„ჩვენ არ გვიყვარს ბავშვები. სადაც ვის რა ძალაუფლება გვაქვს - ოჯახში ვართ და იქ ვჩაგრავთ, პოლიციელი ვარ და შენობაში ვჩაგრავ, მასწავლებელი ვარ და სადმე მოვიხელთებ ოთახში და იქ ვჩაგრავთ. ჩვენ ყველა ვჩაგრავთ და საბოლოო ჯამში ცოტ- ცოტა უსამართლობა აკეთებინებს ბავშვს იმას, რასაც აკეთებინებს ან სხვას უკეთებს რაღაცას; და სხვას თუ გაუკეთებს, რას ვაკეთებთ? ჩვენგან დაჩაგრული ბავშვი მიგვყავს პენიტენციალურ სისტემაში." - ანა აბაშიძე - ორგანიზაციის „პარტნიორობა ადამიანის უფლებებისთვის“ ხელმძღვანელი.
შეიძლება დაინტერესდეთ
„ვინ უნდა ყოფილიყავი, რა ნაძირალა, რომ გოგოს თანდასწრებით შეგეგინებინა ან ჩხუბი დაგეწყო,“ - ნიკო ლეკიშვილი ძველ თბილისში ქალებისადმი დამოკიდებულების შესახებ
თბილისის ყოფილმა მერმა ნიკო ლეკიშვილმა ძველ თბილისში ქალებისადმი დამოკიდებულების და ქალთან ურთიერთობის დამკვიდრებული წესების შესახებ ისაუბრა:
„რა თქმა უნდა, ჩხუბიც იყო, ცუდი რაღაცებიც ხდებოდა, მაგრამ ეს ყველაფერი რაღაც ჩარჩოებში იყო. მერე ძირითადად შერიგებით მთავრდებოდა. რაც შეეხება გოგოებთან ურთიერთობას, ერთ ამბავს მოგიყვებით. მე და ჩემი ახლო ნათესავი ვართ კონცერტზე. ის ცხოვრობდა მთაწმინდაზე. ამ კონცერტის პირველი მოქმედება რომ მთავრდებოდა, მითხრა, გარეთ ბიჭები დგანან, უთანხმოება მოგვივიდა და ჩემს გასალახად არიან მოსულებიო. გავიხედე, დავინახე ეს ბიჭები, ნახალოვკელები იყვნენ. ჩემს მეგობარ გოგოს დავურეკე და ვუთხარი, სასწრაფოდ მოდით-მეთქი. მოვიდა სამი გოგო. კონცერტი რომ დამთავრდა, გოგოებთან ერთად გამოვედით. იქ გავიგონე, რომ თქვეს: გოგოებთან ერთად არიან, თავი დაანებეთ. გაჩერდნენ და ჩვენ წამოვედით.“
„გოგოს თანდასწრებით ჩხუბი რომ დაგეწყო, ან შეგეგინებინა, ვინ უნდა ყოფილიყავი და რა ნაძირალა?! პლეხანოვზე ვიდექით, გოგონებიც იყვნენ. ერთმა ჩვენმა თანამეინახემ ბილწი ანეკდოტი მოყვა. გოგოები რომ წავიდნენ, გალახეს ბიჭებმა, ეს როგორ გაბედეო,“ - აღნიშნულ საკითხზე ნიკო ლეკიშვილმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“ -ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.