტის განვითარების რისკის ქვეშ.

- როგორ ხდება დიაგნოზის დასმა?

- დიაგნოზი ძირითადად ემყარება კლინიკურ ნიშნებსა და ანამნეზურ მონაცემებს. დიაგნოზის დასადასტურებლად შესაძლებელია ჩატარდეს ლაბორატორიული კვლევები - სისხლის ანალიზი, რომელიც აღმოაჩენს დაბალი კალციუმის, D ვიტამინის, ფოსფორის და მაღალი ტუტე ფოსფატაზას და პარათჰორმონის მაჩვენებელს რენტგენოლოგიურ მონაცემებთან ერთად. უმეტესად ყურადღება ექვცევა მუხლის სახსრისა და მაჯის ძვლების რენდგენოგრამას; ძვლის ბიოფსია (ძალიან იშვიათად კეთდება); გენეტიკური ტესტირება (მემკვიდრეობითი რაქიტისთვის).

- მკურნალობის მეთოდებზეც რომ ვისაუბროთ.

- მკურნალობა დამოკიდებულია გამომწვევ მიზეზზე, თუმცა რიგ შემთხვევებში შესაძლებელია ქირურგიული ჩარევის აუცილებლობაც. დაავადების გენეტიკური ფორმები კი საჭიროებს სპეციალიზებულ მკურნალობას. რაქიტის პრევენცია შესაძლებელია, რისთვისაც ორსულებმა უნდა მიიღონ მინიმუმ 600 სე ვიტამინი D დღეში. თუმცა ლაბორატორიული მონაცემების გათვალისწინებით შესაძლებელია დოზირების ცვლილება კალციუმის პრეპარატთან კომბინაციაში. ძუძუთი კვებაზე მყოფმაყველა ჩვილმა უნდა მიიღოს 400 სე ვიტამინი D დღეში. ზოგადი რეკომენდაციები მოიცავს პერიოდულად მზის სხივების ზემოქმედებას, D ვიტამინით მდიდარი საკვების მიღებას. რაქიტის სამკურნალოდ იყენებენ D ვიტამინის ორივე ფორმას – D2-სა და D3-ს. მკურნალობის ხანგრძლივობა დაავადების სიმძიმეზეა დამოკიდებული და ჩვეულებრივ, 1-3 თვეს უდრის. რაქიტის მსუბუქი ფორმის დროს მკურნალობა საშუალოდ 1 თვეს გრძელდება. შემდეგ D ვიტამინის დოზა მცირდება – რჩება მხოლოდ საპროფილაქტიკო.მედიკამენტის დოზირება და მკურნალობის ხანგრძლივობა უნდა გაკონტროლდეს ლაბორატორიული და რენტგენოლოგიური მონაცემების კონტროლის პარალელურად მხოლოდ ექიმის მეთვალყუეობის ქვეშ. თუ ბავშვს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის პრობლემები აქვს (შეწოვისა და მონელების დარღვევა), შეგვიძლია მივცეთ D ვიტამინის წყალხსნარი. რაქიტის დროს აუცილებელია კალციუმით მდიდარი საკვების (რძისა და მისი ნაწარმის, ლობიოს, თევზეულის, კვერცხის და სხვ.) მიღება.

რაქიტის პროფილაქტიკა: D ვიტამინით პროფილაქტია უნდა გაგრძელდეს სიცოცხლის პირველი 2 წელი. ასევე, ბალანსირებული კვება, დამატებითი საკვების დროული დაწყება, მზის სხივების ზემოქმედების ადეკვატური ხანგრძლივობა. 6 თვემდე ასაკის ბავშვებისთვის მზის პირდაპირი სხივების მოხვედრა არ არის რეკომენდებული, ხოლო 6 თვიდან ნებადართულია დღეში მხოლოდ 17 წუთის (კვირაში 2 საათის) განმავლობაში. რაქიტის დროული დიაგნოსტირება და შესაბამისად, ადეკვატური მკურნალობა კეთილსაიმედო პროგნოზის მანიშნებელია, მაგრამ თუ მკურნალობამ დაიგვიანა, შესაძლოა, დარჩეს ძვალსახსროვანი სისტემის დეფორმაციები. იშვიათად თანმხლები ინფექციები რაქიტის ფონზე სიკვდილსაც კი იწვევს.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად