Baby Bag

როგორ მკურნალობენ კორონავირუსს ისრაელში? - ევგენი კომაროვსკის ინტერვიუ ექიმ ბორის ბრილთან

როგორ მკურნალობენ კორონავირუსს ისრაელში? - ევგენი კომაროვსკის ინტერვიუ ექიმ ბორის ბრილთან

ცნობილმა პედიატრმა ევგენი კომაროვსკიმ ექიმ ბორის ბრილთან ისრაელში კოვიდ-19-ის მკურნალობის წესებთან დაკავშირებით ისაუბრა.

ევგენი კომაროვსკი: რას აკეთებენ ისრაელში, როდესაც ადამიანს კორონავირუსი უდასტურდება?

ბორის ბრილი: როგორც წესი, არაფერს. სახლში რჩებიან, ურეკავენ ოჯახის ექიმს. პაციენტს სახლში მიუტანენ პულსოქსიმეტრს, რათა სატურაცია შეიმოწმონს. ამის შემდგომ ინფიცირებულს ურჩევენ დასვენებას, უნიშნავენ ბევრ თბილ სითხესა და სიმპტომურ მკურნალობას. საჭიროების შემთხვევაში იყენებენ პარაცეტამოლსა და იბუპროფენს.

ევგენი კომაროვსკი: ამ დროს ოჯახის წევრებთან რა მიდგომები გამოიყენება?

ბორის ბრილი: ოჯახის წევრები უნდა იზოლირდნენ. ეს სახლის პირობებში ხდება. ყველა რჩება კარანტინში, თუ სამი დოზით ვაქცინირებულები არ არიან.

ევგენი კომაროვსკი: არსებობს თუ არა რეკომენდაციები ჰაერის პარამეტრებთან დაკავშირებით, როგორ უნდა განიავდეს სახლი ამ დროს?

ბორის ბრილი: არა, მსგავსი რეკომენდაციები არ არსებობს.

ევგენი კომაროვსკი: როდის უნდა შეეხმიანოს პაციენტი ექიმს?

ბორის ბრილი: პაციენტი ყოველდღიურად ურეკავს ოჯახის ექიმს. ჯანდაცვის სამინისტროს აქვს ალტერნატიული კლინიკაც, სადაც ინფიცირებულები რეკავენ. იქ მათ სამხედროები პასუხობენ და იღებენ ინფორმაციას ინფიცირებულის მდგომარეობის შესახებ. პაციენტმა ექიმს უნდა მიაწოდოს ინფორმაცია ტემპერატურისა და ზოგადი მდგომარეობის შესახებ.

ევგენი კომაროვსკი: როდის ხდება პაციენტის კლინიკაში გადაყვანა?

ბორის ბრილი: თუ სატურაცია ეცემა და მდგომარეობა უარესდება, პაციენტმა სასწრაფოში უნდა დარეკოს და მას კლინიკაში გადაიყვანენ. ისრაელში არავინ იყენებს სახლში სტანდარტული იბუპროფენისა და პარაცეტამოლის პრეპარატის გარდა სხვა სახის მედიკამენტებს. მსგავსი რამ იქ არ ხდება.

​წყარო

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მშობლების მთავარი შეცდომა არის, რომ ბავშვის მეცადინეობას პირდაპირ იწყებენ ყველაზე რთული ნაწილით,“- ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე

ბავშვთა ნევროლოგმა თამარ ედიბერიძემ მშობლებს ბავშვის მეცადინეობისას დაშვებული შეცდომების შესახებ საინტერესო ინფორმაცია მიაწოდა:

„ნებისმიერი ინფორმაციის დამახსოვრებისთვის, ნებისმიერ შემთხვევაში მნიშვნელოვანია მოტივაცია და ემოცია. მნიშვნელოვანი კომპონენტია ყურადღების კონცენტრირება. მოტივაცია შეიძლება იყოს ბევრნაირი. სასკოლო ასაკის ბავშვის შემთხვევაში დადებითი ემოცია პრიორიტეტია და გადამწყვეტია. დადებითად მოტივირებული ბავშვი უკეთესად კონცენტრირდება ამ აქტივობაზე. შესაბამისად მას ნაკლები დრო სჭირდება კონკრეტული ინფორმაციის დამახსოვრებისთვის. უარყოფითი ემოციის წილი ნაკლები უნდა იყოს. ძალდატანების კომპონენტი ამ ემოციას აფუჭებს. თუ მხოლოდ იძულებაზეა დამოკიდებული, ბავშვი ვერ აცნობიერებს რატომ, რისთვის, თუ მეცადინეობის პროცესი ცუდ ემოციასთან ასოცირდება, ბუნებრივად იბლოკება რაღაც. გეგონება ტვინი თვითონ ებრძვის, რომ ეს ინფორმაცია არ დაიმახსოვროს.

მნიშვნელოვანია, როგორ არის მოწყობილი სამუშაო გარემო. თუ ჩვენ ცოტა არასწორად ვეხმარებით ბავშვს, ეს პრობლემაა. თუ ჩვენთვისაც ეს ისეთი მომენტია, რომ „ვაიმე, ახლა ამას სამეცადინო აქვს,“ ან მე სამზარეულოში ვარ და გეუბნები: „წადი ახლა შენ იმეცადინე იქ და არ გამოხვიდე, სანამ არ ისწავლი და მერე მოვალ და უნდა ჩამაბარო, არ ვნახო, რომ რამე შეგეშალოს,“ ეს იმდენად სტრესული მომენტია, რომ ბავშვზე პირიქით მოქმედებს. მას ემატება სტრესი, ემატება სტრესის ჰორმონები.

ჩვენ უნდა გავარკვიოთ, როგორია ბავშვის აკადემიური უნარები, ინტელექტუალური შესაძლებლობები რამდენად სრულყოფილია. რამდენად შეუძლია მას მიწოდებული ინფორმაციის გადამუშავება. შეიძლება მიწოდებული ინფორმაციის ტემპი იყოს შესაცვლელი, მოცულობა, ფორმა იყოს შესაცვლელი. მთავარი შეცდომა არის, რომ ბავშვის მეცადინეობას პირდაპირ იწყებენ ყველაზე რთული ნაწილით, რომ დროზე მოვითაოთ. წესით, ეს არ არის სწორი. როგორც კვებაში, გვჭირდება სტარტერი, მთავარი კერძი და მერე დესერტი, მეცადინეობის პროცესსაც სჭირდება უფრო მარტივი, ნაცნობი, უკვე გაშიფრული, დამუშავებული ინფორმაცია. თითქოს გონება გახურდა, უნარები გავარჯიშდა. მერე გადავიდეთ რთულ ნაწილზე და ბოლოსთვის ვიტოვებთ მარტივ, სახალისო ნაწილს,“- მოცემულ საკითხზე თამარ ედიბერიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად