Baby Bag

„არ დაუჯერო მას, ვისაც სხვების დასანახად მილიონების ხარჯვა შეუძლია, მაგრამ საკუთარი ახლობლისთვის პურის მიცემა უჭირს“

„არ დაუჯერო მას, ვისაც სხვების დასანახად მილიონების ხარჯვა შეუძლია, მაგრამ საკუთარი ახლობლისთვის პურის მიცემა უჭირს“

ავტორი: პეტრე კოლხი

არ დაუჯერო მას, ვინც ღვთის სიტყვას ქადაგებს, მაგრამ საქმით ბოროტებას სჩადის.
არ დაუჯერო მას, ვისაც სხვების დასანახად მილიონების ხარჯვა შეუძლია, მაგრამ საკუთარი ახლობლისთვის პურის მიცემა უჭირს.
არ დაუჯერო მას, ვინც მკაცრად მარხულობს, მაგრამ ადამიანს ცოცხლად ჭამს.
არ დაუჯერო მას, ვინც მდუმარებაშია, მაგრამ შინაგანად ყველას განიკითხავს.
არ დაუჯერო მას, ვისაც სულიერება მარტო ლოცვის მოსმენა ჰგონია, გულის სიღრმეში კი ყველა სძულს და მხოლოდ შური ამოძრავებს.
არ დაუჯერო მას, ვინც ადამიანებს სიმდიდრის და გავლენების მიხედვით ირჩევს. ის არასდროს იქნება შენიანი.
არ დაუჯერო მას, ვინც მუდამ დაპირებებს იძლევა. გახსოვდეს, ყოველთვის მოგატყუებს.
არ დაუჯერო მას, ვინც ცდილობს თავი მოგაწონოს, სინამდვილეში მოსაწონი არაფერი აქვს, უბრალოდ, სჭირდები.
არ დაუჯერო მას, ვინც სიკეთეზე საუბრობს, მაგრამ საკუთარი ჯიბიდან უმნიშვნელო თანხის გაღებაც უჭირს.
არ დაუჯერო მას, ვინც მარტო ქვის ეკლესიებს აშენებს, მაგრამ სულს გინგრევს და გინადგურებს.
არ დაუჯერო მას, ვინც ვითომ სხვისი მხილებით არის დაკავებული, სინამდვილეში უსაქმურია და ჭორაობს.
არ დაუჯერო მას, ვინც მხოლოდ სიტყვიერად არის მამაცი, მაგრამ გადამწყვეტ მომენტში სილაჩრეს ავლენს.
არ დაუჯერო მას, ვინც სხვას წესრიგისკენ მოუწოდებს, მაგრამ თავად ქაოსშია.
არ დაუჯერო მას, ვინც სისუფთავეს გიწუნებს, მაგრამ დიდი ხანია სიბინძურეში იხრჩობა.
არ დაუჯერო მზაკვარ ადამინებს!..

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,შვილგარდაცვლილი დედები ვერასდროს იყურებიან მაღლა...''

,,შვილგარდაცვლილი დედები ვერასდროს იყურებიან მაღლა...''
,,ეს დღეებია, რამდენ სიკვდილს შევეჩეხეთ და არაერთი ახალგაზრდისას. მერე იყო მიშვერილი კამერები და თვალებდაუფსკრულებული ქალების მიწას დაბჯენილი მზერა. და კიდევ ერთხელ ცხადად დავინახე: შვილგარდაცვლილი დედები ვერასდროს იყურებიან მაღლა. მეტიც - მათ პირდაპირ მზერაც კი უჭირთ. ვერასდროს გახდება ადამიანი ადამიანზე მეტი. ვერასდროს მიიღებს, რომ სიკვდილი ერთი ბანალური აქტია და ადრე თუ გვიან ყველას დაგვასრულებს ან იმას, რომ "ღმერთს თავისთვის მხოლოდ კარგები უნდა".

შეიძლება მერე, მერე, წლების მერე ეს მცირე საყრდენადაც იქცეს, მაგრამ არა ახლა და ამწამს. დედა ამ ჭირთან ისე მარტოა, როგორც თვითონ სიკვდილთან ადამიანი. მე მხოლოდ ძალას ვუსურვებ მათ, იმ გამოუცნობ ძალას, რომელიც სიცოცხლეში აჯიუტებს ადამიანს, სხვა დარჩენილი სიცოცხლეების დასახმარებლად. იმ ძალას, შვილდაკარგული ბებიაჩემის თვალებში რომ ვხედავდი, თუმცა არასდროს მინახავს მისი თვალები, რადგან სულ დახრილი ჰქონდა.''

ავტორი: გიორგი კეკელიძე


წაიკითხეთ სრულად