Baby Bag

​მასწავლებელმა არ უნდა დაივიწყოს, რომ ხელოვანია

​მასწავლებელმა არ უნდა დაივიწყოს, რომ ხელოვანია

ყველა მასწავლებელს აქვს განსხვავებული სწავლების სტილი, ისევე, როგორც მხატვარს ხატვის, რეჟისორს ფილმის გადაღების, მწერალს ამბის გადმოცემის, მუსიკოსს მელოდიის შექმნის. სწორედ ამიტომ, ჩვენი პროფესია იმაზე უფრო მეტად ენათესავება ხელოვნების სფეროს, ვიდრე წარმოგვიდგენია. როგორც ყველა ხელოვანი, ჩვენც საკუთარ ნიჭსა და შესაძლებლობებს ვწვრთნით, მაგრამ რამდენად შევძლებდით ამას თავისუფალი ნების გარეშე, თავისუფალი სიტყვის და ქცევის გარეშე? ჩვენი გამოცდილება ხომ ჩვენი ფუნჯია, რომელმაც რაღაც უნდა შექმნას, რაღაც ისეთი, რაც მნიშვნელოვანი და დამაფიქრებელი გახდება. იმისთვის რომ ხელოვანი გახდე, მხოლოდ ნიჭი არაა საკმარისი, გამბედაობა და საკუთრი იდენტობით მოქმედებაა საჭირო მასწავლებლის შემთხვევაშიც. 

ნებისმიერ პროფესიაში თუ გინდა წარმატებული იყო, პირველ რიგში, შენ უნდა იყო შენ, თუნდაც არასრულყოფილი. ჩვენ მუდმივად ვცდილობთ სოციალური როლების მორგებას ეს გასაგებია, რადგან ადამიანი სოციალურ ცხოველია, თუმცა აქ უფრო მნიშვნელოვან საკითხს ვაწყდებით, როლი, რომელიც მოვირგეთ საფრთხეს ხომ არ უქმნის ჩვენს იდენტობას? რამდენი პროცენტით ვარ მე მე?

მასწავლებლები ხშირად იკარგებიან საკუთარ სწავლების სტილში მკაცრი, მზრუნველი, მეგობრული, განსხვავებული, უხეში, გულგრილი... უამრავი ტიპის მასწავლებელს შევხვედრილვართ, ბევრის მიმართ უარყოფითი დამოკიდებულებაც გვქონდა, თუმცა ყურადღების მიღმა არ დარჩენილა მათი გულწრფელობა. ისინი ხომ ისე გვასწავლიდნენ როგორც ახალ ხასიათს და მიუხედავად ჩვენი დამოკიდებულებისა, რომელიც არც თუ ისე სასიამოვნო შეიძლება ყოფილიყო, ერთი წამითაც არ შეგვპარვია ეჭვი მათ გულწრფელობაში. ალბათ, სწორედ ამიტომ ვირჩევთ ამ პროფესიას, ის ხომ შესაძლებლობას გვაძლევს ჩვენი იდენტობით ვიმუშაოთ, ვიყოთ შემოქმედები და ისეთები, როგორიც ვართ. ხშირად გაბატონებულ წარმოდგენებს უფრო მეტ მნიშვნელობას ვანიჭებთ, ვიდრე საკუთარი თავისუფალი ნების არსს. ხომ გვინახავს ისეთი მასწავლებლებიც სკოლის კართან რომ ტოვებენ საკუთარ პიროვნებას და სრულიად სხვა ადამინები ხდებიან სასწავლო დღის დასრულებამდე. ალბათ, სწორედ ამიტომ იწყება პროფესიული კრიზისიც, თუმცა არც ესაა პრობლემა. 

უნდა გვახსოვდეს, რომ ადამიანს შეუძლია გახდეს უკეთესი, მაგრამ არა სრულყოფილი. ხშირად საჭიროა, საკუთარ თავს შევახსენოთ, ვინ ვართ, მხოლოდ ასე შევძლებთ, ვუპასუხოთ ჩვენს მოლოდინებს, შეიძლება, დეპრესიაც გვქონდეს, თავი ცუდად ვიგრძნოთ, მაგრამ არასდროს არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ხელოვანები ვართ, კრეატიული და ყველაზე თავისუფალი პროფესიის წარმომადგენლები. ყველაფერი კი, რაც ჩვენს თავს ხდება, გამოცდილებაა, გამოცდილება, რომელიც მთავარი იარაღია საჭირო საქმის საკეთებლად.

ავტორი: სამოქალაქო განათლების მასწავლებელი მზეო შველიძე 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სკოლაში ბავშვს გარდა იმ პირბადისა, რომელიც უკეთია, აუცილებლად უნდა ჰქონდეს სათადარიგო პირბადეც,“ - მარი მალაზონია

„სკოლაში ბავშვს გარდა იმ პირბადისა, რომელიც უკეთია, აუცილებლად უნდა ჰქონდეს სათადარიგო პირბადეც,“ - მარი მალაზონია

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ მშობლებს უსაფრთხოების ის წესები გააცნო, რომელიც ბავშვმა სკოლაში პირბადის ტარებისას უნდა დაიცვას:

„როდესაც ჩვენ ბავშვს ვუშვებთ ​სკოლის გარემოში, სადაც ყველაზე მცირე ასაკის ბავშვსაც კი პირბადე მოეთხოვება, უნდა გავითვალისწინოთ, რომ მას აუცილებლად უნდა ჰქონდეს სათადარიგო პირბადეც, გარდა იმ პირბადისა, რომელიც უკეთია. ბავშვს შეიძლება დაუსველდეს პირბადე, გაოფლიანდეს, პირბადის ეფექტიანობა დაიკარგოს, არასწორად მოიხმაროს.“

მარი მალაზონიას თქმით, ბავშვს აუცილებლად უნდა ჰქონდეს სპეციალური სათავსო პირბადეებისთვის:

„ბავშვმა უნდა იცოდეს, რომ თუ მან არასწორი პოზიცია მოუძებნა პირბადეს, ჩამოუვარდა პირბადე, ის უნდა გამოცვალოს. შევთანხმდით, რომ გვაქვს სათადარიგო პირბადეები. ამ პირბადეებისთვის აუცილებლად უნდა გვქონდეს სათავსო. სათავსო არ ნიშნავს, რომ ყუთი უნდა გვქონდეს ან უჯრა. ამისთვის უნდა გვქონდეს თუნდაც ერთჯერადი უსაფრთხო პაკეტები, საიდანაც ბავშვი შეძლებს მხოლოდ საყურეზე ხელის მოკიდებით ამოაცუროს და გამოიყენოს ნიღაბი.“

„პირბადე ბავშვმა ყველაზე უსაფრთხო ზონაში უნდა გამოიცვალოს. თუ მეგობრები ერთად არიან და ბევრ მათგანს ერთდროულად უწევს პირბადის მოხსნა, ეს რისკის შემცველი ზონაა. განმარტოვებული, შედარებით განიავებადი სივრცე არის სასურველი. ​ბავშვმა პირბადე შეიძლება გამოიცვალოს ფანჯარასთან ახლოს. ბავშვი დაბინძურებულ და სუფთა პირბადესაც მხოლოდ ყურებზე ეხება,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად