Baby Bag

„ადრე მშობლები გვეუბნებოდნენ: „9-ზე უნდა მოხვიდე სახლში. 10-ის ნახევარზე უხერხულია,“ ასე იყო და მორჩა,“ - ნათია ფანჯიკიძე საზოგადოებრივი აზრის შემზღუდავ ბუნებაზე

„ადრე მშობლები გვეუბნებოდნენ: „9-ზე უნდა მოხვიდე სახლში. 10-ის ნახევარზე უხერხულია,“ ასე იყო და მორჩა,“ - ნათია ფანჯიკიძე საზოგადოებრივი აზრის შემზღუდავ ბუნებაზე

ფსიქოლოგმა ნათია ფანჯიკიძემ საზოგადოებრივი აზრის გადაჭარბებული სიმკაცრისა და ადამიანების ცხოვრებაზე მისი ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა:

„საზოგადოებრივი აზრი აწესრიგებს და მიჯნავს რა არის კარგი და ცუდი, მაგრამ ზოგჯერ იმ დონეზე მკაცრი და დიქტატორული ხდება, რომ ადამიანი ელემენტარული სიამოვნებისთვის თავისუფლებას ვერ ახერხებს, იმის შიშით, რომ ეს არ არის მიღებული. ჩემი მშობლები მეუბნებოდნენ: „9-ზე უნდა მოხვიდე სახლში. 10-ის ნახევარზე უხერხულია.“ 10-ის ნახევარსა და 9 საათს შორის ასეთი რა ზღვარი იყო, ან უხერხული რატომ იყო, ამ კითხვასაც კი არ ვსვამდით. ასე იყო და მორჩა. ​გვეუბნებოდნენ: „კაცი რომ სახლში მოვა, შენ უნდა წამოხვიდე, უხერხულია,“ „სადილობას რომ დაიწყებენ, წამოდი, უხერხულია.“ ახალგაზრდები მაინც ახერხებენ, რომ დაიცვან თავიანთი უფლებები და თერთმეტამდეც იყვნენ გარეთ.“

ნათია ფანჯიკიძის თქმით, გარესამყაროს აზრი ადამიანისთვის მნიშვნელოვანია:

„რა თქმა უნდა, ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანია გარესამყაროს აზრი, თორემ დავრჩებოდით მარტო, მაგრამ არ შეიძლება ბოლომდე ამაზე დაფიქსირება და კალაპოტიდან გადავარდნა ყოველ ვიღაცის შეძახილზე, რომ შენ რასაც აკეთებ ცუდია, როგორც გამოიყურები ცუდია. ის ადამიანი, ვინც თქვენს მიმართ ცუდია, თვითონაც არ არის კარგად. სიტყვებს ნამდვილად აქვთ ჯადოსნური ძალა. ხშირად ხდება ჩაშლა რაღაც ინიციატივის, ადამიანი ვეღარ ახერხებს, რომ იყოს თამამი.“

„ჩვენ ნოსტალგიით ვიხსენებთ ხოლმე თბილისს, როგორი ფერადი იყო თბილისი. ყველას თავისი იერსახე ჰქონდა, ყველას თავისი სტილი ჰქონდა. დღევანდელ ​დღეს ძალიან მკაცრად ვაკონტროლებთ ბევრ რამეს თუნდაც ჩვენი შვილების ქცევაში, ჩაცმულობაში. იმდენად შეშინებულები ვართ, რომ გამონაკლისი არავინ არ ვართ. ძალიან მკაცრ ჩარჩოებს ვუწესებთ შვილებს.,“ - აღნიშნა ნათია ფანჯიკიძემ.


წყარო: ​სამოქალაქო ჩართულობის განვითარების ცენტრი "თანამონაწილე"

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„დედამ მითხრა: როდესაც ბავშვებთან არ არის დედა, მათ ღმერთი უფრო იფარავთო… საოცარი სიმშვიდ...
​ფსიქოლოგმა ნათია ფანჯიკიძემ შვილების გამო დედების გადაჭარბებული შფოთვის პრობლემას გამოეხმაურა. მისი თქმით, ჭარბ შფოთვას არანაირი სარგებელი არ მოაქვს:„ძალიან იშვიათად ვტოვებდი შვილებს სადმე. თუ დედასთ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მოზარდების ეკრანდამოკიდებულების პრობლემაზე ისაუბრა:

„გარდატეხის ასაკის ადამიანს უხარია საზრისის ძიება, კომუნიკაცია, ურთიერთობა. დღეს რა არის? სრულიად სერი სკოლა, ძალიან მოსაწყენი გაკვეთილები, კომუნიკაცია ნული. საწყალი მშობლები დარბიან სამსახურებში, რომ შვილებს კარგი მომავალი მისცენ, თანხები იშოვონ. რა ქნას მშობელმა? ურთიერთობის თავი აღარ აქვს. საინტერესო სკოლას ვერ ვთავაზობთ ბავშვს, სადაც სიხარულით გაიქცევა, რომ ექსპერიმენტი ჩაატაროს. ეზოს რაც შეეხება, ჩემს ეზოში, ჩემი ბავშვობისგან განსხვავებით, ახლა დიდი ამბავია-მეთქი რომ გითხრათ, მოგატყუებთ. ზოგ სახლს საერთოდ ეზო არ აქვს. თანამედროვე ურბანულ გარემოში გამოდიხარ პირდაპირ ქუჩაზე, შეიძლება მანქანა დაგეტაკოს.

მე რა გავაკეთო მოზარდი რომ ვარ და საინტერესო ცხოვრება მინდა. სად შეიძლება რეალიზაცია გავუკეთო ამ ჩემს გაქანებას? ცხადია, მე ამას ვაკეთებ ინტერნეტში. ისმის კითხვა: ეს კარგია თუ ცუდია? გააჩნია, ამას საიდან შევხედავთ. ცუდია იმ კონტექსტში, რა კონტექსტშიც ჩვენ ვცხოვრობთ, იმიტომ, რომ ეს არის ერთადერთი საშუალება. „ლურჯი ვეშაპი“ ახსენეს აქ და მსგავსი ტიპის რაღაცები რა ფენომენია? საკუთარი თავის გამოცდა გინდა, სარისკო თავგადასავლები გინდა, გამოწვევაა ეს შენთვის. ადრენალინის აწევა მოზარდობის ასაკში არის სასიამოვნო. ეს არის ანკესი. არის ახალი ურთიერთობები, რომელიც არ არის რეალური ურთიერთობები. ყველა ჩვენგანს ახსოვს თავისი თავი მეათე კლასში, ყველას რომ იცნობ შენ გარშემო. ახლა ამის საშუალება არ ვიცი რატომ არ არის. შენ კოლექციას აგროვებ, გამოცდილებას იღებ. დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ, ვისთან ურთიერთობენ. ჩვენ ეს არ ვიცით. ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად თავიანთი ოჯახებით. ჩვენ ერთმანეთთან დავდიოდით ოჯახებში. ახლა ვინ ვისთან მიდის, აღარ ვიცი უკვე როგორ არის ახალ ცხოვრებაში, ეს სჭირდებათ ამ ბავშვებს,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „პულსი“ 

წაიკითხეთ სრულად