Baby Bag

სამი ყველაზე გავრცელებული დაავადება ჩვილ ბავშვებში

სამი ყველაზე გავრცელებული დაავადება ჩვილ ბავშვებში

ბავშვის ავად გახდომა ნებისმიერი მშობლისთვის შემაშფოთებელია, თუმცა, თუ საქმე ჩვილის ჯანმრთელობას ეხება, შფოთვა ორმაგად მატულობს. მართალია, მშობლები ყველა ღონეს ხმარობენ, რომ პატარების ჯანმრთელობა საფრთხისგან დაიცვან, მაგრამ ყველაზე ჯანმრთელი ბავშვებიც კი ზოგჯერ ავადდებიან. ნებისმიერმა მშობელმა უნდა იცოდეს, თუ რომელი დაავადებებია ყველაზე გავრცელებული ბავშვებში. ჩვილებს სუსტი იმუნიტეტი აქვთ, რის გამოც მათ ორგანიზმს ბანალურ გაციებასთან გამკლავებაც კი უჭირს. სწორედ ამიტომ, ბავშვის სიცოცხლის პირველი ორი თვის განმავლობაში განსაკუთრებული სიფრთხილის გამოჩენა გმართებთ. იმ შემთხვევაში, თუ ბავშვის ჯანმრთელობის მდგომარეობა რამდენიმე დღის მანძილზე უარესდება, აუცილებლად მიმართეთ პედიატრს, რათა მის სიცოცხლეს საფრთხე არ შეექმნას.

რესპირატორულ-სინციტიალური ვირუსი

რესპირატორულ-სინციტიალური ვირუსი განსაკუთრებით ხშირია ორ წლამდე ასაკის ბავშვებში. ის ფილტვებისა და სასუნთქი გზების ინფექციებს იწვევს. ჯანმრთელ ბავშვებში რესპირატორულ-სინციტიალური ვირუსი ჩვეულებრივი გაციების სიმპტომებით შემოიფარგლება, თუმცა სუსტი იმუნიტეტის მქონე პატარებისთვის ძალიან საშიშია. ერთ წლამდე ასაკის ბავშვებში ის სწრაფად გადაიზრდება ბრონქიტსა და პნევმონიაში. აღნიშნული ვირუსი ჩვილების ჰოსპიტალიზაციის ყველაზე გავრცელებულ მიზეზად გვევლინება.

რესპირატორულ-სინციტიალური ვირუსის ძირითადი სიმპტომები:

  • სურდო და მადის დაქვეითება
  • ხველება, ცემინება, სუფებრილური ტემპერატურა (პირველადი მსუბუქი სიმპტომების აღმოცენებიდან 1-3 დღეში)
  • ცხელება
  • გახშირებული სუნთქვა
  • სუნთქვის გაძნელება
  • ხრიალის ხმა სუნთქვისას
  • კანის მოლურჯო შეფერილობა (რაც იმის მიმანიშნებელია, რომ ორგანიზმს ჟანგბადი სათანადოდ არ მიეწოდება)

როგორ უნდა მოიქცეთ, თუ ბავშვი რესპირატორულ-სინციტიალური ვირუსით დაავადდა:

  • ვირუსის სპეციალური მკურნალობის მეთოდი არ არსებობს.
  • ვირუსის პროგრესირებისა და პნევმონიის განვითარების შემთხვევაში ექიმი ბავშვს ანტიბიოტიკს დაუნიშნავს.
  • ბავშვისთვის შვების მომტანია ორთქლის აბაზანის გამოყენება.
  • ოთახში ჰაერის ტენიანობა უნდა გაზარდოთ.
  • ბავშვს სასთუმალი აუმაღლეთ.
  • პატარას დიდი რაოდენობით წყალი მიეცით.
  • 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში სუნთქვის გასაუმჯობესებლად გამოიყენეთ ზღვის მარილის წვეთები.
  • სიცხის დამწევის გამოყენებამდე აუცილებლად ჰკითხეთ რჩევა ექიმს. ჩვილებისთვის ყველა სახის მედიკამენტის გამოყენება არ შეიძლება.
  • მდგომარეობის დამძიმების შემთხვევაში დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს.

როგორ უნდა დაიცვათ ბავშვი რესპირატორულ-სინციტიალური ვირუსისგან?

აღნიშნული ვირუსის ვაქცინა არ არსებობს, ამიტომ ბავშვს ყოველდღიური ჰიგიენის წესების დაცვა უნდა ასწავლოთ.

გასტროეზოფაგური რეფლუქსი

გასტროეზოფაგური რეფლუქსი აშკარად შესამჩნევი სიმპტომებით იშვიათად ვლინდება და ბავშვებს დისკომფორტსაც ნაკლებად უქმნის, თუმცა, თუ ის რთული ფორმით მიმდინარეობს, შემდეგი სიმპტომები იკვეთება:

  • საკვების მიღების შემდეგ დისკომფორტი
  • ხშირი ამოქაფება
  • გახშირებული სლოკინი

რა უნდა მოიმოქმედოს მშობელმა?

  • ბავშვს თავი მაღლა აუწიეთ.
  • ჭამის შემდეგ 30 წუთის განმავლობაში ჩვილი ვერტიკალურ პოზაში გეჭიროთ.
  • ბავშვი დღის განმავლობაში ხშირად და მცირე ულუფებით გამოკვებეთ.
  • 6 თვიდან სოლიდურ კვებაზე გადასვლა ბავშვის მდგომარეობას შეამსუბუქებს.

აუცილებლად მიაკითხეთ ექიმს, თუ:

  • ბავშვი წონაში არ იმატებს.
  • ხშირად და ძლიერად აღებინებს.
  • ბავშვი სისხლს ან მოყვითალო-მომწვანო შეფერილობის ლორწოს ამოიღებს.
  • კვებაზე უარს აცხადებს.
  • ბავშვს განავალში სისხლი აქვს.
  • ქრონიკულად ახველებს ან სუნთქვა უჭირს.
  • ღებინებას და ამოქაფებას 6 თვის ასაკიდან იწყებს.

მსუბუქი ფორმის რეფლუქსის დროს მედიკამენტებით მკურნალობა საჭირო არ არის. ზემოთ დასახელებული ღონისძიებები გასტროეზოფაგური რეფლუქსის პრევენციაში დაგეხმარებათ.

ყურის ინფექციები

ყურის ინფექცია სხვადასხვა სახისაა. ბავშვებში ყველაზე მეტად გავრცელებული შუა ყურის ინფექცია, იგივე შუა ყურის ოტიტია. ამ დროს შუა ყურში სითხე გროვდება და ანთებითი პროცესი იწყება, რის გამოც ინფექცია მტკივნეული მიმდინარეობით ხასიათდება. ბავშვებს ის ძალიან ხშირად უმეორდებათ, რის გამოც მშობლებს ყურის ინფექციების ყველაზე მეტად ეშინიათ.

ყურის ინფექციებისთვის დამახასიათებელი სიმპტომები:

  • ტემპერატურის მატება
  • ყურის ტკივილი (ბავშვი ხშირად იკიდებს ყურზე ხელს)
  • ღებინება და დიარეა (მხოლოდ ჩვილებში)
  • სმენის დაქვეითება
  • ბალანსის პრობლემები
  • ტირილი
  • მადის დაქვეითება
  • ძილის დარღვევები

ყურის ინფექციების დიდი ნაწილი თავისთავად გაივლის და მკურნალობა არ სჭირდება. თუ სიმპტომები მძიმეა, ბავშვებს შესაბამისი მედიკამენტებით მკურნალობენ.

ყურის ინფექციების პრევენციისთვის:

  • ჩვილი სულ მცირე ექვსი თვის მანძილზე დედის რძით გამოკვებეთ.
  • თუ ბავშვს ბოთლით კვებავთ, მისი თავი ყოველთვის მუცელზე მაღლა უნდა გეჭიროთ.
  • ერთ წლამდე ასაკის ბავშვი მასობრივი თავშეყრის ადგილებს მოარიდეთ.
  • ბავშვი არ გააჩეროთ ისეთ სივრცეში, სადაც მწეველები არიან.

