Baby Bag

„როდესაც გვაქვს მწვავე სურდო ან მწვავე ბაქტერიული ინფექცია, შვიდი-თოთხმეტი დღე სისხლძარღვთა შემავიწროვებელი არის არაჩვეულებრივი პრეპარატი,“ - ქეთი გოცაძე

„როდესაც  გვაქვს მწვავე სურდო ან მწვავე ბაქტერიული ინფექცია, შვიდი-თოთხმეტი დღე სისხლძარღვთა შემავიწროვებელი არის არაჩვეულებრივი პრეპარატი,“ - ქეთი გოცაძე

​ოტორინოლარინგოლოგი ქეთი გოცაძე მედიკამენტოზური რინიტის პრობლემაზე საუბრობს, რომელიც საკმაოდ ბევრ ადამიანს აწუხებს. მისი თქმით, სისხლძარღვთა შემავიწროვებელზე დამოკიდებულება სერიოზული პრობლემაა:

„მედიკამენტოზური რინიტი საკმაოდ გავრცელებულია, ეს არის სისხლძარღვთა შემავიწროვებელზე დამოკიდებულება. ეს პრეპარატები ძალიან დიდი რაოდენობით არის აფთიაქში. ამას აქვს არაჩვეულებრივი თავისი მოხმარების ნიშა. მოხმარების ნიშის იქით ბოროტად გამოყენება, რა თქმა უნდა, იწვევს დამოკიდებულებას. პაციენტს უჭირს ცხვირით სუნთქვა, ამიტომ ის იყენებს ამ სპრეის და ხდება მასზე დამოკიდებული. არსებობს ლოკალურად ცხვირის წვეთზე დამოკიდებულების დიაგნოზი. ეს არის ქრონიკული რინიტის ერთ-ერთი სახე. პაციენტს არანაირი სხვა თანმხლები პათოლოგია არ აქვს და გატაცებულია ამ წვეთებით. ერთხელ რომ ჩაიწვეთა და ნახა, რომ კარგად სუნთქავს, მერე თავისი ძველი სუნთქვა უკვე აღარ აკმაყოფილებს.“

​ქეთი გოცაძის თქმით, მწვავე სურდოს ან ბაქტერიული ინფექციის დროს სისხლძარღვთა შემავიწროვებლების გამოყენება საკმაოდ ეფექტიანია, თუმცა ეს კანონზომიერი უნდა იყოს:

„როდესაც ჩვენ გვაქვს მწვავე სურდო ან მწვავე ბაქტერიული ინფექცია, შვიდი-თოთხმეტი დღე სისხლძარღვთა შემავიწროვებელი არის არაჩვეულებრივი პრეპარატი. ეს იწვევს რას? ​ცხვირიდან სუნთქვის გაუმჯობესებას. სავალები უნდა იყოს ბუნებრივად გახსნილი, რომ თუ დაავადება მიმდინარეობს ძლიერი ცხვირის გაჭედვით, არ განვითარდეს სინუსიტი და ოტიტი. როდესაც ორი კვირა გაივლის და პრეპარატი თავის საქმეს ამოწურავს, მისი გამოყენება აღარ არის საჭირო. თვითონ ამ პრეპარატს ადგილობრივად აქვს ძალიან ბევრი უარყოფითი მოქმედება. თუ ვერ სუნთქავთ, ეს პერიოდი უნდა გადალახოთ. ეს მარტო მედიკამენტზე დამოკიდებულება არ არის, ეს არის ფსიქოლოგიური დამოკიდებულებაც. შეუძლებელია პაციენტს უთხრა, რომ არ შეგიძლია ცხვირით სუნთქვა, ისუნთქეო, მაგრამ თუ ფსიქოლოგიურად განაწყობ თავს, გადალახავ დამოკიდებულებას. რაღაც პერიოდი იქნება გაჭირვება. სურდოს დროსაც გვიჭირს ერთი დღე, ორი დღე. თუ არ მიეხმარე საკუთარ თავს, ვერაფერს მიაღწევ. არსებობს ქრონიკული დაავადებები, რომლებიც ქრონიკულად იწვევს ცხვირის გაჭედვას, მაშინ ამ ქრონიკული დაავადების მკურნალობამდე მივდივართ.“

„არსებობს მედიკამენტოზური რინიტები, რომლებიც ზოგადად​ მიღებული წამლებისგან  შეიძლება იყოს განვითარებული. მაგ. ასპირინის ჯგუფი, კარდიომაგნილს ყველა ღებულობს, კარდიო ასპირინს. წნევის დამწევი საშუალებები, ანტიდეპრესანტები, ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებები, ეს პრეპარატები ხშირად იწვევს რინიტს. პაციენტი მოდის, ცხვირის სპრეიზეა დამოკიდებული და აღმოჩნდება, რომ ჩასახვის საწინააღმდეგო აბებს იღებს. ამ შემთხვევაში მთავარი არის დიაგნოზი. როდესაც დიაგნოზს ვსვამთ, მერე მართვა გაცილებით ადვილია,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ქეთი გოცაძე ტელეკომპანია რუსთავი 2-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

​წყარო

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ცხვირის ლორწოვანი უნდა იყოს სველი, ეს არის აპრიორი. სიმშრალესთან საბრძოლველად ხშირად უნდა...
​​ოტორინოლარინგოლოგმა ქეთევან გოცაძემ მოსახლეობას ცხვირის ლორწოვანის დატენიანებაზე ზრუნვისკენ მოუწოდა. მისი თქმით, საყოფაცხოვრებო პირობების გამო ცხვირის ლორწოვანი გამომშრალია, რაც ადგილობრივ იმუნ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს რომ აიძულებ საყვარელი სათამაშო აჩუქოს სტუმარ ბავშვს, ბავშვისთვის ის ნივთი არის, როგორც ზრდასრულისთვის სახლი,“ - მარინა კაჭარავა იძულების ნეგატიურ შედეგებზე

„ბავშვს რომ აიძულებ საყვარელი სათამაშო აჩუქოს სტუმარ ბავშვს, ბავშვისთვის ის ნივთი არის, როგორც ზრდასრულისთვის სახლი,“ - მარინა კაჭარავა იძულების ნეგატიურ შედეგებზე

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ბავშვზე იძულების ნეგატიური ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა და მშობლებს ურჩია, რომ შვილებს არას თქმა ასწავლონ:

„არ შეიძლება იმის თქმა, რომ ბავშვმა ვინმეს არ გაუყოს რამე და არ გაუნაწილოს, მაგრამ ეს არ უნდა იყოს იძულებითი. ეს უნდა ისწავლოს ბავშვმა, რომ დიახ, აირჩიოს და გაუნაწილოს და არა იმიტომ, რომ იძულებულია. თუ ის სულ იძულებულია, თუ სულ ამას ვაიძულებ, მერე სხვასთან იქნება იძულებული გააკეთოს რაღაც. ერთ-ერთი ფსიქოლოგი წერს ასეთი რამეს: ბავშვს რომ აიძულებ საყვარელი სათამაშო აჩუქოს სტუმარ ბავშვს, რომელიც მოთქვამს, რომ აჩუქოს. წარმოიდგინეთ, რომ მეუღლემ, საყვარელმა ადამიანმა გაჩუქოთ ძვირფასი რაღაც. მოვიდეს დედათქვენის მეგობრის შვილი, თქვენი ასაკის და ატეხოს წივილ-კივილი, რომ აჩუქოთ. რამდენად ადეკვატურია ეს რომ აჩუქოთო, წერს ეს ფსიქოლოგი.

ბავშვისთვის ის ნივთი არის, როგორც ზრდასრულისთვის სახლი. ბავშვისთვის ძვირფასობა იმაში არ გამოიხატება, რამდენი აქვს მშობელს ამ ნივთში მიცემული. ეს მშობელი აწვდის მას ამ ინფორმაციას, რომ ძვირი ღირს. ბავშვმა საიდან უნდა იცოდეს, რა რა ღირს. არც უნდა იცოდეს მან ეს. მისთვის ეს რომ ძვირფასია და მას აიძულებ რაღაცას, მერე ვიღაც სხვა აიძულებს. მე იმის მომხრე ვარ, რომ ბავშვმა წინააღმდეგობის გაწევა ისწავლოს. მე არ ვარ იმის მომხრე, რომ გაზიარება არ იცოდეს. მნიშვნელოვანია, რომ მან არას თქმა ისწავლოს. თუ მან ეს არ იცის, ის ვერ გაუწევს წინააღმდეგობას ცხოვრებისეულ გამოწვევებს. მერე ეზოში ჩადის ბავშვი, ეტყვიან სიგარეტი მოვწიოთ, ყველა ეწევა. არ უნდა, მაგრამ მოწევს. მერე მარიხუანას მოაწევინებენ, არ უნდა, მაგრამ ამას აკეთებს. მერე შეიძლება ჩხუბში აღმოჩნდეს, არ უნდოდა, მაგრამ წაყვა. ეს ტენდენციაა ასეთი, რომ ადამიანი თუ ერთხელ არ ამბობს უარს, მერე უარს აღარ ამბობს,“- აღნიშნა მარინა კაჭარავამ.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად