Baby Bag

„ბავშვები, რომლებიც ბაღის ასაკში მეცადინეობენ, ძალიან ბევრი პრობლემის წინაშე დგანან,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბაღის ასაკის ბავშვის მეცადინეობის მიზანშეუწონლობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ამ ასაკის ბავშვის შემეცნების გზა თამაში უნდა იყოს:

„დასწავლა არის ქცევა. თამაშიც არის ქცევა. სკოლამდელ ასაკში წამყვანი ქცევა თამაშია და არა დასწავლა. ბავშვი სწავლობს თამაშით. კარგ საგანმანათლებლო სისტემებში პირველ კლასშიც ასწავლიან თამაშით. სწავლასა და დასწავლას შორის განსხვავებაა. დასწავლის წინააღმდეგი ვარ ამ ასაკში. დასწავლა ნიშნავს ძალისხმევით, ნებელობით მიზანმიმართულ აქტივობას და მეცადინეობას. ეს ამ ასაკში არის მიუღებელი. ამ ასაკში ხალისით სწავლობენ ბავშვები. ეს უნდა იყოს თამაში.

საქართველოში თამაშს ყველა უგულებელყოფს. ეს არის ბავშვის განვითარებისთვის ერთ-ერთი ყველაზე ფუნდამენტური ქცევა. თამაში არის ფუნდამენტური ცნება ბავშვის განვითარებაში. თამაშის გარეშე ბავშვი არ ვითარდება და არ სწავლობს. 6 წლამდე ასაკში ბავშვს დასწავლა არ შეუძლია, იმიტომ, რომ მას არ აქვს მომწიფებული შესაბამისი უნარები. ის, რასაც ჩვენ ვაკეთებთ არის ძალადობა და მე ვარ ამის წინააღმდეგი. ბევრი კვლევაა, რომელიც გვეუბნება, რომ ბავშვები, რომლებიც მეცადინეობენ ამ ასაკში, ძალიან ბევრი პრობლემის წინაშე დგანან. მერე ინტერესი და მოტივაცია უქრებათ. არ ვარ ბაღის ასაკის ბავშვის მეცადინეობის მომხრე,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„მშობლები განათლებისთვის“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„შენ უნდა იყო პირველი! შენ ყველას უნდა აჯობო!“ - ეს ძალიან მძიმე დამოკიდებულებაა და არ არის გამართლებული,“- დეკანოზი შალვა კეკელია

„შენ უნდა იყო პირველი! შენ ყველას უნდა აჯობო!“ - ეს ძალიან მძიმე დამოკიდებულებაა და არ არის გამართლებული,“- დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ მშობლების მხრიდან შვილებისთვის მეტისმეტად მძიმე მოთხოვნების წამოყენების მიზანშეუწონლობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ნებისმიერ საკითხში ოქროს შუალედის პოვნა აუცილებელია:

„ჩვენ ყველაფერში უნდა შევინარჩუნოთ ოქროს შუალედი. არც ესაა გამართლებული: „შენ ლიდერი ხარ! შენ პირველი ხარ! შენზე მაგარი არავინ არ არის ამქვეყანაზე! შენ ყველას უნდა აჯობო! შენ ყველაზე წინ უნდა იყო!“ ბევრი მინახავს ასე, ძალიან დიდი პრობლემის წინაში დგებიან ისინი. ერთი მეგობარი მყავს. მისი შვილი ჭადრაკს თამაშობს. ბავშვი რომ გამოდის, წაგებას და მოგებას ერთნაირად აღნიშნავს. გამოვარდება: „მამიკო, იცი, დღეს წავაგე.“ ეს უხარია. ხალხი რომ ტირის წაგებაზე. რომ მოიგებს, ასევე სიხარულით გამოდის და ამბობს, რომ მოიგო. მან ისე გაზარდა შვილი, რომ წაგებასაც მიაჩვია და მოგებასაც. ადამიანი ასეა. ხან რაღაცას წააგებ, ხან რაღაცას მოიგებ. ეს დამოკიდებულება არის ნორმალური.

ხშირად არის ასეთი რაღაც: „შენ ლიდერი ხარ! შენ პირველი ხარ! შენ ყველას უნდა აჯობო! შენზე მაგარი არავინაა!“ - ეს არის საშინელი მდგომარეობა. ეს არის მეორე უკიდურესობა. ნებისმიერ რაღაცაში შუალედური მდგომარეობა არის დასაცავი. ოქროს შუალედი უნდა დაიცვა ყველაფერში. ასეთი დამოკიდებულება არის ძალიან მძიმე დამოკიდებულება. ეს ბავშვები მერე უკიდურეს მდგომარეობაში ვარდებიან.

არიან ბავშვები, რომლებსაც ცხოვრების სიმწარე აქვს გამოცდილი. ისინი ძალიან მძიმედ არიან. 12 წლის ბავშვი აზროვნებს, როგორც 18 წლის ბავშვი. მას ცხოვრებამ ანახა ეს გაკვეთილი. ეს სულ სხვა მდგომარეობაა კიდევ,“- მოცემულ საკითხზე მამა შალვამ „მედია-კავშირი ობიექტივის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„მედია-კავშირი ობიექტივი“

წაიკითხეთ სრულად