ბავშვის ჯანმრთელობის მდგომარეობის გაუარესება რომ არ გამოგეპაროთ, დააკვირდით პატარას ქცევას, განწყობას და ნებისმიერი უმნიშვნელო სიმპტომის მიმართ ყურადღება გამოიჩინეთ.

მომზადებულია kinsahealth.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა დავბანოთ ახალშობილი სწორად - რჩევები მშობლებს ჩვილების ჰიგიენისთვის

როგორ უნდა დავბანოთ ახალშობილი სწორად - რჩევები მშობლებს ჩვილების ჰიგიენისთვის

,,​ჩვილის დაბანის პროცესი უნდა იყოს ყოველდღიური და ამას ვწყვეტთ ბავშვის თვისებების მიხედვით - ბანაობის პერიოდი ჩავსვათ დღის პირველ - თუ მეორე ნახევარში. არიან პატარები, რომლებიც ბანაობის შემდგომ გადადიან რელაქსაციის ფაზაში, მშვიდდებიან, იძინებენ - შესაბამისად, მათთან ბანაობა იგეგმება დღის მეორე ნახევარში, საღამოს, ძილის წინ. ეს განსაკუთრებით ისეთ ბავშვებთან, რომლებსაც აწუხებთ კოლიკა. ბავშვები, რომლებიც უფრო აქტიურები ხდებიან ბანაობის შემდეგ, დღის პირველ ნახევარში უნდა დავბანოთ", - ამის შესახებ პედიატრმა, ანა მაღრაძემ ,,იმედის დილაში" ისაუბრა. 

,,ახალშობილობის ასაკში, როდესაც ბავშვი ახლადგამოყვანილია სამშობიარო სახლიდან, პირველ დღეებში არ ვხმარობთ ხოლმე დასაბან გელს - ვიყენებთ მხოლოდ თბილი წყლის აბაზანებს ან გვირილას, ორკბილას. აუცილებელია, აყვანის დროს დაფიქსირებული გვქონდეს კისრის მიდამო, ხოლო ბანაობის მომენტში სასურველია პირიქით - ბავშვი იყოს გულ-მკერდით ქვემოთ, როდესაც მას უკანა მხარეს ვბანთ - მხრები უნდა უფარებოდეს წინ. ცერა თითით ვაფიქსირებთ თავს, ხოლო დანარჩენი თითით - ზურგის მიდამოს, რათა ბავშვი არ ჩავარდეს წყალში. 

ვიყენებთ მხოლოდ ხელს ან ძალიან რბილ ღრუბელს, რათა არ დაზიანდეს ბავშვი კანი. წყალი უნდა იყოს ბავშვის მხრებამდე. ბოლოს ამოგვყვანს წყლიდან და გადადუღებულ, 37 გრადუს ტემპერატურაზე გაგრილებულ წყალს ვავლებთ მთლიანად ახალშობილს. როგორც ვიცით, თუ ყოველდღიურ რეჟიმში ოთახის ტემპერატურა შეიძლება, იყოს 19-დან 24 გრადუსამდე, ბანაობის დროს, განსაკუთრებით პირველ დღეებში, სასურველია, იყოს 22-24 გრადუსი. წყლიდან ამოყვანისას ახალშობილი სწრაფად გადაგვყავს გასამშრალებლად, რადგან მასში სხეულის ტემპერატურა ძალიან არის დამოკიდებული გარემოს ტემპერატურის ცვალებადობაზე. ჩაცმაც უნდა მოხდეს მინიმალურ დროში.

რატომღაც, ყიფლიბანდი მშობლებისთვის არის საშიში უბანი. რეალურად, ასე არ არის, თუ არ მოხდა უხეში ტრავმატიზირება. სხვა შემთხვევაში, ყიფლიბანდის დაზიანებას ასე მარტივად, გამშრალების პროცედურის დროს ვერანაირად ვერ მოახდენთ. ჯობს, პირსახოცი დაბლა დააფინოთ და შეფუთოთ ახალშობილი. სასურველია, პირსახოციც იყოს თბილი. მნიშვნელოვანია ნაოჭების კარგად გამშრალება", - გვირჩევს ანა მაღრაძე.

წყარო: ​,,იმედის დილა" 

წაიკითხეთ სრულად