Baby Bag

​ზაფხულში ზღვა თუ მთა და რამდენი დღეა საჭირო, რომ ბავშვს ჰაერის გამოცვლაში ჩაეთვალოს

​ზაფხულში ზღვა თუ მთა და რამდენი დღეა საჭირო, რომ ბავშვს ჰაერის გამოცვლაში ჩაეთვალოს

ზაფხულში ზღვა თუ მთა, რომელია მეტად სასურველი? - Momsedu.ge-ს კითხვას ცნობილმა პედიატრმა, მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორმა ინგა მამუჩიშვილმა უპასუხა. მისი თქმით, ორივე ძალიან სასარგებლოა:

ორივე ძალიან სასარგებლოა. მე ყოველთვის იმას ვამბობ, რომ ვერ მოვუწოდებ საზოგადოებას, მაინცდამაინც ამა და ამ კურორტზე უნდა წაიყვანოს ბავშვი, ნამდვილად არა. უბრალოდ, სასურველია თუ თბილისის დაბინძურებულ გარემოს გავარიდებთ ბავშვს და წავიყვანთ შედარებით გამწვანებულ, რეკრეაციულ ზონებში, თუნდაც სოფელში.“

კითხვაზე თუ რამდენი რამდენი დღე არის საჭირო, რომ ბავშვს ჰაერის გამოცვლაში ჩაეთვალოს, როგორც პედიატრი აღნიშნავს ბავშვს სჭირდება ადაპტაციური პერიოდი წაყვანის ან თუნდაც ჩამოყვანის დროს. ამისათვის საკმარისია, არანაკლებ 14 დღე:

„ბავშვს სჭირდება ადაპტაციური პერიოდი წაყვანის ან თუნდაც ჩამოყვანის დროს. ამისათვის საკმარისია, არანაკლებ 14 დღე. რა თქმა უნდა, სასურველია 1 თვეც. შეძლებისდაგვარად, როგორც მოახერხებთ, სადაც მოახერხებთ, მთაც და ზღვაც, ორივე სასურველია. რა თქმა უნდა, მშვიდობიან ზაფხულს ვუსურვებ ყველას, თუმცა უმჯობესია თუ ბავშვს ცენტრალურ ქალაქებთან ახლოს გაიყვანთ დასასვენელად, რადგან საჭიროების შემთხევევაში სამედიცინო დახმარება სწრაფად აღმოუჩინონ. ეს ძალიან მნიშვნელოვანი ფაქტია. მივესალმები შერეულ ჰავას, იქ, სადაც მთაც და ზღვაც გვხდება. უბრალოდ ზღვაზე უნდა დავიცვათ ჰიგიენური ნორმები. ასევე, არ უნდა გვყავდეს ბავშვი მზეზე დიდხანს, არ უნდა გადავახუროთ, უნდა შევეცადოთ, რომ წყალში არ შევიყვანოთ ისეთ დონეზე, რომ წყალი ყლაპოს. გოგონებში ძალიან ხშირია სოკოვანი ინფექციები ზღვის შემდგომ, ამიტომ ყველანაირად უნდა დავიცვათ ეს ნორმები, უნდა შევეცადოთ ვიხმაროთ წყალგაუმტარი საცურაო კოსტიუმები და ა.შ.“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ორ წლამდე ასაკის ბავშვმა მულტფილმებს არ უნდა უყუროს,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი „იმედის დღეში“ ბავშვის ფსიქიკაზე ანიმაციური ფილმების ზეგავლენის შესახებ საუბრობს:

„მულტფილმები მაყურებელში ბევრნაირ ემოციას იწვევს. ერთ-ერთი კვლევით დადგინდა, რომ საბავშვო ანიმაციურ ფილმებში იმაზე მეტი მთავარი პერსონაჟი იღუპება, ვიდრე ზრდასრულებისთვის განკუთვნილ დრამებში. როგორც ზღაპრებშია, როდესაც ბავშვს უკითხავენ, მან გარკვეული ტიპის ემოციები უნდა გაიაროს, ასევეა მულტფილმშიც. როდესაც პატარას დაჭერობანას ვეთამაშებით და ვეუბნებით: „მოვედი, მოვედი,“ ის შიშსაც განიცდის, თან უხარია, თან გიწვევს, რომ გაეკიდო, რადგან უნდა, რომ შეზავებული ემოციები ჰქონდეს. მულტფილმში წარმოდგენილია სხვადასხვა ტიპის ემოცია. რა თქმა უნდა, მე როგორ გადავიტან ამას, ეს ჩემს ტემპერამენტზეა დამოკიდებული. სწორედ ამიტომ, საჭიროა, რომ მშობელი იყოს გვერდით. როდესაც მე ვეღარ ვუყურებ ანიმაციურ ფილმს, ამ დროს ზრდასრულმა უნდა მკითხოს, რა მოხდა, რატომ შევწყვიტე ყურება? როდესაც ამ თემებს გავივლით, ეს მეხმარება, რომ რეალურ ცხოვრებაში რაღაცებს უფრო მარტივად გავუმკლავდე.“

მარიამ ხვადაგიანის თქმით, თანამედროვე ბავშვებს ძველი ქართული ანიმაციური ფილმები ნაკლებად იზიდავთ:

„ძველ ქართულ ანიმაციურ ფილმებს არ აქვს ის მკვეთრი ფერები, რომლებიც ახლა ბავშვებს იზიდავთ. ამას გარდა, ბავშვები ისეთ მულტფილმებს უყურებენ, რომლებსაც მათი თანატოლები ანიჭებენ უპირატესობას. როდესაც ბაღში მეგობარს ჰყავს რომელიმე საყვარელი პერსონაჟი, ბავშვს უჩნდება სურვილი, რომ მანაც ნახოს ის მულტფილმი, რომელსაც მისი მეგობარი უყურებს. ჩემი აზრით, ქართული მულტფილმი უფრო ნელა მიმდინარე პროცესია, მას აკლია ის დინამიკა, რომელიც თანამედროვე მულტფილმებს აქვთ.“

„ანიმაციური ფილმების ფერები მომხიბვლელია, ბავშვი ეკრანს ეჯაჭვება. მულტფილმის ყურებისას თავის ტვინის ნეირონების აღგზნება ხდება, პატარა ასაკის ბავშვის ტვინი არ არის მომწიფებული იმისთვის, რომ ასეთი ჭარბი დოზით აღგზნებას გაუძლოს. როდესაც პატარა ბავშვი მულტფილმს უყურებს, მას უჭირს დაძინება, დაძაბულია, მთელი სხეული ეჭიმება. ორ წლამდე ასაკის ბავშვი მულტფილმის სიუჟეტს ვერ იგებს. ის ანიმაციურ ფილმს აღიქვამს, როგორც ფერებს, ხმებს, კადრების ცვლილებას, მაგრამ შეუძლებელია, რომ მან დაიწყოს მულტფილმის ყურება და ბოლომდე მიჰყვეს,“ - აღნიშნავს მარიამ ხვადაგიანი.

წაიკითხეთ სრულად