Baby Bag

„თუ შფოთვა გაქვთ, მუცელზე დაწექით. მოდუნდით, ცხვირით ისუნთქეთ, ჰაერი 2-3 წამით გააჩერეთ და ამოისუნთქეთ,“- მარინა კაჭარავას რჩევები შფოთვისგან გასათავისუფლებლად

„თუ შფოთვა გაქვთ, მუცელზე დაწექით. მოდუნდით, ცხვირით ისუნთქეთ, ჰაერი 2-3 წამით გააჩერეთ და ამოისუნთქეთ,“- მარინა კაჭარავას რჩევები შფოთვისგან გასათავისუფლებლად

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ შფოთვისა და პანიკისგან გათავისუფლების ერთ-ერთი საინტერესო მეთოდის შესახებ ისაუბრა:

„პანიკის შემთხვევაში ადამიანის სრული დეზორიენტაცია ხდება. ამ დროს სასურველია მუცელზე დაწვეს ადამიანი და ეცადოს, რომ მოდუნდეს, რამდენადაც ეს შეუძლია და ისუნთქოს ცხვირით. ამას ზრდასრულების შესახებ ვამბობ. ზრდასრულმა თუ არ დაიმშვიდა თავი, ბავშვი ვერ დამშვიდდება. წარმოგიდგენიათ, ვის იმედზეც ხართ, ის რომ შფოთავს?! მაშინ მე ვის დავეყრდნო?! ბავშვს რომ პრობლემა აქვს, ჯერ მშობელმა თავის თავს უნდა ჰკითხოს: „რაშია საქმე?“ ეს მთლიანად ოჯახის, სისტემის პრობლემაა.“

„მუცელზე წოლისას აუცილებლად ცხვირით უნდა ისუნთქოთ. ცხვირის ჩასუნთქვის შემთხვევაში საჭიროა 2-3 წამით ჰაერის გაჩერება და ნელი ამოსუნთქვა. აქ შეიძლება ამოისუნთქოს პირითაც და ცხვირითაც. პირველ ჯერზე სჯობს ეს სამჯერ გაკეთდეს და დაისვენოს, მერე ისევ სამჯერ. შეგიძლიათ გამოსცადოთ. ამას აქვს მსუბუქი ტრანსის ეფექტი, აკეთებს ვენტილაციას. თუ თქვენ ამ დროს იფიქრებთ ჰაერზე, მიწა არის ჩვენი სხეული, წყალი სისხლი, რომელიც ჩვენშია, ჰაერს ვსუნთქავთ და ხდება ჩვენი გაცოცხლება და ცეცხლი არის ენერგეტიკა. ადამიანმა უნდა უსმინოს სუნთქვას, ჰაერს შეყვეს თვითონ, დააცადოს 2-3 წამი და შემდეგ ნელ ამოსუნთქვაზე გამოაყოლოს შფოთვა და დაძაბულობა,“- აღნიშნულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ მოვიქცეთ, როდესაც მოზარდი არ სწავლობს? - ფსიქოლოგ ნატა მეფარიშვილის რეკომენდაციები

როგორ მოვიქცეთ, როდესაც მოზარდი არ სწავლობს? - ფსიქოლოგ ნატა მეფარიშვილის რეკომენდაციები

ფსიქოლოგმა ნატა მეფარიშვილმა მშობლებისთვის ერთ-ერთ ყველაზე აქტუალურ კითხვას უპასუხა და მოზარდის სწავლის პრობლემებთან გამკლავების გზებზე ისაუბრა:

„როგორ მოვიქცეთ, როდესაც მოზარდი არ სწავლობს? ეს არის შეკითხვა, რომელსაც ძალიან ხშირად სვამენ მოზარდის მშობლები. რა ვქნათ? სწავლა ხომ მნიშვნელოვანია? მშობელი ძალიან ყურადღებით უნდა იყოს იმასთან მიმართებაში, თუ რა უნარები აქვს მის შვილს, რა გამოსდის კარგად, რა სიამოვნებს. მან უნდა დასვას საკუთარ თავთან შეკითხვა: მისთვის მნიშვნელოვანია, რომ მისი შვილი იყოს ბედნიერი, წარმატებული და რეალიზებული კონკრეტული მიმართულებით, თუ ის, რომ შესრულდეს გეგმა, რომელიც მან დასახა შვილთან მიმართებაში? ბავშვი არის პიროვნება. ის ვერაფრით ვერ იქნება მშობლის ასლი და მისი მოლოდინების შესატყვისი.

„მე გადავწყვიტე, რომ ასე უნდა იყოს, მუსიკაზე უნდა იაროს, ამდენი უნდა ისწავლოს,“ - აქედან ვერ გამოდიან მშობლები. ზედმეტი ძალისხმევა, თითის ქნევა, ყვირილი, აქცენტების კეთება, ძალადობრივი გამოხტომები არ არის იშვიათი. „რატომ არ სწავლობ? რა ხდება?“- ეს დავა მინიმუმამდე, როგორც კი მშობელი დაალაგებს იმ უნარებს და შესაძლებლობებს, რაც შვილს აქვს, რაც გამოსდის და მოსწონს.

თუ ყველაფერი გავაკეთე და ასპარეზი მომზადებულია იმისთვის, რომ ბავშვმა ისწავლოს, შეკითხვები უნდა დავსვა: რამ გამოიწვია ის, რომ ბავშვი არ სწავლობს? უნდა მახსოვდეს, რომ ეს არის გარდატეხის ასაკი და იქ შეიძლება ბევრი ფაქტორი ცვლიდეს მოცემულობას. ბევრი ფაქტორია საჭირო იმისთვის, რომ მე მივიღო განათლებული, სწავლაზე ორიენტირებული მოზარდი. სულაც არ არის აუცილებელი, რომ ყველა პირობას, რომელსაც მე დავსახავ, ასრულებდეს ჩემი შვილი და მაშინ ვიღებდე მას იდეალურად და წარმატებულად,”- აღნიშნა ნატა მეფარიშვილმა.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად