Baby Bag

„ჩუმი ჰიპოქსია ნიშნავს ჟანგბადის ნაკლებ კონცენტრაციას, როდესაც პაციენტებს ჰაერის უკმარისობის შეგრძნება არ აქვთ,“ - თამაზ მაღლაკელიძე

„ჩუმი ჰიპოქსია ნიშნავს ჟანგბადის ნაკლებ კონცენტრაციას, როდესაც პაციენტებს ჰაერის უკმარისობის შეგრძნება არ აქვთ,“ - თამაზ მაღლაკელიძე

პულმონოლოგმა თამაზ მაღლაკელიძემ ჩუმი ჰიპოქსიის შესახებ ისაუბრა, რომელიც კოვიდით დაავადებულ პაციენტებს ემართებათ. მან აღნიშნა, რომ ჩუმი ჰიპოქსიის დროს ადამიანი ვერ გრძნობს, რომ მას ჰაერის უკმარისობა აქვს:

„ამ ვირუსმა შეცვალა დაავადების მიმდინარეობა. ​ჩვეულებრივი პნევმონია არ მიმდინარეობს ისე, როგორც მიმდინარეობს კოვიდ-19-ის დროს. კოვიდ-19-ის დროს დისტრეს სინდრომი განსხვავდება ჩვეულებრივად მიმდინარე დისტრეს სინდრომისგან. ჩუმი ჰიპოქსია ნიშნავს ჟანგბადის ნაკლებ კონცენტრაციას. რას ნიშნავს, რომ პაციენტები ჩუმი ჰიპოქსიით არიან? ისინი კითხულობენ, ტელეფონზე თამაშობენ და სუბიექტური შეგრძნება ქოშინის, ჰაერის უკმარისობის არ აქვთ. მთავარი ის არის ჩუმი ჰიპოქსიის დროს, რომ შენარჩუნებულია ფილტვის ქსოვილის ელასტიურობა. ფილტვის ქსოვილს შეუძლია გამოდევნოს ნახშირორჟანგი.“

თამაზ მაღლაკელიძის თქმით, მეორე ფაზის დროს ფილტვი ნახშირორჟანგს ვეღარ გამოდევნის და პაციენტი მძიმდება:

„მეორე ფაზა დგება, როდესაც ფილტვის ქსოვილი ხდება ხისტი. როდესაც იკარგება ელასტიურობა და ფილტვები ხდება ხისტი, ის უკვე ვეღარ გამოდევნის ნახშირორჟანგს, გროვდება ნახშირორჟანგი და ​ამას მივყავართ მძიმე ჰაერის უკმარისობამდე. პულსოქსიმეტრს შეუძლია ადრეულ ეტაპებზე, როდესაც ჯერ კიდევ არ არის გამოხატული ქოშინი, სუნთქვის უკმარისობა, დაადგინოს ჟანგბადის შემცველობა.“

„პულსოქსიმეტრით გაზომვისას ნორმად ითვლება 94-100 %. ავღნიშნე, რომ შეიძლება პაციენტები კითხულობდნენ, ტელევიზორს უყურებდნენ, გაუზომო პულსოქსიმეტრით და აღმოჩნდეს, რომ ჟ​ანგბადის მაჩვენებელი 50 %-ია. ეს იმავეს ნიშნავს, რომ ევერესტზე არიან. ადვილია პულსოქსიმეტრის მოხმარება. ამ პერიოდში თითოეულ ოჯახში, როგორც თერმომეტრს ვხმარობთ, ისევე უნდა იყოს პულსოქსიმეტრი. როდესაც ადამიანი ელასტიურობიდან გადადის ხისტ ფაზაში, უცბად მძიმდება პაციენტი, კარგავს გონებას და გადადის ფილტვის ხელოვნურ ვენტილაციაზე,“ - აღიშნულ საკითხებზე თამაზ მაღლაკელიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ჯანმრთელობა

„ხშირად პაციენტებს ჰგონიათ, რომ აქვთ სუნთქვის უკმარისობა, სინამდვილეში მათ პანიკური შიშის...
​​პულმონოლოგი კახა ვაჭარაძე კოვიდ 19-ით ინფიცირებულ პაციენტებში სუნთქვის პრობლემების შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ ადამიანებს ხშირად ეჩვენებათ, რომ მათ ჟანგბადი არ ჰყოფნით, რადგან ისინი პან...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მოზარდების ეკრანდამოკიდებულების პრობლემაზე ისაუბრა:

„გარდატეხის ასაკის ადამიანს უხარია საზრისის ძიება, კომუნიკაცია, ურთიერთობა. დღეს რა არის? სრულიად სერი სკოლა, ძალიან მოსაწყენი გაკვეთილები, კომუნიკაცია ნული. საწყალი მშობლები დარბიან სამსახურებში, რომ შვილებს კარგი მომავალი მისცენ, თანხები იშოვონ. რა ქნას მშობელმა? ურთიერთობის თავი აღარ აქვს. საინტერესო სკოლას ვერ ვთავაზობთ ბავშვს, სადაც სიხარულით გაიქცევა, რომ ექსპერიმენტი ჩაატაროს. ეზოს რაც შეეხება, ჩემს ეზოში, ჩემი ბავშვობისგან განსხვავებით, ახლა დიდი ამბავია-მეთქი რომ გითხრათ, მოგატყუებთ. ზოგ სახლს საერთოდ ეზო არ აქვს. თანამედროვე ურბანულ გარემოში გამოდიხარ პირდაპირ ქუჩაზე, შეიძლება მანქანა დაგეტაკოს.

მე რა გავაკეთო მოზარდი რომ ვარ და საინტერესო ცხოვრება მინდა. სად შეიძლება რეალიზაცია გავუკეთო ამ ჩემს გაქანებას? ცხადია, მე ამას ვაკეთებ ინტერნეტში. ისმის კითხვა: ეს კარგია თუ ცუდია? გააჩნია, ამას საიდან შევხედავთ. ცუდია იმ კონტექსტში, რა კონტექსტშიც ჩვენ ვცხოვრობთ, იმიტომ, რომ ეს არის ერთადერთი საშუალება. „ლურჯი ვეშაპი“ ახსენეს აქ და მსგავსი ტიპის რაღაცები რა ფენომენია? საკუთარი თავის გამოცდა გინდა, სარისკო თავგადასავლები გინდა, გამოწვევაა ეს შენთვის. ადრენალინის აწევა მოზარდობის ასაკში არის სასიამოვნო. ეს არის ანკესი. არის ახალი ურთიერთობები, რომელიც არ არის რეალური ურთიერთობები. ყველა ჩვენგანს ახსოვს თავისი თავი მეათე კლასში, ყველას რომ იცნობ შენ გარშემო. ახლა ამის საშუალება არ ვიცი რატომ არ არის. შენ კოლექციას აგროვებ, გამოცდილებას იღებ. დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ, ვისთან ურთიერთობენ. ჩვენ ეს არ ვიცით. ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად თავიანთი ოჯახებით. ჩვენ ერთმანეთთან დავდიოდით ოჯახებში. ახლა ვინ ვისთან მიდის, აღარ ვიცი უკვე როგორ არის ახალ ცხოვრებაში, ეს სჭირდებათ ამ ბავშვებს,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „პულსი“ 

წაიკითხეთ სრულად