Baby Bag

„მასობრივი ვაქცინაცია იძულების წესით მე არ მიმაჩნია გამართლებულად,” - მედიცინის დოქტორი ვერიკო ბაზიარი

„მასობრივი ვაქცინაცია იძულების წესით მე არ მიმაჩნია გამართლებულად,” - მედიცინის დოქტორი ვერიკო ბაზიარი

მედიცინის დოქტორმა ვერიკო ბაზიარმა მანდატორული მასობრივი ვაქცინაციის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ის იძულებით ვაქცინაციას ეწინააღმდეგება:

​მასობრივი ვაქცინაცია იძულების წესით, მით უმეტეს, სამედიცინო პერსონალის, მე არ მიმაჩნია გამართლებულად. მაშინ, როდესაც ექიმს არ აწვდი ინფორმაციას, ყველა ექიმს არ აქვს შესაძლებლობა, ან მეგობარს ელაპარაკოს, ან კოლეგას ესაუბროს უცხოეთში, ვისაც წვდომა აქვს ინფორმაციაზე.“

ვერიკო ბაზიარის თქმით, ვაქცინასთან დაკავშირებით კითხვის ნიშნები ექიმის არაკვალიფიციურობაზე არ მიუთითებს:

„თუ ადამიანს კითხვაზე პასუხი არ აქვს, მაშინ როგორ ხდება?! ​თუ ექიმი თავს იკავებს და კითხვის ნიშნები აქვს, მე მიმაჩნია, რომ ის არის კვალიფიციური ექიმი და ითხოვს კვალიფიციურ, ჩამოყალიბებულ აზრს, რა უნდა უთხრას თავის პაციენტს. იმიტომ, რომ დაგავალეს, იმიტომ, რომ ვიღაცისგან მოისმინე, კითხვის ნიშნის გარეშე იღებ და ავრცელებ ინფორმაციას, ჩემთვის ეს არის უპასუხისმგებლო ექიმი.“

„მე მიმაჩნია, რომ ადამიანმა, რომელმაც უნდა ურჩიოს ბევრ ადამიანს, ინფორმაცია უნდა მოიპოვოს. აქ სიცოცხლის გადარჩენაზეა საუბარი. ადამიანი ფიქრობს, იქნებ შემხვდეს და იოლად გადავიტანო. თუ კითხვის ნიშანი მაქვს, რომ ავიცრები და რამე დამემართება, მას უნდა გასცე პასუხი. ექიმს იმდენი ინფორმაცია უნდა ჰქონდეს, რომ ყველა კითხვაზე თუ არა, უმეტესობაზე იცოდეს პასუხი. მითხარი, სად არის კითხვის ნიშნები ჯერ კიდევ და სად აღარ არსებობს კითხვის ნიშნები, რათა მე მქონდეს არგუმენტი მორალურად, საკუთარი სინდისის წინაშე, საკუთარი პაციენტის წინაშე, რომ თავიც ვანდო ამ ვაქცინას და პაციენტიც ვანდო.​ საერთოდ ინფორმირებული არჩევანის მომხრე ვარ ყველა საკითხში. მიძალებულს ძაღლი არ ეტანებაო, ამბობენ. ძალიან ბევრი სანდო ვაქცინაა, რაც შემოვიდა, არ მინდა, რომ იყოს იძულებით თავზე მოხვევის წესი,“ - აღნიშნულ საკითხზე ვერიკო ბაზიარმა ტელეკომპანია „პულსის“ გადაცემაში „მონაგარი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პულსი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

,,ვაქცინაციისკენ მოწოდებები აგრესიულ რიტორიკას არ უნდა შეიცავდეს, ამას საწინააღმდეგო ეფექტ...
ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი ვაქცინაციის შესახებ საუბრობს. მისი თქმით, ვაქცინაცია უალტერნატივოა და კოვიდით გამოწვეული გართლებების და სიკვდილისგან ხსნაა. თუმცა ვაქცინაციისკენ მოწოდებები აგრეს...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა,“ - პაატა ამონაშვილი

