Baby Bag

„ეს არის ჩამონათვალი იმ საკვების, რომელიც კატეგორიულად არ არის მისაღები გულისთვის,“- კარდიოლოგი არჩილ ჩუხრუკიძე

„ეს არის ჩამონათვალი იმ საკვების, რომელიც კატეგორიულად არ არის მისაღები გულისთვის,“- კარდიოლოგი არჩილ ჩუხრუკიძე

კარდიოლოგმა არჩილ ჩუხრუკიძემ გულისთვის სასარგებლო და საზიანო საკვები პროდუქტების შესახებ ისაუბრა:

„საზოგადოდ ცნობილია, რომ არის საკვების ჩამონათვალი, რომელიც გულისთვის ძალიან სასარგებლოა, მაგალითად, თევზი, ხილი, ბოსტნეული, ქათამი. არის ჩამონათვალი საკვების, რომელიც კატეგორიულად არ არის მისაღები გულისთვის, მაგალითად, ცხვრის ხორცი, ღორის ხორცი, სოსისები, ძეხვი და მსგავსი პროდუქტები. თევზის ყველანაირი სახეობა და ზღვის პროდუქტების ყველანაირი სახეობა, პირიქით, ძალიან კარგია გულისთვის. სამწუხაროდ, ხომ იცით ჩვენი მოხმარების წესი. მამაკაცები ძირითადად სად დადიან? სახინკლეში. თევზის რესტორანში იშვიათად დადიან. მიუხედავად იმისა, რომ ზღვის ქვეყანა ვართ, სამწუხაროდ, ჩვენთან თევზის მოყვარულთა რიცხვი მაღალი არ არის.

ჩვენ პაციენტებს ვურჩევთ, რაღაც ასაკის მერე რისკ-ფაქტორების ქონის შემთხვევაში, თუ გულ-მკერდის უკან აქვთ მოჭერითი ხასიათის, წვის, მოხრჩობითი ხასიათის ტკივილი, უფრო ყურადღებით იყონ და მიაქციონ ყურადღება, რომ ეს გული არ იყოს. ეს კლასიკური ვარიანტია, როდესაც ადამიანი შეიძლება დაფიქრდეს. სტენოკარდიას აქვს სხვაგვარი გამოვლინებები. გვყავდა პაციენტები, რომლებსაც თავის ტკივილი აღენიშნებოდათ, ტკივილი თითების მიდამოში, ზედა ყბის ტკივილი, ტკივილი მუცლის მიდამოში. ესეც შეიძლება გულიდან იყოს. ამიტომ ოჯახის ექიმიც უნდა იყოს ყურადღებით. შემდეგ კარდიოლოგს მეტი შესაძლებლობა აქვს, რომ დიფერენცირება მოახდინოს, არის თუ არა ეს გულიდან. ჩვენ გვაქვს შემთხვევა, როდესაც კუჭის ტკივილით მივიდა პაციენტი გასტროენტეროლოგთან და შემდგომ კარდიოგრამაზე აღმოჩნდა ინფარქტი,“ - მოცემულ საკითხზე არჩილ ჩუხრუკიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დღევანდელმა ბავშვმა არ იცის არც ბოდიში, არც გამარჯობა, არც ნახვამდის,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლებს გაძლიერებისკენ მოუწოდა და ურჩია, რომ შვილებისთვის მისაბაძ მაგალითებად იქცნენ:

„პირველ რიგში, მშობლებს ვურჩევთ, რომ თვითონ გაძლიერდნენ, მისაბაძი მაგალითები გახდნენ თავიანთი შვილებისთვის. ხანდახან ბავშვს სახლობანას ვათამაშებთ ხოლმე. მშობლის მოყოლა არ მინდა, რა ხდება სახლში. ყველაფერი ცხადია. ბავშვი ყველაფერს მოყვება როლებში, პირებში, ზუსტად იმ ტექსტებს იტყვის, რა ტექსტებიც ესმის. ბავშვისთვის მიბაძვა და ​მიბაძვით სწავლა არის ყველაზე მნიშვნელოვანი. რატომ ვერ სწავლობს აუტისტური სპექტრის ბავშვი ენას? არ გამჩნევს, იმიტომ არა, რომ არ შეუძლია.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, მშობელს ბავშვისთვის ბოდიშის მოხდა უნდა შეეძლოს, როდესაც შეცდომას უშვებს:

„ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ როდესაც რაღაც გვეშლება და ბავშვსაც რაღაც ეშლება, ტრაგიკული სახე ამას არ მივცეთ. ბავშვს შეიძლება ბოდიში მოუხადო, რომ შეგეშალა, რომ უყვირე, რომ გამოხვედი წყობიდან. არ არის ეს შენი ავტორიტეტის დაცემა. ეს არის ძალიან მნიშვნელოვანი მაგალითი ბავშვისთვის. შენ აძლევ მას მაგალითს, რომ ბოდიში მოიხადოს. დღევანდელმა ბავშვმა არ იცის არც ბოდიში, არც გამარჯობა, არც ნახვამდის. „თუ შეიძლება“ ხომ არ იცის და არ იცის. ვინ უნდა ასწავლოს ეს? უცხო საზოგადოებაში რომ შევა, ნივთს რომ მოკიდებს ხელს და აიღებს, რომ ვეკითხებით: „თუ შეიძლება?“ მერე ისიც იმეორებს. ​ასეთი რაღაცები დაკავშირებულია ეთიკურ განვითარებასთან.“

თამარ გაგოშიძემ აღნიშნა, რომ საბავშვო ბაღმა ბავშვს უპირველესად წესების დაცვა და ჯგუფში თანამშრომლობა უნდა ასწავლოს:

„ექვს წლამდე მოვიდა ბავშვი, ინტელექტი განუვითარდა, ​სოციალურად უკვე წარმოსახვით თამაშებს უნდა თამაშობდეს. სამი წლის ასაკში ბავშვს კარგი ფანტაზია აქვს. ემპათიას ბავშვი წარმოსახვითი თამაშით, ჯგუფური თამაშით სწავლობს, წესებს მიჰყვება. ექვსი წლისთვის ეს ყველაფერი დამთავრებული უნდა იყოს. საბავშვო ბაღმა უნდა ასწავლოს ბავშვს წესის დაცვა, გჯუფში თანამშრომლობა. ბავშვები ფეხბურთს რომ თამაშობენ, ბურთს არ აწვდიან ერთმანეთს. რომ ეკითხები რატომ, ის გაიტანს გოლს და მე არ გამოვჩნდებიო, გპასუხობენ. ასე იზრდება ჩვენი თაობები.“

„სასკოლო მზაობა არ არის, რომ ბავშვმა წერა-კითხვა იცის. ახლა ჩვენ გვყავს ბავშვები, რომლებმაც ორი წლის ასაკში იციან ციფრები, ასოები, წერა და კითხვა, მაგრამ რად გინდა?! კომუნიკაცია არ შეუძლიათ, წერონ და იკითხონ. სკოლისთვის მზაობა არის მითითების შესრულება, ჯგუფის წესების მიყოლა, მოთხოვნის შესრულება. მე რომ მინდა და ისე ვაკეთებ, მაგრამ რომ არ მინდა და მაინც ვაკეთებ, აი, ეს არის ის ნახტომი, რომელიც არის სკოლასა და საბავშვო ბაღს შორის. სკოლაში მე მოთხოვნით უნდა ვაკეთებდე რაღაცებს. მე უკვე ჩემს ქცევაზე ვარ პასუხისმგებელი და მაინტერესებს ​მასწავლებელი და მშობელი რას იტყვიან ჩემს მიღწევაზე. ეს არის ძალიან სასარგებლო და ძალიან საშიში პერიოდი. ჩვენ თუ არასწორი უკუკავშირი მივეცით ბავშვს, შეიძლება თვითშეფასება საერთოდ დავუგდოთ,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: „განათლება უკეთესი მშობლობისთვის“

წაიკითხეთ სრულად