Baby Bag

9 რჩევა ჩვილის მოვლის შესახებ, რომელიც ყველა მშობელმა აუცილებლად უნდა იცოდეს

9 რჩევა ჩვილის მოვლის შესახებ, რომელიც ყველა მშობელმა აუცილებლად უნდა იცოდეს

ბავშვის დაბადება უდიდეს სიხარულთან ერთად უდიდესი პასუხისმგებლობაც არის. გამოუცდელი მშობლები ჩვილის მოვლისას ხშირად უშვებენ შეცდომებს. იმისთვის, რომ ბავშვს კომფორტული გარემო შეუქმნათ და მისი უსაფრთხოება უზრუნველყოთ, ყურადღებით გაეცანით ჩვილის მოვლის წესებს, რომელიც ყველა მშობელმა უნდა იცოდეს.

1. მკაცრად განსაზღვრეთ ბავშვის გაღვიძების დრო

0-12 თვემდე ბავშვის გაღვიძების დროის განსაზღვრა მნიშვნელოვანია მისი ხარისხიანი ძილისთვის. ჩვილებს დღის განმავლობაში ძილისთვის 30-90 წუთიანი შუალედები უნდა განუსაზღვროთ. ეს ის დროა, რომელიც მას ხარისხიანი ძილისთვის სჭირდება.

2. საფენის გამოცვლისას გამოიყენეთ უსაფრთხო ხრიკები

როდესაც ბავშვს საფენს უცვლით, ის კი ხელებს აქტიურად ამოძრავებს და ხელს გიშლით, შეგიძლიათ ხელები მცირე ხნით ბოდეში მოუქციოთ. ამით ბავშვის ხელის ზედმეტ მოძრაობებს თავს დააღწევთ და საფენის გამოცვლას მშვიდად შეძლებთ.

3. ბანაობისას სველი პირსახოცის გამოყენება

ჩვილის ბანაობა ყველა მშობლისთვის რთული გამოცდილებაა. ბავშვი თბილად უნდა იყოს, მან კომფორტულად და უსაფრთხოდ უნდა იგრძნოს თავი. ჩვილებს ძალიან მოსწონთ ბანაობისას სველი პირსახოცის შემოხვევა, რაც მათ სითბოსა და მყუდროების განცდას უქმნის.

4. ატირებული ბავშვის დამშვიდება

ტირილი ჩვილის მთავარი საკომუნიკაციო ენაა. როდესაც ჩვილი ტირის, მას შია, ეძინება, ცხელა ან რაიმე აწუხებს. თუ ბავშვის დამშვიდებას ვერ ახერხებთ, ერთ-ერთი საუკეთესო გზაა, რომ ის ხელში აიყვანოთ, პირით იატაკისკენ მოაქციოთ, ხელები შემოხვიოთ და ზემოთ და ქვემონ ნელი მოძრაობით არწიოთ.

5. მეტეორიზმის პრობლემის დაძლევის გზა

ჩვილებს აირების დაგროვება ხშირად აწუხებთ. როდესაც ისინი ტირიან, მშობლები ძალიან ითრგუნებიან. აღნიშნული პრობლემის დაძლევის ერთ-ერთი გზა „იდაყვიდან-მუხლამდე“ ტექნიკაა. ბავშვი ზურგზე დააწვინეთ, ფეხებს ხელებით მიაწექით ისე, თითქოს ისინი ბავშვის მუცელს უნდა შეახოთ. შეინარჩუნეთ ეს პოზა მანამ, სანამ ბავშვი წინააღმდეგობას არ გაგიწევთ. ეს საკმაოდ ეფექტიანი მეთოდია ბავშვის დასამშვიდებლად.