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა,“ - პაატა ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ჰუმანურ პედაგოგიკაში დასჯის მეთოდებზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა. ჰუმანური პედაგოგიკა არ გულისხმობს, რომ თავდაყირა იარე და მე მოგეფერები. ჰუმანურ პედაგოგიკაში, რა თქმა უნდა, არის დასჯა, მაგრამ ის ძირეულად განსხვავდება ავტორიტარული პედაგოგიკის დასჯისგან. მბრძანებლურ პედაგოგიკაში დასჯაში აქვს გარეგნული სახე, მაგალითად, „წადი კუთხეში,“- თავისუფლება მოვაკელით. თუ წამოარტყამს ვინმე ბავშვს, მაშინ ფიზიკური შეურაცხყოფაც მიაყენეს. ჰუმანურ პედაგოგიკაში დასჯას აქვს სინდისის გახსნის ხასიათი. აქ ისეთი ფორმაა დასჯის, როდესაც ბავშვში იხსნება სინდისი. ის თვითონ გრძნობს ხოლმე თავის დანაშაულს. ის თვითონ წუხს ჩადენილის გამო. გარეგნულად შეიძლება საყვედური არავინ არ უთხრას.

ერთხელ მე სახლიდან დაუკითხავად რაღაც ფული ავიღე, იმიტომ, რომ შატალოზე მივდიოდით. 5 მანეთი მოვიპარე. იმ ფულით ნახევარმა კლასმა ვისეირნეთ. ყველა დავპატიჟე კარუსელებზე, ნაყინებზე. სახლში რომ მოვედი, რა თქმა უნდა, დაინახეს, რომ ჩემი აღებული იყო ეს ფული, მაგრამ არც შემარცხვინეს, არც თავში ჩამარტყეს. უბრალოდ საღამოს დედაჩემმა თქვა, დილით რძეზე ვარ წასასვლელი და შენ ხომ არ წახვალო? მე ვუთხარი, წავალ-თქო. მან მითხრა, მაშინ იქ გუშინ დადებული 5 მანეთი დევს და ის აიღეო. აქ დაიწყო ჩემი ტანჯვა. ის 5 მანეთი უკვე დახარჯული მქონდა. მე ვუთხარი, რომ აღარ იდო იქ ფული, მაგრამ არ ვთქვი, რომ მე ავიღე. არავინ არ შემარცხვინა მაინც. ყველამ ერთხმად დაიწყო იმ 5 მანეთის ძებნა. ეძებდნენ უჯრებში და ყველგან. უსინდისოდ მეც ვეძებდი მათთან ერთად, ვითომც არაფერი. ძებნისას შინაგანად ძალიან ვიტანჯებოდი. მოგვიანებით ამ ვითარებას რომ ვაანალიზებდი, ვფიქრობდი, რა იქნებოდა, რომ დავესაჯე სიტყვიერად, გაველანძღე. ბავშვი როდესაც ასე ისჯება, ცხადია, იწყებს თავის მართლებას. არავინ არაფერი მითხრა და ვის შევეწინააღმდეგებოდი? ერთადერთი სინდისი იღვიძებს და სინდისს ხომ ვერ დაემალები? ბოლოს დედაჩემმა თქვა, არაუშავს, მეორე 5 მანეთიც მაქვს, დაანებეთ თავი, ქარის მოტანილს ქარი წაიღებს, ქვიშაა ეგ ფული, სხვა არაფერიო და დადო მეორე 5 მანეთი, ეს აიღეო. იმის მერე ფული რომ დევს, ხელი აღარ გამირბის. ეს არის დასჯის ფორმა. საუკეთესო დასჯა არის დასჯა ბრჭყალებში. დასჯის საუკეთესო ფორმა არის, როდესაც ბრძენი აღმზრდელი კარგ განსჯას ჩაუდებს თავის აღსაზრდელს."

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად