Baby Bag

სხეულის სხვადასხვა ნაწილში წონის მატება, რომელსაც ჰორმონალური დისბალანსი იწვევს

სხეულის სხვადასხვა ნაწილში წონის მატება, რომელსაც ჰორმონალური დისბალანსი იწვევს - ამ თემაზე მედიცინის დოქტორმა, ენდოკრინოლოგმა შოთა ჯანჯღავამ ისაუბრა:

„როდესაც მამაკაცები თეძო და ბარძაყის მიდამოში იმატებენ, ეს მიუთითებს, რომ მათთან შეიცვალა ჰორმონალური ბალანსი, რაც ნიშნავს, რომ ცოტა წინ წამოვიდა ქალის ჰორმონის მაჩვენებელი, როგორიც არის ესტრადიოლი. ჩვენ ყველას გვაქვს ორგანიზმში, როგორც ქალის, ასევე კაცის ჰორმონი, უბრალოდ ბალანსი უნდა იყოს გასწორებული. როდესაც მამაკაცი თეძოსა და ბარძაყის მიდამოში იმატებს, ეს მიუთითებს, რომ ქალის ჰორმონის დონე არის ცოტათი მომატებული. ამას უწოდებენ, გინოიდურ ანუ ქალური ტიპით გასუქებას და ამ შემთხვევაში ეს არის მოსაწესრიგებელი.

თუ ქალბატონი იმატებს მუცლის წინა ნაწილში, ეს მიუთითებს, რომ აქაც სასქესო ჰორმონების ბალანსი არის შეცვლილი. უფრო მეტად ტენდენცია არის მამაკაცური ჰორმონის დონის მატების.
თითქმის იდენტური მდგომარეობაა ქალბატონებში, როდესაც მხარ-ბეჭის, მკლავების მიდამოში ხდება მატება. ასეთ ქალბატონებთან დამახასიათებელია ასევე ზედმეტი თმიანობა, რაც მიუთითებს, რომ აქაც მამაკაცური ჰორმონები გარკვეულწილად მონაწილეობენ და ასევე თირკმელზედა ჯირკვლის ჰორმონებიც იწყებენ ხოლმე ბალანსის ცვალებადობას.
სახის მიდამოში გასუქებას არ ვეძახით, უფრო შეშუპებითი პროცესებია დამახასიათებელი, რომელიც შეიძლება იყოს ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დაქვეითებით ან ისეთი ჰორმონების დაქვეითებით, რომლებიც უფრო პასუხისმგებელია სითხური ბალანსის რეგულაციაზე ჩვენს ორგანიზმში. აქედან გამომდინარე, როცა პაციენტი შემოდის ვიზიტზე და ვიზუალურად ვუყურებთ (ხშირად ონლაინ კონსულტაციები არ არის სრულად ინფორმაციული, რადგან პაციენტი უნდა დავათვალიეროთ) ასევე ხელით უნდა გავსინჯოთ ცხიმოვანი მასა რა ადგილებშია, სიმაგრე როგორია ამ ცხიმოვანი მასის, რომ მიზანმიმართულად ვიმუშაოთ.
როდესაც მამაკაცი გინოიდური ტიპით იმატებს წონაში, ასეთი მამაკაცები უფრო მიდრეკილები არიან სასქესო ფუნქციის დარღვევისკენ ამასთანავე, სადაც ერექციული დისფუნქციაა წამოსული ხშირ შემთხვევაში. ასევე გინოიდური ტიპის მამაკაცებში ხშირად მკერდია ხოლმე წინ წამოწეული, რასაც ადრე დიდი ყურადღება არ ექცეოდა, მაგრამ აღმოჩნდა, რომ სიმსუქნის დროს, კი ბატონო, მკერდის მიდამოში ცხიმოვანი მასა და სარძევე ჯირკვლები ზომაში იმატებს, მაგრამ კაცის და ქალის ჰორმონის ბალანსის ცვალებადობის გამო აქ ჩნდება მამაკაცთან ჯირკვალი, რომელიც წესით, ქალბატონისთვისაა დამახასიათებელი და არა მამაკაცისათვის.
ქალბატონების შემთხვევაში, რომლებიც მამაკაცური ტიპით იწყებენ გასუქებას, მოსალოდნელია პოლიკისტური საკვერცხეები, ხშირად აკნოზური გამონაყარია ზურგის მიდამოში, ასევე სახის მიდამოში, კანის ცხიმიანობაა ცოტათი შეცვლილი და უფრო ცხიმიანია კანი. ასეთი ქალბატონები უფრო ოფლიანობისკენ არიან მიდრეკილი და ასევე აღნიშნავენ ხოლმე, რომ ოფლს ცოტა სპეციფიკური სუნი აქვს. ისინი უმეტეს შემთხევაში უშვილობისკენ არიან მიდრეკილები, რადგან პოლიკისტური საკვერცხის დროს არ მწიფდება ფოლიკულა.
რაც შეეხება სახის მიდამოში სიმსუქნეს, შეშუპებას, ეს არის უფრო ჰიპოთიროიდული, ანუ ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დაქვეითებით მიმდინარე პროცესები, რაც უკვე მთელს მეტაბოლიზმზე აისახება და ამას გარდა გუნება-განწყობილებაზეც. ასეთი პაციენტები უფრო მოდუნებულები არიან, ძილიანობისკენ არიან მიდრეკილნი, ახასიათებთ ნერვული ლაბილობა, უმიზეზოდ შეიძლება იტირონ, შეიძლება ჰქონდეთ დეპრესიული მომენტები“, - აღნიშნა შოთა ჯანჯღავამ.
მისივე თქმით, ამის გამომწვევი მიზეზი სხვადასხვაა:
„რა თქმა უნდა, გენეტიკას ყველა შემთხვევაში გადამწყვეტი როლი აკისრია, როგორც ფარისებზე, ასევე სასქესო ჰორმონებზე, ინსულინრეზისტენტობაზე, მაგრამ სასქესო სისტემის შემთხვევაში, ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს პუბერტატის პერიოდში, ანუ გარდატეხის პერიოდში მომხდარ ცვლილებებს. ამ დროს მშობლებმა განსაკუთრებით უნდა მიაქციონ ყურადღება, რომ ჭარბი წონა არ წამოვიდეს.
პანდემიის პერიოდში, როდესაც ბავშვები სახლში იყვნენ, ძალიან აქტიურად წამოვიდა ბავშვებში ჭარბი წონა. აუცილებელია ფიზიკური აქტივობა და ძილის რეგულაცია ბავშვებთან გადამწყვეტია, რადგან, როდესაც ჩვენ ვიძინებთ, დაახლოებით 2-3 საათში იწყება ზრდის ჰორმონის სინთეზი, რომელიც არამარტო სიმაღლეზეა პასუხისმგებელი, არამედ მთელს მეტაბოლიზმზე.
ძილის დარღვევაში იგულისხმება როგორც გვიან დაძინება, ასევე ცოტა ძილი. სტანდარტულად მოცემულია, რომ 11-12 საათზე უნდა დავიძინოთ და დაახლოებით დილის 6-დან 9-მდე გავიღვიძოთ. თუ ჩვენ ვიძინებთ ძალიან გვიან და ასევე ძალიან გვიან ვდგებით, ესეც დარღვევაა. ამასთანავე, დარღვევაა დროის ინტერვალი, შეიძლება ვიძინებთ 3-ზე, მაგრამ ვდგებით დილით 6-ზე, ესეც დარღვევაა.
რაც შეეხება კვებითი ბალანსის საკითხს, ბავშვების შემთხვევაში დიდებისგან განსხვავებით, უფრო მეტი კალორიული კვებაა და შესაძლებელი არის სწრაფად ათვისებადი ნახშირწყლებიც გამოვიყენოთ, ვთქვთ, კარაქიანი პური. ბავშვთან კვება უფრო მრავალფეროვანია, რადგან ბავშვებში მეტაბოლიზმი უფრო დაჩქარებული ტემპით მიმდინარეობს. დიდების შემთხვევაში, რაც არის სტანდარტული, ჯანსაღი ცხოვრების წესის ფარგლებში, მას ვერანაირად ვერ ავცდებით, აქაც სტანდარტულად ეს რჩება, მაგრამ ჰორმონალური დისბალანსები, რაზეც ვისაუბრეთ, ესენი უნდა მოწესრიგდეს აუცილებლად. თუ ეს ჰორმონალური ბალანსები არ მოწესრიგდება, შეიძლება ადამიანმა იდიეტოს, ივარჯიშოს, ასეთი გამონათქვამიცაა, ერთხელ ჭამოს, მაგრამ მაინც წონაში მოიმატოს. ჰორმონები თუ არ დაბალანსდა, ეს ადამიანი ეფექტს ვერ მიიღებს ისეთს, როგორიც უნდა იყოს. აქედან გამომდინარე, 3-4-საათიანი კვების რეჟიმი, სითხის დიდი რაოდენობით მიღება, სწრაფი ნახშირწყლების შეზღუდვა, ცილოვანი კვების გაზრდა საკვებ რაციონში და ცხიმის გაკონტროლება, ეს რჩება სტანდარტულად,“ - განაცხადა შოთა ჯანჯღავამ.
როგორც მან აღნიშნა, ჯანსაღი ცხოვრების წესი ყველასთვის სტანდარტულია. ის გამოიყენება როგორც სამკურნალო მეთოდად, ასევე პრევენციისათვისაც:
„თუ ჩვენ არ გვაქვს ჭარბი წონა და უბრალოდ ჯანსაღად ვცხოვრობთ, ასეთ შემთხვევაში, შევინარჩუნებთ ჩვენს სწორ მეტაბოლიზმს, მაგრამ როგორც კი ჭარბი წონა არის და ჩვენ პატარა ნიუანსებს მაინც ჩავრთავთ, თუნდაც დაყოფილ კვებას ან ცომეულს ამოვიღებთ, ორგანიზმი მაშინვე გვაძლევს ნიშანს, რომ გაუმჯობესებისკენ მიდის. ხანდახან ასეთი პაციენტები როცა მოდიან, გვეუბნებია, რომ მხოლოდ ჭარბ წონას უჩივიან და სხვა არაფერს. მაგრამ როცა იწყება დალაგება, 2-3 კვირის მერე მოდიან, აქამდე სად ვიყავიო ამბობენ. ანუ ის მიჩვეული იყო იმ დაღლილობას, სისუსტეს, უენერგიობას და მიაჩნია, რომ ასე უნდა იყოს. მაგრამ როცა ეს ყველაფერი უმჯობესდება, სრულიად იცვლება ადამიანი, ხალისიანი ხდება. ხანდახან შეიძლება არ იცის, მაგრამ რაღაც კომპლექსიც აქვს, მაგალითად, გარეთ გასვლა არ უნდა, რადგან ჭარბი წონა აქვს და ვიღაცამ დააბულინგა. როგორც კი ფორმებს იცვლის, უფრო აქტიური ხდება როგორც სოციალურ გარემოში, ასევე ყველანაირი კუთხით უმჯობესდება მისი მდგომარეობა,“ - აღნიშნა შოთა ჯანჯღავამ.
როგორც მან განაცხადა, თუ ამ ყველაფერს ყურადღებას არ მივაქცევთ, საკმაოდ საშიშია. მისივე თქმით, ორგანიზმი აუცილებლად გვაძლევს ნიშნებს, რომლებსაც ყური უნდა დავუგდოთ და მივმართოთ სპეციალისტს:
„საკმაოდ საშიშია, რადგან ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციური დარღვევები ბევრ პრობლემას ქმნის ორგანიზმში. თავიდან ეს შეიძლება მხოლოდ TSH-ის ცვალებადობით დაიწყოს, მაგრამ შემდეგში ამას შეიძლება მიჰყვეს ფარისებრის სტრუქტურული დარღვევებიც. განსაკუთრებით საქართველოში ფარისებრი ჯირკვლის პათოლოგიები ძალიან დიდი დოზით არის. 

სასქესო ჰორმონების დარღვევებმა პირველ რიგში, შეიძლება გამოიწვიოს მამაკაცებისა და ქალების შემთხვევაში უშვილობა, რაც მნიშვნელოვანი ფაქტორია. ზოგადი სიმპტომები ეს არის ლტოლვის დაქვეითება, სასქესო ქცევების დაქვეითება, და შემდგომში სიამოვნების მიღებაც. ასე ქალბატონები ხშირ შემთხვევაში შეიძლება ფრიგიდულებიც იყვნენ.
რაც შეეხება ინსულინო-რეზისტენტობის საკითხს, როდესაც ინსულინის დონე იცვლება ორგანიზმში და არაბალანსირებულია გლუკოზისა და ინსულინის დონე, ასეთ შემთხვევაში არსებობს შაქრიანი დიაბეტის განვითარების რისკი. როგორც მოგეხსენებათ, შაქრიან დიაბეტს თვალის, გულის, ღვიძლის, ნერვული სისტემის დაზიანების გამოწვევა შეუძლია. ცუდი ის არის, რომ დიაბეტის დროს, თითქოს არაფერი არ აწუხებს ადამიანს და შაქარიც შეიძლება ძალიან მაღალზე არ ადიოდეს, მაგრამ ის თავის ცუდ საქმეს ნერვულ სისტემაზე ახდენს ხოლმე. ხშირად არის, რომ პაციენტი მხედველობის გამო მივიდა ოფთალმოლოგთან და მან აღმოუჩინა დიაბეტი. ხშირ შემთხვევაში დიაბეტი უსიმპტომოდ მიდის და უკვე გართულებული პაციენტი მოდის ჩვენთან თვალის ან ღვიძლის ან თირკლმის პრობლემით და მერე ხდება დიაგნოსტირება. 
ჩვენ იმდენად აჩქარებულ პერიოდში ვცხოვრობთ, რომ ძალიან სწრაფად ხდება დღის განმავლობაში მონაცვლეობა რაღაც-რაღაც საკითხების და ჩვენი ტვინი, ჩვენი ორგანიზმი იღლება, თან სახლში როცა მივდივართ, არ ვასვენებთ, ხან კომპიტერში ვართ, ხან ტელეფონში. აქედან გამომდინარე, დილიდანვე დაღლილი ვიღვიძებთ ან ენერგიულად არ ვიღვიძებთ. ეს მიგვაჩნია ნორმალურ მდგომარეობად, მაგრამ ეს ასე არ არის. ზუსტად ეს არის ჩვენი მიზანიც, რომ ჩვენს ორგანიზმს ყური დავუგდოთ, ის აუცილებლად მიგვანიშნებს რაღაც-რაღაცებზე. თუნდაც თმის ხარისხი შეიცვალა, ფრჩხილზე ზოლები წამოვიდა, ორგანიზმი ამით გვაძლევს ნიშანს და უნდა მივაქციოთ მათ ყურადღება, რომ გართულებების პრევენცია ადრევე მოვახდინოთ,“ - ამ თემებზე რუსთავის 2-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ენდოკრინოლოგმა შოთა ჯანჯღავამ ისაუბრა.

შეიძინე საბავშვო პროდუქტების ნაკრები ექსკლუზიურ ფასად ბმულზე 👉 bit.ly/3iF0YnF

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მძიმე გარეგნული დაზიანებები არ ნიშნავს თავის მძიმე ტრავმას და პირიქით, კანის მინიმალური დაზიანება არ გამორიცხავს მძიმე შინაგან დაზიანებებს'' - ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე დეტალებზე

,,მძიმე გარეგნული დაზიანებები არ ნიშნავს თავის მძიმე ტრავმას და პირიქით, კანის მინიმალური დაზიანება არ გამორიცხავს მძიმე შინაგან დაზიანებებს'' - ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე დეტალებზე

მცირეწლოვან ბავშვებში ხშირია თავის დარტყმით მიღებული ტრავმა. როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, როდის მიმართოს ექიმს, რა შეიძლება განვითარდეს თავის დარტყმის შედეგად? - ამ და სხვა საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე.

- ქალბატონო თამარ, ბავშვები ხშირად იღებენ თავის ტრავმას დარტყმის შედეგად. როგორ უნდა გავიგოთ, რამდენად საშიშია მდგომარეობა და ტრავმა მსუბუქია თუ არა?
- ადრეული ასაკის ბავშვების შემთხვევაში გადაუდებელი დახმარების განყოფილებასა თუ ნევროლოგთან მიმართვის ერთ-ერთი ხშირი მიზეზი სწორედ თავის ტრავმაა. საბედნიეროდ, შემთხვევათა უმრავლესობაში საქმე გვაქვს თავის მინიმალურ ტრავმასთან, რომელიც პროგნოზულად სრულიად კეთილსაიმედოა. თუმცა, ეს არ ნიშნავს, რომ პერსონალმა და ოჯახმა სიფრთხილე და სიფხიზლე არ გამოიჩინონ. არსებობს საყურადღებო და საგანგაშო სიმპტომების ჩამონათვალი, რომელთა დაფიქსირების შემთხვევაში კვლევები უნდა გაღრმავდეს და პაციენტი საჭიროებს სპეციალიზირებულ დახმარებას. სხვა შემთხვევაში ბავშვი რჩება დაკვირვების ქვეშ და აგრძელებს ჩვეული რეჟიმით ცხოვრებას.

- თავის რომელ მონაკვეთში მიღებული ტრავმაა მეტად საყურადღებო? (ამბობენ, რომ თავის უკანა ნაწილი უფრო საშიშია და რამდენად სწორია?)
- რეალურად თავის ყველა უბანი მნიშვნელოვანია და არცერთი არ „გვემეტება“ დასაზიანებლად. საყურადღებო და საგანგაშო სიმპტომების ჩამონათვალში მიდგომა არ იცვლება, იმის მიხედვით შუბლი დაიზიანა ბავშვმა, კეფა თუ საფეთქელი, ე.წ. უსაფრთხო ზონა თავის დაზიანებისთვის არ არსებობს. ჩვენ, ყველა ნაწილს ერთნაირად უნდა გავუფრთხილდეთ. თუმცა, ლოკალიზაციას ექიმებისთვის, რა თქმა უნდა, მნიშვნელობა აქვს კონკრეტული სამიზნე სიმპტომების მონიტორინგის და პროგნოზის გაკეთებისთვის. გაითვალისწინეთ, რომ ზოგჯერ, მაგალითად, კეფის მიდამოს დარტყმის შემთხვევაში, თავის ტვინის დაზიანება შეიძლება მოიცავდეს უპირატესად შუბლის წილს, მარჯვენა საფეთქლის დაზიანების შემთხვევაში მარცხენა, ან ორივე საფეთქელს და ა.შ. ეს ყველაფერი ტრავმის დროს თავის ქალაში თავის ტვინის მოძრაობის შედეგია.

- რას უნდა დააკვირდეს და რა სახის პირველადი დახმარება უნდა გაუწიოს მშობელმა (აღმზრდელმა) ბავშვს? ცივის დადება შეიძლება თუ არა?

​- ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ოჯახის წევრებმა და თვითმხილველებმა შეინარჩუნონ სიმშვიდე და სწორი დახმარება აღმოუჩინონ ადგილზე. საგულისხმოა ის ფაქტი, რომ საყურადღებო თუ საგანგაშო სიმპტომებისა და ნიშნების გარკვეული ნაწილის შესახებ ინფორმაცია სწორედ თვითმხილველებმა უნდა მოგვაწოდონ, რაც ზრდის მათ პასუხისმგებლობას. 

კერძოდ, როდის და რა სიტუაციაში განვითარდა თავის ტრავმა, როგორი იყო ბავშვის მდგომარეობა ტრავმის მიღებამდე და უშუალოდ ტრავმის მიღების შემდეგ. ყველაზე კრიტიკული ინფორმაციაა, ხომ არ ჰქონდა ადგილი ცნობიერების შეცვლას ან დაკარგვას და თუ კი, რა პერიოდი გაგრძელდა ეს.

ადრეული ასაკის ბავშვების შემთხვევაში ამას ვადგენთ იტირა თუ არა ბავშვმა მაშინვე, რეაგირებდა თუ არა ოჯახის წევრის შეხებასა და მოფერებაზე, მიმართულ მეტყველებაზე, გვპასუხობდა თუ არა მარტივ შეკითხვებზე, მაგალითად, ხელით გვანიშნებდა, სად სტკივა. 

თუ უკვე მოზრდილია ბავშვი, რომელიც მეტყველებს, მას ვეკითხებით, როგორ გრძნობს თავს, სად სტკივა, რამდენად ძლიერად სტკივა, თუ ახსოვს როგორ მიიღო ტრავმა, ასევე სასურველია ფრთხილად დავაზუსტოთ, ხომ არ არის დარღვეული ორიენტაცია დროში და გარემოში, ვეკითხებით: „რა გქვია?“ „რამდენი წლის ხარ?“ „გახსოვს ახლა სად ხარ?“ „რა დღეა დღეს?“ რა თქმა უნდა, მსგავსი ტიპის შეკითხვების დასმის დროს ვითვალისწინებთ ბავშვის ასაკს და განვითარების დონეს. მსგავს კითხვებზე არაადეკვატური პასუხები უკვე საგანგაშო სიმპტომია. 

ასევე ვცდილობთ, დავაზუსტოთ, რომ არ აქვს ბავშვს ტრავმის შემდეგ მხედველობასთან, ან სმენასთან, ასევე მეტყველებასთან დაკავშირებული პრობლემები - „კარგად მხედავ?“„გესმის ჩემი?“ „შეგიძლია დამელაპარაკო?“ 

თუ გვაქვს გონივრული ეჭვი, რომ ტრავმის შემდეგ გაუარესდა ბავშვის მხედველობა, სმენა, უჭირს მეტყველება - აუცილებელია გადაუდებელი დახმარების განყოფილებაში სასწრაფოდ გადამისამართება. 

ტრავმის შემდეგ ასევე ვაკვირდებით, როგორია ბავშვის სხეულის პოზა და ახერხებს თუ არა სპონტანურად კიდურების მოძრაობას. თუ ბავშვი აქტიურად წამოხტა და თვითონვე ჩაგვეხუტა, მას კიდურებთან დაკავშირებით, სავარაუდოდ, მოტეხილობა ან სხვა ტიპის სერიოზული ტრავმა არ უნდა ჰქონდეს. 

ნებისმიერ შემთხვევაში, მეტისმეტად აქტიური მოძრაობა და, მით უმეტეს, გამოსაფხიზლებლად ბავშვის აქტიურად შენჯღრევა დაუშვებელია, ვიდრე ბოლომდე არ გამოვრიცხავთ რისკებს. თუ ვატყობთ, რომ ბავშვი ზოგავს სხეულის რომელიმე ნაწილს, შეკითხვებით ვაზუსტებთ სტკივა, თუ პირიქით ვეღარ გრძნობს ამ ნაწილს. კიდურ(ებ)ის უმოძრაობა შეიძლება უკავშირდებოდეს, როგორც ადგილობრივად კიდურის მოტეხილობას ან დაჟეჟილობას, ასევე თავის ტვინის შესაბამისი უბნის დაჟეჟილობას ან სისხლჩაქცევას, ორივე შემთხვევა სასწრაფო, გადაუდებელ ჩარევას მოითხოვს.

​ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ადამიანი, ვინც ამ დროს არის ბავშვთან, იყოს მობილიზებული და არ აჰყვეს პანიკას. ტრავმის შედეგები და მით უფრო შიში შესაძლო მძიმე დაზიანებაზე, ადამიანურად ძალიან რთული სამართავია, მაგრამ უნდა გვახსოვდეს, რომ პანიკა ყოველთვის ხელს გვიშლის სიტუაციის სწორად შეფასებაში და რაც მთავარია, პანიკას აყოლილებს ადვილად შეიძლება გამოგვეპაროს რეალურად მნიშვნელოვანი ინფორმაცია, რაც არასაკმარისი, ან არასწორი დახმარების მიზეზი შეიძლება გახდეს.
თუ უშუალოდ ტრავმის შემდგომმა პერიოდმა გაიარა და პირველი წუთების მანძილზე ვერ შევნიშნეთ ზემოთ აღწერილი საგანგაშო ნიშნები, ვცდილობთ, რომ დავამშვიდოთ ბავშვი, ჩავეხუტოთ და გარკვეული პერიოდი, მინიმუმ 2 საათი, აუცილებლად უნდა გვყავდეს მჭიდრო დაკვირვების ქვეშ. 

ზოგადად ტრავმის შემდგომ საყურადღებო პერიოდი გრძელდება 3 დღემდე, რა თქმა უნდა, ტრავმის სიმძიმიდან გამომდინარე. სიფხიზლე აუცილებელია მაშინაც, თუ ბავშვი სრულიად ჯანმრთელად გამოიყურება, მაგრამ თავად ტრავმა იყო სერიოზული საფრთხის შემცველი - დიდი სიმაღლიდან ვარდნა, დიდი სიჩქარით შეჯახება მყარ ზედაპირზე და ა.შ. ან ჩვენდა სამწუხაროდ, ვერ შევესწარით უშუალოდ ტრავმის მომენტს და არ ვიცით რეალურად რა მოხდა და როგორ მიიღო ბავშვმა ტრავმა, სიმძიმის და ლოკალიზაციის შეფასებაში ნაწილობრივ გვეხმარება გარეგნული ნიშნებიც - კოპი და დალურჯება-დაჟეჟილობები, ტრავმის ადგილას. 

თუმცა, გარეგნული ნიშნების სიმძაფრე, ტრავმის სიმძიმესთან ყოველთვის კორელაციაში არ არის, ანუ მძიმე გარეგნული დაზიანებები არ ნიშნავს თავის მძიმე ტრავმას და პირიქით, კანის მინიმალური დაზიანება არ გამორიცხავს მძიმე შინაგან დაზიანებებს. თუ ბავშვს აქვს რაიმე ქრონიკული, ნევროლოგიური თუ სხვა დაავადება და/ან იღებს მედიკამენტებს, რომლებიც შეიძლება მოქმედებდნენ სისხლის შედედების, ან სისხლძარღვების განვლადობის ცვლილებაზე, აუცილებელია დაუყოვნებლივ დავუკავშირდეთ მკურნალ ექიმს და ბავშვი ნებისმიერ შემთხვევაში გადავიყვანოთ გადაუდებელი დახმარების ან სპეციალიზირებულ ცენტრში შეფასებისთვის.
არ აიძულოთ დაშავებული ბავშვს, გაამოძრაოს კიდურები ან წამოჯდეს, თუ ეს მას არ სურს, უჭირს მოძრაობა და მით უფრო, ამბობს ან განიშნებთ, რომ აქვს ძლიერი ტკივილი თავის, კისრის და ხერხემლის მიდამოში. ასეთ დროს მნიშვნელოვანია, დაველოდოთ სასწრაფო დახმარების ბრიგადას და საგანგებო ფიქსაციის შემდეგ მოხდეს ბავშვის გადაყვანა ერთი ადგილიდან მეორეზე.

თუ სხვა მხრივ ჯანმრთელ ბავშვთან გვაქვს საქმე, რომელიც სრულად შემოდის კონტაქტში, სარწმუნოდ კარგად გრძნობს თავს და მხოლოდ ადგილობრივად უჩივის დისკომფორტს, რაც კანის და რბილი ქსოვილების დაჟეჟილობას უკავშირდება, ბუნებრივია, მაინც არ ვდუნდებით, მაგრამ თქვენ მიერ აღნიშნული ცივი საფენის გამოყენება ამ შემთხვევაში უკვე შეიძლება. ის ამცირებს ადგილობრივად შეშუპებას და ტკივილს. ჩვეულებრივ ესაა ხოლმე ყინულიან წყალში დასველებული ტილო, ან ტილოში შეხვეული ყინულის ნატეხები. ამავე მიზნით შეიძლება გამოიყენოთ, მაგალითად, გაყინული წყლით სავსე ბოთლი. გაითვალისწინეთ, ყინული და ყინულიანი საგანი, სასურველია ყოველთვის ნაჭერში იყოს შეხვეული და არ დაადოთ უშუალოდ კანზე. 

 

ასევე, მსგავსი ტიპის მანიპულაცია არ ტარდება ღია ჭრილობაზე. ნებისმიერი ჭრილობა ჯერ უნდა დამუშავდეს ასეპტიკის და ანტისეპტიკის წესების დაცვით;

ამის შემდეგ, თუ ის არ არის სისხლმდენი და ღრმა, უკვე შეიძლება ცივი საფენის გამოყენება თქვენ მიერ. ყველა სხვა შემთხვევაში, ჭრილობა და დაზიანება უნდა დამუშავდეს სპეციალისტების მიერ. 

ასევე ყინულიანი საფენი არ უნდა იწვევდეს ძლიერ დისკომფორტს და სიმპტომების გაძლიერებას. თუ ტრავმის ფონზე მოხდა ჭრილობის დაბინძურება, მაგალითად, მიწით, გადახედეთ ბავშვის აცრების კალენდარს და პედიატრთან დააზუსტეთ, ხომ არ საჭიროებს ტეტანუსის საწინააღმდეგოდ რაიმე ტიპის პრევენციულ საშუალებას.
- რა შეიძლება განვითარდეს თავის დარტყმის შემდეგ (რა თქმა უნდა, მისი სიძლიერის მიხედვით)?
- შესაძლო დაზიანებების სპექტრი მრავალფეროვანია და დამოკიდებულია დაზიანების ტიპზე, სიმძიმესა და ლოკალიზაციაზე. ყველაზე მსუბუქია მხოლოდ კანის და რბილი ქსოვილების დაზიანება; უფრო დრამატულ სიტუაციაში შეიძლება განვითარდეს თავის ქალის ძვლოვანი სტრუქტურების მოტეხილობა და ბოლოს, ყველაზე მძიმე გართულებაა სისხლჩაქცევა ტვინის ქსოვილში და ტვინის ქსოვილის დაჟეჟილობა. კლინიკური სურათი და პროგნოზიც ამის მიხედვით იცვლება. კანის საფარველის იზოლირებული დაზიანება მაქსიმუმ უხეში და კოსმეტიკურად მიუღებელი ნაწიბურით „გაგვირთულდეს“. ძვლოვანი სტრუქტურების მოტეხილობა საშიშია სისხლდენის, ასევე უშუალოდ ძვლის ფრაგმენტებით ტვინის დაზიანების რისკის გამო, ხოლო ტვინის ქსოვილის დაზიანება სისხლჩაქცევის, თუ უშუალოდ მატრავმირებელი საგნის გავლენით, დაზიანების გავრცელების და ლოკალიზაციის გათვალისწინებით შეიძლება უკვალოდაც ალაგდეს, თუმცა სხვა შემთხვევაში ის შეიძლება გახდეს მძიმე ნევროლოგიური დეფიციტის (პარეზი, დამბლა) ან ეპილეფსიური გულყრების განვითარების მიზეზი.
- რა შემთხვევებში უნდა მივმართოთ, აუცილებლად, ექიმს? 

- შევეცადოთ, რომ პუნქტებად ჩამოვაყალიბოთ ამ კითხვაზე პასუხი:

  • ნებისმიერი სიმძიმის ტრავმის შემთხვევაში, თუ ბავშვს აქვს რაიმე ტიპის ქრონიკული დაავადება და/ან იღებს ისეთ მკურნალობას, რომელიც ზრდის სისხლდენის რისკს, ან სისხლძარღვების განვლადობას - აუცილებელია კომუნიკაცია მკურნალ ექიმთან და ბავშვის შეფასება. ჩვეულებრივ, მსგავსი რისკის მქონე პაციენტების ოჯახის წევრები უკვე ინფორმირებულები არიან ხოლმე, როგორ მოიქცნენ და ვის მიმართონ მსგავს სიტუაციაში. თუ არ გაქვთ წინასწარ ასეთი ინფორმაცია, მიმართეთ სპეციალიზირებულ ცენტრს, ან უახლოეს გადაუდებელი დახმარების განყოფილებას
  • თუ ბავშვის ასაკი არის 2 წლამდე, კლინიკური სურათი შეიძლება, შემპარავად ვითარდებოდეს, პირველი კლინიკური ნიშნები არ იყოს მკაფიო, ამიტომ მნიშვნელოვანია, რომ ნებისმიერ შემთხვევაში გამოვიჩინოთ სიფხიზლე და ბავშვი შეაფასოს სპეციალისტმა
  • 2 წლის და უფროსი ასაკის ბავშვებში უფრო ადვილია ზემოთ აღწერილი საყურადღებო და საგანგაშო სიმპტომების ადგილზე და სარწმუნოდ შეფასება. თუ სახეზეა ცნობიერების დაკარგვა, ან თუნდაც შეცვლა, მეხსიერებაში ჩავარდნები, მეტყველების, მხედველობის, სმენასთან და მოძრაობასთან დაკავშირებული პრობლემები, მით უფრო, თუ გვაქვს მძიმე გარეგნული დაზიანება, ან ტრავმის სიმძიმე იყო მაღალი და სახიფათო, ბავშვი დაუყოვნებლივ გადაგვყავს გადაუდებელი დახმარების განყოფილებაში. კრიტიკულად მნიშვნელოვანია, რომ ამ დროს ბავშვი გადავიყვანოთ სათანადოდ აღჭურვილ სამედიცინო ცენტრში და დრო არ დავკარგოთ ექიმებთან კერძო ვიზიტებზე, ამბულატორულად. არ დაიწყოთ გამოკვლევების დამოუკიდებლად და თვითნებურად დაგეგმვა. მაღალტექნოლოგიური კვლევების შემთხვევაში, როგორებიცაა: კომპიუტერული თუ მაგნიტურ რეზონანსული ტომოგრაფია, მნიშვნელობა აქვს სწორად შერჩეულ დროს და გამოკვლევის ტიპს, რაც ექიმის კომპეტენციაა
  • თუ ბავშვი არის 2 წლის და მეტი ასაკის, არ არის გამოხატული არც ერთი ზემოთ აღნიშნული საგანგაშო სიმპტომი, ტრავმის სიმძიმეც პოტენციურად არ იყო მაღალი, შეგვიძლია გავაგრძელოთ ადგილზე დაკვირვება, საქმის კურსში ჩავაყენოთ ბავშვის ექიმი ნევროლოგი ან პედიატრი. თუმცა, თუ ამ დროს იმყოფებით ქალაქგარეთ და/ან სამედიცინო ცენტრისგან დაშორებულ ადგილას, თადარიგი დაიჭირეთ, მაგალითად, სატრანსპორტო საშუალებაზე, რომ გართულების შემთხვევაში არ დაიკარგოს დრო
  • თუ უშუალოდ ტრავმის შემდეგ ბავშვი კარგად გრძნობდა თავს, მაგრამ პირველი წუთების ან საათების მანძილზე, ეტაპობრივად გამოიხატა მეტისმეტი აჟიტირება, ან ძლიერი მოდუნება-ძილიანობა, ასევე რომელიმე ზემოთ აღწერილი საგანგაშო ნიშანი, დაუყოვნებლივ გამოიძახეთ სასწრაფო დახმარების ბრიგადა და/ ან გადაიყვანეთ ბავშვი გადაუდებელი დახმარების განყოფილებაში.
- ბავშვობაში მიღებულმა ტრავმამ შეიძლება თუ არა მომავალში იჩინოს თავი?
- მინიმალური და მსუბუქი სიმძიმის ტრავმები უმეტესად უკვალოდ გადის. თუ ტვინის ქსოვილის მძიმე დაზიანებას ჰქონდა ადგილი, ლოკალიზაციის გათვალისწინებით, სამწუხაროდ, შეიძლება გვქონდეს ნარჩენი მოვლენების სახით, მაგალითად პარეზი ან დამბლა, ან სხვა ტიპის პათოლოგიური კეროვანი ნევროლოგიური სიმპტომატიკა. თუმცა, მსგავსი გართულებები ჩვეულებრივ, ტრავმის გადატანისთანავე ან ტრავმიდან მოკლე დროში ხდება თვალსაჩინო და შეიძლება გაგრძელდეს, მაგრამ არ აღმოცენდეს მოზრდილობაში. ტვინის ქსოვილის საშუალო და მძიმე ხარისხის დაზიანების გვიანი გართულება შეიძლება იყოს ასევე ეპილეფსიური გულყრები. ამ შემთხვევაშიც, ტრავმიდან დაახლოებით 1 წლის ვადაში აღმოცენდება ხოლმე აღნიშნული გართულება და რამდენიმეწლიანი ინტერვალით, მათ შორის მიზეზ-შედეგობრივი კავშირის დადგენა უკვე რთულია. ქრონიკული ტიპის თავის ტკივილის მქონე პაციენტები ხშირად შფოთავენ, ხომ არ უკავშირდება მათი ჩივილი ბავშვობაში გადატანილ თავის ტრავმას, მაგრამ ამ დროს, ზოგადად, ქრონიკული სახის თავის ტკივილის ტიპებიც და მიზეზებიც იმდენად კომპლექსურია, რომ რთულია ამ კითხვაზე ცალსახა პასუხის გაცემა. თუ ბავშვობის ასაკის ტრავმა იყო მინიმალური ან მსუბუქი სიმძიმის, ასეთი კორელაცია ჩვეულებრივ, არ არის ხოლმე. 

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად