Baby Bag

„ადგილზე რომ მივედით, საკმაოდ მძიმე სურათი დაგვხვდა - ახალშობილი, რომელიც არ სუნთქავდა...“

„ადგილზე რომ მივედით, საკმაოდ მძიმე სურათი დაგვხვდა - ახალშობილი, რომელიც არ სუნთქავდა...“

6 მაისის მორიგეობა ერთ-ერთი ყველაზე დრამატული და ემოციური აღმოჩნდა თბილისის სასწრაფო სამედიცინო დახმარების 1017 ბრიგადის წევრებისათვის (უფროსი ექიმი გურანდა მეტრეველი, უმცროსი ექიმი მარიამ ნიკოლაძე და მძღოლი იოსებ მურალაშვილი). რომ არა მათი პროფესიონალიზმი, მშობიარობა, შესაძლოა, ფატალური შედეგით დასრულებულიყო.

ყველაფერი კი 112-ის ოპერატორის მიერ გადმოცემული მორიგი მისამართით დაიწყო. გამოძახების მოტივი - მშობიარობა ბინაზე. როგორც გაირკვა, ნაადრევად დაბადებული ჩვილი არ სუნთქავდა. ოჯახის წევრების თქმით, ნაყოფი 36 კვირის იყო და მშობიარობის დაწყებას დედა არ ელოდა.

„ადგილზე რომ მივედით, საკმაოდ მძიმე სურათი დაგვხვდა. ცალკე ახალშობილი, რომელიც არ სუნთქავდა და პანიკაში მყოფი ოჯახის წევრები. პირველ რიგში, ახალშობილ გოგონას ჩავუტარეთ ყველა საჭირო მანიპულაცია, რათა მას სუნთქვა დაეწყო. ვიდრე ტირილს დაიწყებდა, მეგონა, საათები გავიდა. გადავჭერით ჭიპლარი, გავაკეთეთ ყველაფერი, რაც ასეთ დროს არის საჭირო და, პარალელურად, ჰოსპიტალიზაციისთვის დავიწყეთ მზადება. ჩვილი სულ რაღაც 1 კილოსა და 700 გრამს იწონიდა - ისეთი პატარა და უმწეო იყო. სასწრაფოდ გადავიყვანეთ დედა-შვილი უახლოეს პროფილურ კლინიკაში. ვერ წარმოიდგენთ, როგორი განცდა მქონდა. პატარასთან ერთად, მეც ხელმეორედ დავიბადე. ეს საოცარი გრძნობაა. ამ დღეს ვერც ერთი ჩვენგანი ვერ დაივიწყებს“, - ამბობს უფროსი ექიმი გურანდა მეტრეველი.

პატარა გოგონა, რომელსაც მარიამი დაარქვეს, ჯერჯერობით ისევ კლინიკაში რჩება, თუმცა, როგორც ექიმები ამბობენ, მის სიცოცხლეს საფრთხე აღარ ემუქრება და ძალიან მალე სახლში გაწერენ.

„ყოველდღე ვკითხულობ მათ ამბავს. ეს პატარა გოგონა ძალიან შემიყვარდა. როგორც კი გამოიყვანენ საავადმყოფოდან, აუცილებლად უნდა მოვინახულო დედაც და შვილიც. თქვენ ვერც კი წარმოიდგენთ, როგორი ბედნიერი ვარ, რომ მისი სიცოცხლის შენარჩუნება შევძელით“,- აღნიშნავს გურანდა მეტრეველი.

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა დადებითი მხარები აქვს წყალში მშობიარობას და შესაძლებელია თუ არა შეიცავდეს რაიმე რისკს?

რა დადებითი მხარები აქვს წყალში მშობიარობას და შესაძლებელია თუ არა შეიცავდეს რაიმე რისკს?

წყალში მშობიარობა მშობიარობის ერთ-ერთი ალტერნატიული მეთოდია, რომელიც რაც დრო გადის, უფრო პოპულარული ხდება. რა დადებითი მხარები აქვს წყალში მშობიარობას და შესაძლებელია თუ არა შეიცავდეს რაიმე რისკს? - ამ საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა მეან-გინეკოლოგი ნინი მამისეიშვილი.

„წყალში მშობიარობის პირველი აღწერილი შემთხვევა გამოქვეყნდა 1805 წელს, ფრანგულ სამედიცინო ჟურნალში. 1977 წელს საფრანგეთის ერთ-ერთ სამშობიაროში, პროფესორმა ოდენტმა ქალებს შესთავაზა მშობიარობის პირველი პერიოდის გატარება წყალში (ტკივილის შემსუბუქების მიზნით). 1999 წელს BMJ-ში გამოქვეყნდა გილბერტისა და ტუკის კვლევა, რომელიც წყალში მშობიარობის პრაკტიკის საწყისი გახდა“.
- რა დადებითი მხარეები აქვს წყალში მშობიარობას?
- სხეულის ტემპერატურის წყალი (36.6 С) კუნთებისთვის სპაზმოლიტიკის როლს ასრულებს, რითიც ამსუბუქებს საერთო ტკივილებს და ორგანიზმს მოდუნებაში ეხმარება, აგრეთვე იდეალური გარემოა ახალშობილისთვის, რომელიც დაბადების დროს იმავე გარემოში ხვდება და ტემპერატურულ სხვაობას ვერ აღიქვამს.
ამ მეთოდის გამოყენების დროს მინიმუმამდეა დაყვანილი ქალის სამშობიარო გზების ტრავმირების რისკი და ნაკლებია სისხლის დანაკარგი.
- შესაძლებელია თუ არა რაიმე რისკს შეიცავდეს ?
- წყალში მშობიარობა ზუსტად იმავე სირთულეებს შეიცავს, რასაც ფიზიოლოგიური მშობიარობა. უნდა გავითვალისწინოთ, რომ წყალში მშობიარობა შესაძლებელია მხოლოდ ფიზიოლოგიურად მიმდინარე ორსულობის შემთხვევაში, გესტაცია უნდა იყოს 37 0/7-41 6/7 კვირა, უნდა იყოს ერთნაყოფიანი ორსულობა და სპონტანური მშობიარობა.
- რა შემთხვევაში უნდა ვთქვათ უარი წყალში მშობიარობაზე?
- წყალში მშობიარობა არ არის რეკომენდებული თუ მშობიარობის დროს გვაქვს ჭარბი სისხლიანი გამონადენი, მეკონიუმ ნარევი სანაყოფე სითხე, როცა გვაქვს ნაყოფის არაკეთილსაიმედო მდგომარეობა, დედის ცხელება, აქტიური გენიტალური ჰერპესი, სანაყოფე სითხის ნაადრევი დაღვრა, სამშობიარო მოქმედების აღძვრა.
- რას ურჩევდით მომავალ მშობლებს, რა უნდა გაითვალისწინონ?
როდესაც ორსული ქალბატონი მოდის სამშობიაროდ, ფსიქოლოგიურად უნდა იყოს მომზადებული. ფიზიოლოგიური მშობიარობის შესახებ ყველა დეტალის უნდა გაიაროს პირად ექიმთან. 
ესაუბრა მარიამ ჩოქური
წაიკითხეთ სრულად