Baby Bag

2019-2020 სასწავლო წელს, მოსწავლეთა შესაფასებლად, შეფასების ორი სავალდებულო ფორმა განისაზღვრა - რა განსხვავებაა მათ შორის?

2019-2020 სასწავლო წელს, მოსწავლეთა შესაფასებლად, შეფასების ორი სავალდებულო ფორმა განისაზღვრა - რა განსხვავებაა მათ შორის?

2019-2020 სასწავლო წელს, მოსწავლეთა შესაფასებლად, განისაზღვრა შეფასების ორი სავალდებულო ფორმა - ​განმავითარებელი და განმსაზღვრელი შეფასება. 

რა განსხვავებაა განმსაზღვრელ და განმავითარებელ შეფასებას შორის? - განმსაზღვრელი შეფასება ადგენს მოსწავლის მიღწევის დონეს საგნობრივი სასწავლო გეგმის შედეგებთან მიმართებაში, ხოლო განმავითარებელი შეფასება ადგენს თითოეული მოსწავლის განვითარების დინამიკას და მიმართულია სწავლის ხარისხის გაუმჯობესებაზე. 

უფრო კონკრეტულად: 

განმსაზღვრელი შეფასება

მისი მიზანია მოსწავლეთა მიღწევების დონის შემოწმება სასწავლო მიზნებთან შეფარდებით. მაგ. განმსაზღვრელი შეფასებაა ქულა, რომელსაც მასწავლებელი წერს გაკვეთილის დროს და რომელსაც არ ახლავს თან განმარტება, თუ რა უნდა გაკეთდეს იმისთვის, რომ შედეგი გაუმჯობესდეს. განმსაზღვრელი შეფასება ტარდება სემესტრის ბოლოს, თემის დამთავრების შემდეგ, წლის ბოლოს და ა. შ. ისეთი სტანდარტიზებული ტესტები, როგორიცაა GRE, TOEFL და ა. შ. - არის განმსაზღვრელი შეფასების მაგალითები. მაგალითად, „რესტორნის მზარეულის მიერ საჭმლის გასინჯვა" არის განმავითარებელი შეფასება, რადგან ის სინჯავს იმისთვის, რომ გააუმჯობესოს მისი პროდუქტი. მისი „კლიენტის მიერ საჭმლის გასინჯვა" არის განმსაზღვრელი შეფასება რადგან ის უბრალოდ ადგენს, რამდენად კარგია საბოლოო პროდუქტი. განსაზღვრებით შეფასებას „სწავლის შეფასებასაც" უწოდებენ.

განმავითარებელი შეფასება

განმავითარებელი შეფასება ემსახურება მოსწავლეთა სწავლის პროცესისა და წარმატებების გაუმჯობესებას. განმავითარებელი შეფასების დროს მოსწავლე, მასწავლებლის გამოხმაურებისა და კომენტარების დახმარებით, მუდმივად იღებს ისეთ ინფორმაციას, რომელიც საკუთარი სწავლის გათვითცნობიერებაში ეხმარება. მასწავლებლის მიზანია: ასწავლოს მოსწავლეს, როგორ ისწავლოს (სწავლის სწავლა) და, ამავე დროს, მიიღოს ინფორმაცია მოსწავლის სასწავლო საჭიროებების შესახებ, რათა დაეხმაროს მას სწორი გადაწყვეტილების მიღებაში. განმავითარებელი შეფასება ემსახურება სწავლების დარეგულირებას - დაგროვებულ ინფორმაციაზე დაყრდნობით თითოეული მოსწავლისათვის სათანადო დახმარების აღმოჩენასა და პედაგოგიური პრაქტიკის გაუმჯობესებას. განმავითარებელ შეფასებას „სწავლისათვის შეფასებასაც" უწოდებენ. განმავითარებელი შეფასების ყველაზე გავრცელებული ფორმებია წერილობითი კომენტარები, შეფასება ცხრილების (რუბრიკების) საშუალებით და სხვ.

იხილეთ ასევე:

სახელმძღვანელო მასწავლებლებისთვის - ​განმავითარებელი შეფასება და დიფერენცირებული სწავლება

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დღევანდელი ცოდნა არის ძალიან ზედაპირული, ბევრი ინფორმაციით გაჯერებული, რომლის გადამუშავებასაც ბავშვები ვერ ახერხებენ,“- თამარ გაგოშიძე

„დღევანდელი ცოდნა არის ძალიან ზედაპირული, ბევრი ინფორმაციით გაჯერებული, რომლის გადამუშავებასაც ბავშვები ვერ ახერხებენ,“- თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ თანამედროვე განათლების სისტემის პრობლემების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ დღევანდელი ცოდნა ზედაპირულია:

„როგორ იქნება ტკბილი და სასიამოვნო, როდესაც ამდენ დავალებას მაძლევს მასწავლებელი?! მე არ მახსოვს საბჭოთა სკოლაში დავალებებს როგორ ვაკეთებდი. კი იყო საბჭოთა სკოლა, მაგრამ არ მახსოვს როგორ ვმეცადინეობდი. ახლა რასაც ვუყურებ მე, პირველ-მეორე კლასის მოსწავლეებს იმდენი გამოსაწერი აქვთ, იმდენი სამეცადინო აქვთ და ვერაფრით ვერ ვიგებ, რატომ. რა უნდა გააკეთოს მშობელმა? ერთადერთი არის, რომ თავის შვილს უთხრას: „აქედან აქამდე გავაკეთოთ.“ პრიორიტეტები გამოვყოთ. მე ასე გავაკეთებდი, ამ ასაკის შვილი რომ მყავდეს. ვეტყოდი: „ამდენს ვერ მოვასწრებთ, გააკეთე აქედან აქამდე.“ არის კატეგორია პედაგოგების, რომლებიც თვლიან, რომ ბავშვის კარგი მომზადება ნიშნავს ბევრი დავალების მიცემას. ამის არგუმენტები მოსმენილი არ მაქვს, რატომ შეიძლება იყოს კარგი ცოდნის მიცემა კორელაციაში ბევრი დავალების მიცემასთან. ფსიქოლოგიურად ეს არ არის გამართლებული.

ჩვენ ძალიან ზომიერები უნდა ვიყოთ. რა გვინდა ჩვენ? ბავშვი არ არის ინფორმაციის დატევის წყარო. ზოგადად კონცეფციაა შესაცვლელი. მშობლების მომხრეები არიან ხოლმე, რომ ბავშვმა ბევრი ინფორმაცია იცოდეს. ინფორმაციის გაფილტვრას ვინმე გვასწავლის ჩვენ? ბავშვს ასწავლის ამას ვინმე? მე რომ ახალგაზრდა ვიყავი, არსებობდა ასეთი ტერმინი: „ინფორმაციული ნევროზი.“ შენ ვერ ახერხებ პრიორიტეტების გამოყოფას და ინფორმაციის ანალიზს. ეს უნდა ვასწავლოთ ბავშვებს ჩვენ. XXI საუკუნეა, ხალხო! ეს საზღვარგარეთაც პრობლემაა, თქვენ არ ინერვიულოთ. იქაც მე-19 საუკუნის სკოლაში ვართ. რეალობას ხომ უნდა გავუსწოროთ თვალი?! ჩემ დროს არ იყო საინფორმაციო ტექნოლოგიები და ჩვენი ცოდნა ზურგით უნდა გვეტარებინა. ბავშვმა დღეს სხვა რამე უნდა ისწავლოს. იმას არ ვასწავლით ჩვენ. დღევანდელი ცოდნა არის ძალიან ზედაპირული, ბევრი ინფორმაციით გაჯერებული, რომლის გადამუშავებასაც ბავშვები ვერ ახერხებენ და არის ზედაპირული კლიშე ფრაზებით ცოდნის გამოხატვა. არ შეგიმჩნევიათ ეს?!“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად