Baby Bag

,,ჩახუტება, ერთმანეთის მოკითხვა უფრო კარგი და სწორი მიდგომაა, რათა ბავშვმა ინტერაქცია დაიწყოს" - ფსიქოლოგი

,,ჩახუტება, ერთმანეთის მოკითხვა უფრო კარგი და სწორი მიდგომაა, რათა ბავშვმა ინტერაქცია დაიწყოს" - ფსიქოლოგი

,,​ყველაზე კარგი არის ბავშვისთვის ჩვენი მაგალითის ჩვენება, მაგალითად, იმის თქმა, რომ დღეს მე გახარებული ვარ და მიხარია შენთან კომუნიკაცია", - ამის შესახებ ფსიქოლოგმა, ქეთი დალინკევიჩმა გადაცემაში ,,შუადღე" საუბრისას აღნიშნა.

,,ხშირად ვურჩევ მშობლებს, როდესაც სკოლაში ან ბაღში აკითხავენ შვილებს, ნუ ჰკითხავთ, აბა, რა ხდებოდა დღეს, მომიყევი რა ხდება ბაღში თუ სკოლაში, რადგან ეს ბავშვისთვის აღიქმება, როგორც აქცენტის გაკეთება იმაზე, რომ ,,დღეს რა დააშავე", ,,ცუდი რა მოხდა", ,,კარგი რა მოხდა", მაგრამ ფორმა მაინც არის უხეში. ამ დროს ბავშვები უფრო მეტად იკეტებიან. 

მაგალითად, შვილისთვის ამის თქმა - მიხარია შენი ნახვა დღის ბოლოს, ჩახუტება, ერთმანეთის მოკითხვა უფრო კარგი და სწორი მიდგომაა, რათა ინტერაქცია დაიწყოს და ბავშვსაც გაუჩნდეს სურვილი, რომ დაიწყოს ჩვენთან საუბარი, ვიდრე ის, რომ დავუსვათ ინტერაქტიული შეკითხვები", - განმარტა ფსიქოლოგმა.

წყარო: ,,​შუადღე"

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ გადავაჩვიოთ ბავშვი კვების დროს ეკრანის ყურებას? - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

როგორ გადავაჩვიოთ ბავშვი კვების დროს ეკრანის ყურებას? - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში კვების დროს ეკრანის გამოყენების პრობლემაზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა, თუ როგორ გადააჩვიონ ბავშვი ჭამის პარალელურად მულტფილმების ყურებას:

„ეს ძალიან ბევრი მშობლის პრობლემაა, იმიტომ, რომ უპრობლემოდ აჭმევ, უპრობლემოდ ასმევ. მშობელი თვითონ უნდა მოემზადოს ფსიქოლოგიურად იმისთვის, რომ ახლა იქნება ომი სერიოზული. ბავშვისთვის სასიამოვნო ადგილი გამოვყოთ, სადაც იცის მან, რომ ეს არის მისი ადგილი, ეს არის მისი ჭურჭელი, სადაც ის ყოველთვის ჭამს. ექვს წლამდე ბავშვები სტერეოტიპულები არიან, უყვართ განმეორებითობა, მოულოდნელობებს ვერ იტანენ. სჯობს ბავშვმა წინასწარ იცოდეს, რომ ყოველთვის არის მისი ადგილი აქ ყოველგვარი მულტფილმის გარეშე.“

​ბავშვი ატეხავს ისტერიკას, არ უნდა სიტყვის თქმა. უბრალოდ დგახარ და ელოდები მშვიდად, თუ რამეს არ იშავებს ან აშავებს. ხანდახან არის, რომ ყრის ყველაფერს, თავს ურტყამს კედელს. ამ დროს ხელს ვადებთ კედელს და ჩვენს ხელს ურტყამს თავს. ეს არ უნდა იყოს ჩხუბი, არ უნდა ვუთხრათ: „ხომ იცი, რომ შენ ეს მაინც არ გაგივა.“ ჩვენ ველოდებით, როდის დამთავრდება ეს ისტერიკა. ჩემი გამოცდილებით, ერთადერთი ბავშვი მახსოვს, გოგო, რომელმაც ერთი საათი და ათი წუთი იტირა. მეტს ბავშვის ფიზიკა ვერ გაუძლებს. თუ ბავშვი თავს იზიანებს ან გარემოს აზიანებს, ამ შემთხვევაში ბავშვი ხელით გვიჭირავს მშვიდად, ჩხუბის, ჯიკაობის გარეშე. ვიჭერთ და ველოდებით მშვიდად. არ უნდა მისცე საშუალება, რომ რამე გადაყაროს. ეს არის სწავლებადი. ძალიან ბევრ მშობელს ვასწავლით ჩვენ ამას, არ სჯერა ხოლმე, მერე გვირეკავს და მადლობას გვეუბნება. ამბობს: არ მჯერა ამ სასწაულის, არ მჯერა, რომ ეს გამოგვივიდა,“- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

წაიკითხეთ სრულად