Baby Bag

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, როდესაც ხედავს, რომ ბავშვს აქვს დიდი პოტენციალი, რომელსაც სათანადოდ არ იყენებს - ფსიქოლოგი ბარბარე ჭკუასელი

ფსიქოლოგმა ბარბარე ჭკუასელმა ბავშვის ცხოვრებაში მშობლის ჩარევის შედეგებზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„დღეს აღარ გვაქვს დავა იმაზე, რომ ბავშვზე ძალადობა წარმოუდგენელია და მის სურვილს პატივი უნდა ვცეთ. იმაზეც არ გვაქვს დავა, რომ მშობლები გადავიდნენ აღზრდის ჰუმანურ სტილზე, ბავშვების სურვილებს პატივი სცეს და ზოგჯერ გამოვიდა ისე, რომ შედეგიც ცუდი მივიღეთ და ზოგჯერ თერაპიაზე მშობლების დაცვა გვიწევს ხოლმე. საზღვრები იმდენად აირია, რომ ბავშვი ფიქრობს, ის არის წამყვანი ოჯახში და როგორც თვითონ უნდა, ისე ხდება ყველაფერი. არცერთ პოლუსზე ყოფნა არ არის მომგებიანი. აუცილებლად პატივი უნდა ვცეთ ბავშვის სურვილებს, მაგრამ უნდა ვიყოთ მისი მხარდამჭერი და მიმართულების მიმცემი.

მშობელმა მხარი უნდა დაუჭიროს ბავშვს და სწორი მიმართულება მისცეს. თქვენ ზრდასრულ ასაკში თქვენი პერსპექტივით როგორც ხედავთ ვითარებას, მაგალითისთვის, თქვენი 11 წლის შვილი ამ პერსპექტივით ვერ ხედავს. მიუხედავად იმისა, რომ მას შეიძლება ძალიან კარგად გამოსდის კალათბურთი, სხვა ინტერესებიც აქვს ცხოვრებაში. წარმოიდგინეთ, რომ თქვენ მიეძალეთ და მის ცხოვრებაში დარჩა გაკვეთილები და სპორტი, როგორ ფიქრობთ, არის იმის შანსი, რომ მას გაუჩნდეს პროტესტის განცდა კალათბურთთან დაკავშირებით, რომელიც მას ძალიან კარგად გამოსდის?!

მე მაქვს გამოცდილება სპორტსმენებთან მუშაობის. გარდა იმისა, რომ მათ იმ კონკრეტულ სპორტში ძალიან დიდი უნარ-ჩვევები სჭირდებათ, მათ ფსიქო-ემოციურ მდგომარეობას აქვს გადამწყვეტი მნიშვნელობა. მყოლია სხვადასხვა სპორტის სახეობის სპორტმენი და ყოველთვის რაზეც ვმუშობ არის მათი გამბედაობა, თვითშეფასება, შეჯიბრის პერიოდში სიმშვიდის შენარჩუნება. ადამიანები, რომლებიც „გადარჩნენ“ ერთეულები არიან და იცით რამდენი ვერ „გადარჩა?“ თუ თქვენი შვილი წარმატებულია კალათბურთში და გინდათ, რომ მას მხარი დაუჭიროთ, აუცილებლად თანამშრომლობაა საჭირო არა იმ კონკრეტულ სიტუაციაში, როდესაც 11 საათზე არ სძინავს ღამით შეჯიბრის წინ, არამედ შეთანხმება გქონდეთ რაღაც საკითხებთან დაკავშირებით,“- მოცემულ საკითხზე ბარბარე ჭკუასელმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დილა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მოზარდების ეკრანდამოკიდებულების პრობლემაზე ისაუბრა:

„გარდატეხის ასაკის ადამიანს უხარია საზრისის ძიება, კომუნიკაცია, ურთიერთობა. დღეს რა არის? სრულიად სერი სკოლა, ძალიან მოსაწყენი გაკვეთილები, კომუნიკაცია ნული. საწყალი მშობლები დარბიან სამსახურებში, რომ შვილებს კარგი მომავალი მისცენ, თანხები იშოვონ. რა ქნას მშობელმა? ურთიერთობის თავი აღარ აქვს. საინტერესო სკოლას ვერ ვთავაზობთ ბავშვს, სადაც სიხარულით გაიქცევა, რომ ექსპერიმენტი ჩაატაროს. ეზოს რაც შეეხება, ჩემს ეზოში, ჩემი ბავშვობისგან განსხვავებით, ახლა დიდი ამბავია-მეთქი რომ გითხრათ, მოგატყუებთ. ზოგ სახლს საერთოდ ეზო არ აქვს. თანამედროვე ურბანულ გარემოში გამოდიხარ პირდაპირ ქუჩაზე, შეიძლება მანქანა დაგეტაკოს.

მე რა გავაკეთო მოზარდი რომ ვარ და საინტერესო ცხოვრება მინდა. სად შეიძლება რეალიზაცია გავუკეთო ამ ჩემს გაქანებას? ცხადია, მე ამას ვაკეთებ ინტერნეტში. ისმის კითხვა: ეს კარგია თუ ცუდია? გააჩნია, ამას საიდან შევხედავთ. ცუდია იმ კონტექსტში, რა კონტექსტშიც ჩვენ ვცხოვრობთ, იმიტომ, რომ ეს არის ერთადერთი საშუალება. „ლურჯი ვეშაპი“ ახსენეს აქ და მსგავსი ტიპის რაღაცები რა ფენომენია? საკუთარი თავის გამოცდა გინდა, სარისკო თავგადასავლები გინდა, გამოწვევაა ეს შენთვის. ადრენალინის აწევა მოზარდობის ასაკში არის სასიამოვნო. ეს არის ანკესი. არის ახალი ურთიერთობები, რომელიც არ არის რეალური ურთიერთობები. ყველა ჩვენგანს ახსოვს თავისი თავი მეათე კლასში, ყველას რომ იცნობ შენ გარშემო. ახლა ამის საშუალება არ ვიცი რატომ არ არის. შენ კოლექციას აგროვებ, გამოცდილებას იღებ. დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ, ვისთან ურთიერთობენ. ჩვენ ეს არ ვიცით. ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად თავიანთი ოჯახებით. ჩვენ ერთმანეთთან დავდიოდით ოჯახებში. ახლა ვინ ვისთან მიდის, აღარ ვიცი უკვე როგორ არის ახალ ცხოვრებაში, ეს სჭირდებათ ამ ბავშვებს,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „პულსი“ 

წაიკითხეთ სრულად