6. მუცელზე სველი ხელსახოცის დადების ტექნიკა

საფენის გამოცვლისას ბავშვები მშობლებს ხშირად სიურპრიზს უწყობენ და სწორედ მაშინ შარდავენ, როდესაც მშობელი საფენის გამოცვლით არის დაკავებული. თუ გსურთ, რომ პატარამ მოულოდნელი „შხაპი“ არ მიგაღებინოთ, საფენის გამოცვლამდე მუცელზე სველი ხელსახოცი ნაზად დაადეთ. ცივი ტემპერატურა მას მოშარდვის სურვილს გაუჩენს და ბავშვი იქამდე მოშრდავს, ვიდრე მას საფენს გამოუცვლით.

7. ჩვილის პირის ღრუს ჰიგიენაზე ზრუნვა

ჩვილის პირის ღრუს ჰიგიენაზე ზრუნვა უმნიშვნელოვასია. ვიდრე ბავშვს ღრძილებს გაუსუფთავებთ, ხელები საგულდაგულოდ დაიბანეთ. სუფთა ნაჭერი თბილი წყლით დაასველეთ და ბავშვს ენა და ღრძილები გაუწმინდეთ.

8. წყლის სიმაღლე ჩვილის ბანაობისას

ჩვილს ბანაობისას იდეალური პირობა უნდა შეუქმნათ. მას ძალიან უყვარს, როდესაც თავს ისე გრძნობს, თითქოს ისევ საშვილოსნოშია. წყალი აუცილებლად თბილი უნდა იყოს. თუ ბავშვი აბაზანაში ზის, წყალი მას წელამდე უნდა წვდებოდეს. ასე ჩვილი სხეულის იდეალურ ტემპერატურას მარტივად შეინარჩუნებს.

9. თეთრი ხმაური ბავშვის ძილის დროს

ჩვილებს თეთრი ხმაურის ფონზე უკეთ სძინავთ, ვიდრე აბსოლუტურ სიჩუმეში. თეთრ ხმაურში ჩვილებს უფრო სწრაფად და ტკბილად ეძინებათ, გარდა ამისა, ისინი უფრო იშვიათადაც ტირიან.

წყარო: ​brightside.me

შეიძლება დაინტერესდეთ

მშობლის მშვიდი ხმით საუბარი ბავშვსაც ამშვიდებს, ყვირილის დროს კი ემოცია მთავარ სათქმელს აუცილებლად გადაფარავს

მშობლის მშვიდი ხმით საუბარი ბავშვსაც ამშვიდებს, ყვირილის დროს კი ემოცია მთავარ სათქმელს აუცილებლად გადაფარავს

ბევრი ადამიანი დარწმუნებით აცხადებს, რომ როდესაც მშობელი გახდება შვილს არასდროს დაუყვირებს. როდესაც ბავშვი იბადება და იზრდება, ყველაფერი ისე არ ხდება, როგორც მშობლები ელიან. ორი წლის ასაკიდან ბავშვი ცდილობს დამოუკიდებლად იმოქმედოს, ხშირად ჯიუტობს, მშობლების მოთხოვნებს გამუდმებით უარით პასუხობს, რაც ზრდასრულ ადამიანებში საკმაოდ სერიოზულ ემოციურ ძვრებს იწვევს.

მშობლებმა კარგად იციან, რომ დაძაბული ვითარების დროს სიმშვიდის შენარჩუნება საუკეთესო გადაწყვეტილებაა, მაგრამ ქვისგან ნაკეთი თუ არ ხართ, ბავშვების რთულ ქცევასთან გამკლავება ყვირილის გარეშე ძალიან გაგიჭირდებათ. როდესაც მშობლები კონტროლს კარგავენ და ყვირიან, ისინი ფრუსტრაციას განიცდიან, ბრაზით და რისხვით არიან მოცულები.

ყვირილი გარკვეულ ვითარებაში აუცილებელიც კია, მაგალითად, როდესაც ბავშვი რაღაც სახიფათოს ჩადენას აპირებს და მისი შეჩერება გინდათ. არ არსებობს მშობელი, რომელსაც შვილისთვის არასდროს დაუყვირია. ეს აუცილებლად მოხდება. რატომ არის აუცილებელი სიმშვიდის შენარჩუნება?

  • ყვირილი თქვენს სათქმელს ბავშვამდე ვერ მიგატანინებთ

ყვირილის დროს ემოცია თქვენს სათქმელს ყოველთვის გადაფარავს. ბავშვი ვერ გაიგებს, რის თქმას ცდილობთ, მაგრამ მისი აგრესიული განწყობა უფრო მოიმატებს.

  • ბავშვისთვის ყველაფერი ნაცნობი და მობეზრებულია

მშობელი თუ გამუდმებით ყვირის, ბავშვი ამას ეჩვევა. მას მშობლის ყვირილზე რეაქცია აღარ აქვს და მას აიგნორებს. ხშირად მშვიდი ტონით ნათქვამი სიტყვები მისთვის ბევრად გასაგებია, ვიდრე ყვირილი.

  • ყვირილი ბავშვის თვითშეფასებას აქვეითებს

ბავშვებს, რომლებსაც მშობლები ხშირად უყვირიან დაბალი თვითშეფასება აქვთ. მათ სკოლაში სწავლა უჭირთ და საკუთარ თავზე ცუდი წარმოდგენა აქვთ. შესაძლოა, ბავშვი განსაკუთრებით აგრესიული იყოს სხვების მიმართ. ის ფიქრობს, რომ დედა და მამა მას გამუდმებით აკრიტიკებენ. ბავშვები, რომლებსაც ხშირად უყვირიან, ფიქრობენ, რომ მშობლებს არ უყვართ.

  • ბავშვები პოზიტიურ გამოცდილებას ვერ იძენენ

ყვირილი მშობლებსა და შვილებს შორის პოზიტიური დამოკიდებულების ჩამოყალიბებას უშლის ხელს. პატარები ნეგატიურ ემოციებს გულში ინახავენ და ისტრესებიან. მათ დეპრესია და შფოთვითი აშლილობაც ხშირად აწუხებთ.

  • მშობლები თავს ცუდად გრძნობენ

ყვირილისა და ჩხუბის შემდეგ მშობლებიც ცუდად არიან. ისინი თავს დამნაშავედ და დემორალიზებულად გრძნობენ. უფროსები, რომლებიც ბრაზს ნეგატიურად გამოხატავენ, ჯანმრთელობის პრობლემებით იტანჯებიან.

ბავშვის მიუღებელ ქცევაზე მშვიდად თუ რეაგირებთ, მას უფრო მეტს ასწავლით და საკუთარ შეცდომებს დაანახებთ.

  • სამოდელო ქცევა ძალიან მნიშვნელოვანია

მშობელმა ბავშვს ემოციებისა და ქცევის კონტროლის იდეალური მაგალითი უნდა მისცეს. თუ ის აკონტროლებს საკუთარ თავს და არ ყვირის, ბავშვი ნეგატიური ქცევის კონტროლს თავადაც სწავლობს.

  • ბავშვები თავს უსაფრთხოდ გრძნობენ

ბავშვები თავს უსაფრთხოდ გრძნობენ, როდესაც მათ მკაცრი, მაგრამ კეთილი მშობლები ზრდიან. მშობელი ოჯახის უფროსი უნდა იყოს, რომელიც ყოველთვის თანმიმდევრული, ავტორიტეტული და ამავე დროს მოსიყვარულეა.

მშობლებმა ბავშვს ქცევისა და ემოციების მართვა რომ ასწავლონ, რამდენიმე მნიშვნელოვანი რეკომენდაცია უნდა გაითვალისწინონ:

  • გამოავლინეთ ძირითადი პრობლემა

პირველ რიგში, გაარკვიეთ, რა არის პრობლემა, რომლის გამოც შვილებთან კონფლიქტი ხშირად გაქვთ. თუ ბავშვებს დილით სკოლაში ხშირად აგვიანდებათ, ეცადეთ მათი ტანსაცმელი ღამით გაამზადოთ, ჩანთები ერთად ჩაალაგოთ და ყველამ იმაზე ადრე გაიღვიძოთ, ვიდრე იღვიძებთ.

  • იყავით თანმიმდევრული

მცირეწლოვან ბავშვებთან თანმიმდევრულობა და სიმტკიცე აუცილებელია. მათთვის სპეციალური რუტინა შეიმუშავეთ, გქონდეთ წახალისების თქვენეული მეთოდები და დადგენილ წესებს არასდროს გადაუხვიოთ.

  • დაადგინეთ ბავშვის გაღიზიანების ნამდვილი მიზეზი

ბავშვი, შესაძლოა, შიმშილის, ძილის ნაკლებობის ან ჯანმრთელობის გარკვეული პრობლემის გამო ჭირვეულობდეს. ნუ გაუბრაზდებით მას იმაზე, რაც, შესაძლოა, თქვენი უყურადღებობით იყოს გამოწვეული.

  • დროის მენეჯმენტი ძალიან მნიშვნელოვანია

მშობელმა მკაცრად უნდა განსაზღვროს, თუ როდის რა უნდა გააკეთოს. ბავშვებთან ყოფნისას პარალელურად რამდენიმე საქმის კეთება მათ ქცევაზე ნეგატიურად აისახება. გადასახადების დაანგარიშება მაშინ, როდესაც ბავშვები თქვენთან ერთად სხედან და სკოლის პროექტზე მუშაობენ, სწორი გადაწყვეტილება არ არის.

  • საკუთარ თავზე კონტროლს თუ კარგავთ, შეისვენეთ

ბავშვები რთულ ქცევას თუ ავლენენ და გრძნობთ, როგორ უმატებთ ხმას, გირჩევთ, ღრმად ჩაისუნთქოთ, რამდენიმე წამით ცალკე გახვიდეთ და დამშვიდდეთ. ეს ქცევისა და ემოციების კონტროლში ძალიან დაგეხმარებათ.

  • ბავშვის ნეგატიურ ქცევას ადეკვატურად უნდა უპასუხოთ

ბავშვი საჭმელს იატაკზე თუ მოისვრის და ღიზიანდებით, მას ნუ დაუყვირებთ. თქვენს შვილს მშვიდად უთხარით, რომ იატაკი მოასუფთავოს, ამასთან აუხსენით, რომ მან სახლში ქაოსი შექმნა.

  • ემოციური გადაწვისას დახმარება ითხოვეთ

ძალიან მძიმე დღეებში, როდესაც ემოციებს ვეღარ აკონტროლებთ, მეგობრებს ან ნათესავებს დახმარება სთხოვეთ. თუ გრძნობთ, რომ ყველაფერს დამოუკიდებლად ვერ უმკლავდებით, დახმარების თხოვნა სავსებით ნორმალურია.

  • ბავშვს ემოციების გამოხატვა ასწავლეთ

ბავშვი რომ დამშვიდდება, მას აუხსენით, რომ თავს შეურაცხყოფილად და დათრგუნულად გრძნობთ, რადგან მისმა ქცევამ გული გატკინათ. ამგვარად ის საკუთარი ემოციების გამოხატვასაც ისწავლის. თუ ბავშვს აუხსნით, რომ ყვირილი არასწორი ქცევა იყო, მაგრამ ძალიან ცუდად გრძნობდით თავს და თავი ვერ შეიკავეთ, ის ყველაფერს უკეთ გაიგებს. აუცილებლად უთხარით ბავშვს, რომ ყვირილის მიუხედავად, ის მაინც ძალიან გიყვართ და მისი ქცევა თქვენს გრძნობებს არ ცვლის.

მომზადებულია ​childmind.org - ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

წაიკითხეთ სრულად