Baby Bag

„ხველის დროს შეზელვები, ბავშვისთვის თაფლიანი რძის მიცემა არანაირად არ არის ეფექტიანი,“ - პედიატრი თამარ ჩაჩიბაია

„ხველის დროს შეზელვები, ბავშვისთვის თაფლიანი რძის მიცემა არანაირად არ არის ეფექტიანი,“ - პედიატრი თამარ ჩაჩიბაია

პედიატრი თამარ ჩაჩიბაია გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ იმ შეცდომების შესახებ საუბრობს, რომლებსაც მშობლები ბავშვის ხველის მკურნალობისას უშვებენ. თამარ ჩაჩიბაიას თქმით, შინაურული მეთოდების გამოყენება და ექიმის დანიშნულების გარეშე თვითნებური მკურნალობა არ შეიძლება, რადგან ეფექტიანი არ არის:

„სხვადასხვა დაავადების დროს ადამიანები, მით უმეტეს მშობლები, მიმართავენ მკურნალობის შინაურულ მეთოდებს. მათ უნდათ, რომ ბავშვის გამოჯანმრთელებისთვის ყველა ღონე იხმარონ. ძირითადად მიმართავენ ძველ ტრადიციულ მეთოდებს, ბებიებისგან გადმოცემულს. ერთ-ერთი ასეთი მეთოდი ხველის დროს არის გულ-მკერდზე ცხოველური წარმოშობის საშუალებების, ცხიმის, ქონის შეზელვები თაფლის ნაზავთან ერთად . წარმოიდგინეთ, ეს ჯანმრთელ მდგომარეობაში როგორი დისკომფორტია. ბავშვი შეწუხებული წევს მაღალი ტემპერატურით, ახველებს და პლიუს ეს მდგომარეობა. მეც მქონია ასეთი შემთხვევები პრაქტიკაში. დარწმუნებით შემიძლია ვთქვა, რომ არანაირი დადებითი ეფექტი ხველის დროს შეზელვებს არ აქვს. ფორებს ვახშობთ ამ დროს, კანი არ სუნთქავს, ბავშვი შებოჭილია. ნამდვილად არ აქვს ამას კარგი ეფექტი.“

თამარ ჩაჩიბაია საკუთარი პრაქტიკიდან ერთ-ერთ შემთხვევას იხსენებს, როდესაც მშობლებმა ბავშვის მკურნალობის არასწორი შინაურული მეთოდი გამოიყენეს:

„მე მქონდა შემთხვევა, მივედი პაციენტთან, რომელსაც ჰქონდა სუნთქვის მწვავე უკმარისობა, ბავშვი იყო მთლიანად შეზელილი, ზურგიც კი შეზელილი ჰქონდა, არ მომეცა საშუალება, რომ გამესინჯა ბავშვი. ძალიან მორიდებით ვთხოვე მშობლებს, რომ ბავშვი გაესუფთავებინათ. რა თქმა უნდა, დამიჯერეს. გავსინჯე ბავშვი და დავსვი დიაგნოზი. მივეცი საჭირო რეკომენდაციები. დეტალურად ავუხსენი, რა უნდა გავაკეთოთ, რა არის საჭირო, რომ ბავშვი გამოვიდეს მდგომარეობიდან. მათ, რა თქმა უნდა, მიიღეს ეს რეკომენდაცია. მშობლებმა მითხრეს, რომ არასდროს ამას აღარ გამოიყენებდნენ.“

„თაფლიანი რძეს რაც შეეხება, მას შეიძლება ჰქონდეს რაღაც დადებითი ეფექტი, მაგრამ მშობლებს ჰგონიათ, რომ ის ნახველს გაათხელებს, თუმცა ასე არ არის. შესაძლოა ბრონქიტი არც იყოს ამ დროს. ფრაზა „ყელს ჩაუწმენდს“ არ არის სწორი. ჩვეულებრივი სუფთა თაფლი მივცეთ ბავშვს, თუ ალერგიული რეაქცია არ აქვს, ეს უფრო ეფექტიანია. ცალ-ცალკე მივცეთ ორივე, ცალკე მივცეთ რძე და ცალკე თაფლი. თუ ასე მოვიქცევით, ეს ძალიან ეფექტიანი და სასარგებლო იქნება,“ - აცხადებს თამარ ჩაჩიბაია.

წყარო: ​დილა ფორმულაზე


არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

​ხშირად და ხანგრძლივად მოავადე ბავშვების პროფილაქტიკა და მკურნალობა ნატურალური (მცენარეული...
​ხშირად და ხანგრძლივად მოავადე ბავშვების პროფილაქტიკა და მკურნალობა ნატურალური (მცენარეული) საშუალებებით - აღნიშნულ თემაზე გთავაზობთ ინტერვიუს პედიატრთან.- რას ნიშნავს ცნება „ხშირად მოავადე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა,“ - ფსიქოლოგი თიკო ზენაიშვილი

ფსიქოლოგმა თიკო ზენაიშვილმა ბავშვისთვის ემოციების რეგულირების სწავლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„სამი წლის ასაკში ბავშვი იწყებს ემოციების ფართო სპექტრის გაცნობას. მნიშვნელოვანია ჩვენ როგორ მივაწვდით მას ამას. ჩვენ ხშირად გვაქვს ასეთი სიტყვები: „ნუ გეშინია.“ სამი წლის ასაკში ბავშვი შიშსაც გრძნობს უკვე. ჩვენ ვეუბნებით: „ნუ გეშინია.“ ეს არ არის სწორი. შიში გავაცნოთ ბავშვს, როგორ შეეშინდა, რისი შეეშინდა. ვეცადოთ, გაიცნოს შიში ბავშვმა, გაუშინაურდეს. ეს არის ემოციური ინტელექტი. ემოციის გადაკეთება არ ხდება, ხდება მართვა. ბავშვი რომ წაიქცევა და ტირის, ვეუბნებით: „ნუ ტირი,“ „ბიჭები არ ტირიან.“ ეტკინა? ტკივილზე ვესაუბროთ ბავშვს, როგორი იყო ეს ტკივილი, ძლიერი თუ სუსტი, სად ეტკინა, რომ ბავშვმა გაიცნოს თავისი ემოცია.

ჩვენ უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რომ გაიცნოს ემოცია, შეიცნოს ის და მიიღოს მისგან სარგებელი. ზიზღი რომ იგრძნო ბავშვმა, მოდი, ვესაუბროთ ამის შესახებ, რატომ და როგორ მოხდა. ბაღშიც ეს უნდა ხდებოდეს. ვიღაც სათამაშოს რომ წაართმევს, ბუნებრივია ბავშვი გაბრაზდება. ჩვენ ვეუბნებით: „არაუშავს, მიეცი, დაუთმე.“ არ ვაძლევთ მას ემოციის გამოხატვის საშუალებას. მეტი ხომ არაფერი უნდოდა ბავშვს? უნდოდა გაგება და მოსმენა. სწორედ ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა. თუ ბავშვი რაღაცაზე გაბრაზდა და ტირის, არ ვეუბნებით: „არაუშავს, გოგოა და დაუთმე, არ იტირო.“ ვკითხოთ: „რა იგრძენი?“ გრძნობებისკენ მივახედოთ. ვიყოთ გამგები მისი გრძნობისა და არა გამოხატული რეაქციების,“- მოცემულ საკითხზე თიკო ზენაიშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ერთსულოვნების დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ერთსულოვნების დილა“ 

წაიკითხეთ სრულად