Baby Bag

„ჩუმი ჰიპოქსია ნიშნავს ჟანგბადის ნაკლებ კონცენტრაციას, როდესაც პაციენტებს ჰაერის უკმარისობის შეგრძნება არ აქვთ,“ - თამაზ მაღლაკელიძე

„ჩუმი ჰიპოქსია ნიშნავს ჟანგბადის ნაკლებ კონცენტრაციას, როდესაც პაციენტებს ჰაერის უკმარისობის შეგრძნება არ აქვთ,“ - თამაზ მაღლაკელიძე

პულმონოლოგმა თამაზ მაღლაკელიძემ ჩუმი ჰიპოქსიის შესახებ ისაუბრა, რომელიც კოვიდით დაავადებულ პაციენტებს ემართებათ. მან აღნიშნა, რომ ჩუმი ჰიპოქსიის დროს ადამიანი ვერ გრძნობს, რომ მას ჰაერის უკმარისობა აქვს:

„ამ ვირუსმა შეცვალა დაავადების მიმდინარეობა. ​ჩვეულებრივი პნევმონია არ მიმდინარეობს ისე, როგორც მიმდინარეობს კოვიდ-19-ის დროს. კოვიდ-19-ის დროს დისტრეს სინდრომი განსხვავდება ჩვეულებრივად მიმდინარე დისტრეს სინდრომისგან. ჩუმი ჰიპოქსია ნიშნავს ჟანგბადის ნაკლებ კონცენტრაციას. რას ნიშნავს, რომ პაციენტები ჩუმი ჰიპოქსიით არიან? ისინი კითხულობენ, ტელეფონზე თამაშობენ და სუბიექტური შეგრძნება ქოშინის, ჰაერის უკმარისობის არ აქვთ. მთავარი ის არის ჩუმი ჰიპოქსიის დროს, რომ შენარჩუნებულია ფილტვის ქსოვილის ელასტიურობა. ფილტვის ქსოვილს შეუძლია გამოდევნოს ნახშირორჟანგი.“

თამაზ მაღლაკელიძის თქმით, მეორე ფაზის დროს ფილტვი ნახშირორჟანგს ვეღარ გამოდევნის და პაციენტი მძიმდება:

„მეორე ფაზა დგება, როდესაც ფილტვის ქსოვილი ხდება ხისტი. როდესაც იკარგება ელასტიურობა და ფილტვები ხდება ხისტი, ის უკვე ვეღარ გამოდევნის ნახშირორჟანგს, გროვდება ნახშირორჟანგი და ​ამას მივყავართ მძიმე ჰაერის უკმარისობამდე. პულსოქსიმეტრს შეუძლია ადრეულ ეტაპებზე, როდესაც ჯერ კიდევ არ არის გამოხატული ქოშინი, სუნთქვის უკმარისობა, დაადგინოს ჟანგბადის შემცველობა.“

„პულსოქსიმეტრით გაზომვისას ნორმად ითვლება 94-100 %. ავღნიშნე, რომ შეიძლება პაციენტები კითხულობდნენ, ტელევიზორს უყურებდნენ, გაუზომო პულსოქსიმეტრით და აღმოჩნდეს, რომ ჟ​ანგბადის მაჩვენებელი 50 %-ია. ეს იმავეს ნიშნავს, რომ ევერესტზე არიან. ადვილია პულსოქსიმეტრის მოხმარება. ამ პერიოდში თითოეულ ოჯახში, როგორც თერმომეტრს ვხმარობთ, ისევე უნდა იყოს პულსოქსიმეტრი. როდესაც ადამიანი ელასტიურობიდან გადადის ხისტ ფაზაში, უცბად მძიმდება პაციენტი, კარგავს გონებას და გადადის ფილტვის ხელოვნურ ვენტილაციაზე,“ - აღიშნულ საკითხებზე თამაზ მაღლაკელიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ჯანმრთელობა

„ხშირად პაციენტებს ჰგონიათ, რომ აქვთ სუნთქვის უკმარისობა, სინამდვილეში მათ პანიკური შიშის...
​​პულმონოლოგი კახა ვაჭარაძე კოვიდ 19-ით ინფიცირებულ პაციენტებში სუნთქვის პრობლემების შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ ადამიანებს ხშირად ეჩვენებათ, რომ მათ ჟანგბადი არ ჰყოფნით, რადგან ისინი პან...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დაბომბვის ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი სამშობიაროს ფანჯრიდან,“- ქართველი დედა 2008 წლის აგვისტოს მძიმე დღეებს იხსენებს

„დაბომბვის ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი სამშობიაროს ფანჯრიდან,“- ქართველი დედა 2008 წლის აგვისტოს მძიმე დღეებს იხსენებს

2008 წლის აგვისტოს ომის დროს ქართველი დედები არაერთი მძიმე განსაცდელის წინაშე აღმოჩნდნენ. ერთ-ერთი დედა, რომელსაც ომის პერიოდში უდიდეს სირთულეებთან მოუხდა შეჯახება სოფელ ერგნეთში მცხოვრები მაგული ოქროპირიძეა. ის 14 წლის წინანდელ მძიმე ამბებს ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ იხსენებს და ყვება, როგორ გადახტა სამშობიაროს ფანჯრიდან ახალშობილთან ერთად, როდესაც საფრთხის მოახლოება იგრძნო:

„2008 წლის 7 აგვისტოს ღამე მეყოლა მეხუთე შვილი. ზუსტად როდესაც გავაჩინე ქეთი, ის პერიოდი იყო შორ მანძილზე რომ ისროდნენ. ისეთი ხმა ჰქონდა, მთელი სამშობიარო ზანზარებდა. სამხედრო ნაწილი და გორის სამშობიარო ძალიან ახლოს არის. ფანჯრები, მინები სულ ჩამომსხვრეული იყო საავადმყოფოში. ამ ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ამ ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი ფანჯრიდან. რამოდენიმე წელი იმ საავადმყოფოს ეზოშიც კი ვერ შევდიოდი. ქეთო, როგორც ომი, ისეთი დაუმორჩილებელია. ვიტყოდი, რომ გმირია, იმიტომ, რომ პირველმა დაამარცხა სიკვდილი თავისი დაბადებით. მშობიარობის დროს „ვაიმე დედა“ არ მითქვამს. მარტო ვლოცულობდი: „ღმერთო, ჩემი შვილები კარგად იყვნენ, ღმერთო, გადაგვარჩინე.“

მაგული ოქროპირიძის თქმით, ომმა ბავშვებზე უმძიმესი გავლენა მოახდინა და პატარებს მდგომარეობიდან გამოსვლა დიდხანს უჭირდათ:

„ჩემი შვილი, მეორე გოგო დედაჩემის გვერდით იყო, როდესაც მე ბავშვით ხელში გადმოვხტი. მთელი ორი კვირა არ ლაპარაკობდა. ხალხს რომ დაინახავდა, გზაზე ვერ გადადიოდა. ომის შემდეგ პირველად რომ შემოვედი ერგნეთში და დავინახე პირველი სახლი დამწვარი, ერთი ამოსუნთქვით დამთავრდა ყველაფერი. ჩემში ყველა ემოცია გაიყინა. პიანინო მაქვს ჩემი ასაკის. ჩექმიანი ფეხით იყო ჩაქუჩები და სიმები ჩამტვრეული, ნაფეხური ეტყობოდა ძირს დაყრილ ხატებს.“

2008 წლის 7 აგვისტოს დაბადებული ქეთევან დოჯაშვილი რუსულ ბომბდამშენებს გადაურჩა და 14 წლის წინანდელი ომის შესახებ მხოლოდ დედის მონაყოლიდან იცის.

„დედა რომ ყვება ხოლმე, მეც თვალწინ მიდგას ყველაფერი, რაც ომის დროს ხდებოდა. დედა სულ ამბობს, რომ დაიბადე, გმირი ხარ და სიკვდილს პირველი უთხარი არაო,“ - ამბობს ქეთევან დოჯაშვილი.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად