Baby Bag

„ყველა კაცი ერთნაირია!“ - ეს არის ძალიან ცუდი შეფასება! შენ კარგავ მთელი ცხოვრების სილამაზეს,“ - ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

„ყველა კაცი ერთნაირია!“ - ეს არის ძალიან ცუდი შეფასება! შენ კარგავ მთელი ცხოვრების სილამაზეს,“ - ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურა მხეიძემ ცნობილი ფრაზის: „ყველა კაცი ერთნაირია“ შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ეს ძალიან ცუდი შეფასებაა:

„ყველა კაცი ერთნაირია!“ - ეს არის ძალიან ცუდი შეფასება. გეტყვით, რატომ არის ასე. კარგავ მთელი ცხოვრების სილამაზეს, ისევე როგორც ფრაზისას: „ყველა ქალი ერთნაირია.“ ყველა ურთიერთობა არის განსხვავებული, თუ გინდა, რომ ძალიან ლამაზად იყო. მე თუ ვიძახე, რომ „ყველა ქალი ერთნაირია,“ ჩემთვის დამთავრდა ყველაფერი. ეს ნიშნავს, რომ არაფერი არ მიმიღია. ყველა ქალი, მიუხედავად იმისა, რომ რაღაცებში ერთნაირია, ყველა სხვადასხვანაირი უნდა იყოს. მაშინ ხარ მდიდარი, ისევე როგორც კაცების შემთხვევაში.

„ყველა კაცი ერთნაირია!“ - ამას ამბობს ქალი, რომელიც გაბრაზებულია კაცებზე. კაცი რომ ამბობს, ყველა ქალი ერთნაირიაო, ისიც გაბრაზებულია ქალებზე. ეს ფაქტია! სხვა ვარიანტში ეს წინადადება არ ამოდის პირიდან. ერთადერთის ძებნისას და ლოდინისას, თვითონაც არ იცი, როგორი ადამიანი გინდა. რომ ვეკითხებით ხოლმე, როგორი პარტნიორი გინდა და ჩამოყრის რაღაცებს, მერე რომ ვნახავთ ვისთან არის ეს ადამიანი და ამ თავის ნათქვამს ვაჩვენებთ, მაგარი განსხვავებაა ხოლმე.

ქალებს აქვთ, რომ კაცს მაშინვე უყურებს, ვარგა თუ არა ის ქმრად. ეს შეცდომაა. ურთიერთობა უნდა დაიწყო და გადაწყვეტილებას მერე მიიღებ. ურთიერთობა არის, რომ უნდა გაიცნო ადამიანი. თავიდანვე თუ დაიწყე: „რომელი ვარგიხართ აქ ცოლად?“ ეს ნამდვილ ურთიერთობებში ხელს შეგიშლით. შეცდომის ნუ გეშინიათ. შეცდომის შიში თუ გაქვთ, იქნებით ძალიან ფრთხილი და ძალიან ფრთხილი ისეთივე პრობლემურია, როგორიც ძალიან მინდობილი. შეცდომის პანიკაში ნუ იქნებით. ადამიანი შეცდომებს უშვებს. ეს ჩვეულებრივი რამ არის,“- აღნიშნა ზურა მხეიძემ.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მოზარდების ეკრანდამოკიდებულების პრობლემაზე ისაუბრა:

„გარდატეხის ასაკის ადამიანს უხარია საზრისის ძიება, კომუნიკაცია, ურთიერთობა. დღეს რა არის? სრულიად სერი სკოლა, ძალიან მოსაწყენი გაკვეთილები, კომუნიკაცია ნული. საწყალი მშობლები დარბიან სამსახურებში, რომ შვილებს კარგი მომავალი მისცენ, თანხები იშოვონ. რა ქნას მშობელმა? ურთიერთობის თავი აღარ აქვს. საინტერესო სკოლას ვერ ვთავაზობთ ბავშვს, სადაც სიხარულით გაიქცევა, რომ ექსპერიმენტი ჩაატაროს. ეზოს რაც შეეხება, ჩემს ეზოში, ჩემი ბავშვობისგან განსხვავებით, ახლა დიდი ამბავია-მეთქი რომ გითხრათ, მოგატყუებთ. ზოგ სახლს საერთოდ ეზო არ აქვს. თანამედროვე ურბანულ გარემოში გამოდიხარ პირდაპირ ქუჩაზე, შეიძლება მანქანა დაგეტაკოს.

მე რა გავაკეთო მოზარდი რომ ვარ და საინტერესო ცხოვრება მინდა. სად შეიძლება რეალიზაცია გავუკეთო ამ ჩემს გაქანებას? ცხადია, მე ამას ვაკეთებ ინტერნეტში. ისმის კითხვა: ეს კარგია თუ ცუდია? გააჩნია, ამას საიდან შევხედავთ. ცუდია იმ კონტექსტში, რა კონტექსტშიც ჩვენ ვცხოვრობთ, იმიტომ, რომ ეს არის ერთადერთი საშუალება. „ლურჯი ვეშაპი“ ახსენეს აქ და მსგავსი ტიპის რაღაცები რა ფენომენია? საკუთარი თავის გამოცდა გინდა, სარისკო თავგადასავლები გინდა, გამოწვევაა ეს შენთვის. ადრენალინის აწევა მოზარდობის ასაკში არის სასიამოვნო. ეს არის ანკესი. არის ახალი ურთიერთობები, რომელიც არ არის რეალური ურთიერთობები. ყველა ჩვენგანს ახსოვს თავისი თავი მეათე კლასში, ყველას რომ იცნობ შენ გარშემო. ახლა ამის საშუალება არ ვიცი რატომ არ არის. შენ კოლექციას აგროვებ, გამოცდილებას იღებ. დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ, ვისთან ურთიერთობენ. ჩვენ ეს არ ვიცით. ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად თავიანთი ოჯახებით. ჩვენ ერთმანეთთან დავდიოდით ოჯახებში. ახლა ვინ ვისთან მიდის, აღარ ვიცი უკვე როგორ არის ახალ ცხოვრებაში, ეს სჭირდებათ ამ ბავშვებს,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „პულსი“ 

წაიკითხეთ სრულად