Baby Bag

რა სიმპტომები ახასიათებს ეკრანდამოკიდებულ ბავშვს და როგორია მისი ქცევა? - ფსიქოლოგის რეკომენდაციები ეკრანდამოკიდებულების თავიდან ასარიდებლად

რა სიმპტომები ახასიათებს ეკრანდამოკიდებულ ბავშვს და როგორია მისი ქცევა? - ფსიქოლოგის რეკომენდაციები ეკრანდამოკიდებულების თავიდან ასარიდებლად
როგორ უნდა მოვიქცეთ, სანამ ბავშვი ეკრანდამოკიდებული გახდება და რა ზიანს აყენებს მათ გონებრივ განვითარებას ეკრანი? - აღნიშნულ თემებზე MomsEdu.ge-ს ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი მარი ჯოხარიძე ესაუბრა. 

- ეკრანდამოკიდებულება ბავშვებში ძალიან დიდი პრობლემაა. რა სიმპტომები ახასიათებს ეკრანდამოკიდებულ ბავშვს და როგორია მისი ქცევა?

- ეკრანდამოკიდებული ბავშვები პასიურები არიან, არ იჩენენ ინტერესს სხვა აქტივობების მიმართ. ხშირად ვხდებით პრობლემებს ქცევაშიც, როცა მშობელი ეკრანს მოაშორებს ბავშვს, აწყობენ ტანტრუმს და ასე ცდილობენ გაჯეტების დაბრუნებას, ძირითად შემთხვევაში იღებენ კიდეც მათთვის სასურველ შედეგს.

- როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, რა საზღვრები უნდა დაუწესოს ბავშვს?

- საზღვრების დაწესება აუცილებელია, თუმცა ეს საზღვრებიც დამოკიდებულია ბავშვის ასაკზე, განვითარების საფეხურზე. 3 წლამდე ასაკის ბავშვები სასურველია, საერთოდ მოვარიდოთ ეკრანს, მაგრამ რადგან დღევანდელ რეალობაში ეს ძალიან რთულად შესასრულებელია, რეკომენდაციაა, რომ ეკრანთან გატარებული დრო არ უნდა აღემატებოდეს ნახევარ საათს. ადრეულ ასაკში ამას განსაკუთრებული მნიშვნელობა აქვს. დრო შეიძლება გადანაწილებული გვქონდეს, მაგალითად, თუ ექვსი წლის ბავშვს ვაძლევთ უფლებას, რომ დღის განმავლობაში ერთი საათი გაატაროს ეკრანთან, შეიძლება ეს ერთი საათი, ორ ან სამ ნაწილად გავყოთ. აუცილებლად უნდა აკონტროლოს მშობელმა, რას უყურებს ბავშვი, რა ინფორმაციას მიიღებს, რას აითვისებს. ბევრი სასარგებლო რამეც შეიძლება ისწავლოს ბავშვმა ეკრანიდან თუ საზღვრებს დავუწესებთ და ყურადღებით შევურჩევთ, რას უყუროს.

- როგორ ავარიდოთ ბავშვი ეკრანდამოკიდებულებას, რომ არც მისი ფსიქიკა დააზიანოს და თან პრობლემაც აღმოიფხვრას? (ფაქტია, რომ გაჯეტების სრულად აკრძალვა დღევანდელ რეალობაში არ გამოდის)

- ბავშვს უნდა შევთავაზოთ რაც შეიძლება მეტი საინტერესო, გასართობი აქტივობა და წავახალისოთ მისი ინტერესები. პატარა ჩართული უნდა იყოს ოჯახის საქმიანობაში, რუტინაში და მისი მოქმედებები აუცილებლად უნდა იყოს წახალისებული.

- რამდენად აფერხებს ბავშვის გონებრივ განვითარებას ეკრანზე მიჯაჭვულობა?

- ეკრანზე დამოკიდებულება ბავშვის განვითარებას განსაკუთრებით აფეხებს ადრეულ ასაკში. ბავშვი ვითარდება მაშინ, როცა იკვლევს გარემოს, იღებს ახალ გამოცდილებებს, აკვირდება და შეისწავლის საგნებს, მაგალითად, შეხებით, ყნოსვით. ეკრანთან კი ამის შესაძლებლობა არ აქვს. გაჯეტებთან დიდი დროის გატარება განსაკუთრებით უშლის ხელს სოციალური უნარების განვითარებას.

- უკვე ეკრანდამოკიდებულ ბავშვთან რა რაციონალური ნაბიჯები უნდა გადადგას მშობელმა, უნდა მიმართოს თუ არა სპეციალისტს და თავად რისი გაკეთება შეუძლია?

- მშობელმა უნდა დააწესოს საზღვრები, მოიფიქროს, დაგეგმოს, რა აქტივობებით დაკავდება ბავშვი დღის განმავლობაში. აქტივობები უნდა იყოს ბავშვის ინტერესებს და შესაძლებლობს მორგებული. ეკრანი გამოიყენოს, როგორც ჯილდო. ბავშვი ჯერ დაკავდეს მშობლის მიერ შეთავაზებული აქტივობით და შემდეგ მიიღოს გაჯეტი განსაზღვრული დროით. მაგალითად, „ჯერ დავხატოთ და შემდეგ მიიღებ ტელეფონს 10 წუთით“. რთულია ერთი რეკომენდაცია მოარგო ყველა შემთხვევას, ყველაფერი დამოკიდებულია ბავშვის ასაკზე, განვითარების საფეხურზე, ოჯახის ცხოვრების წესზე. თუ მშობელი ხვდება, რომ დამოუკიდებლად ვერ უმკლავდება და უჭირს ბავშვის ქცევის მართვა, უნდა მიმართოს სპეციალისტს, ასე მიიღებს არა ზოგად, არამედ კონკრეტულ შემთხვევაზე მორგებულ რეკომენდაციებს.         

ესაუბრა მარიამ ჩოქური  

„ორივე ბავშვი იუთუბმა დააინვალიდა და ორივე მკურნალობს“
„თუ იცნობთ ვინმეს, ვინც რვა წლამდე ბავშვს დღეში საათზე მეტს ატარებინებს ეკრანთან, განსაკუთრებით ეტლით მგზავრობისას, ჭამისას, ბანაობისას, ა.შ., შეაჩვენეთ და გააგებინეთ.დღეს ჩემი ორი მეგობარი მოვიდა ვორ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ყოველდღიური უკმაყოფილების გამოხატვა აუცილებელია, დაგუბებული ბრაზი არსად არ წავა,“ - ნათია ფანჯიკიძე

„ყოველდღიური უკმაყოფილების გამოხატვა აუცილებელია, დაგუბებული ბრაზი არსად არ წავა,“ - ნათია ფანჯიკიძე

ნათია ფანჯიკიძემ ემოციების გამოხატვის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ბრაზის დაგროვება ნეგატიური შედეგების მომტანია:

„სჯობს, რომ გამოხატოთ ყოველთვის გრძნობა. დაგუბებული ბრაზი არსად არ წავა. ასეთმა ადამიანებმა, რომლებიც იმ წუთას ​უკმაყოფილებას არ გამოთქვამენ, მერე ისეთი აფეთქება იციან, რომ თუ აფეთქდნენ, ყველა იმალება. ამას სჯობს, გამოხატოთ ემოცია, რომ ადამიანებმა იცოდნენ თქვენ რა მოგწონთ, ან რა არ მოგწონთ.“

ნათია ფანჯიკიძის თქმით, გაბრაზება უკონტროლო ქცევაში არ უნდა გადაიზარდოს:

„გაბრაზება არ უნდა იყოს უკონტროლო ქცევა. აგრესია არის ნორმალური განცდა. ის უფრო ნაკლებია, რაც უფრო სუბლიმირებულია ქმედით ენერგიაში. თუ უმოქმედოთ ვართ, ეს აგრესია გაღიზიანების სახით გამოვლინდება. ჩვენ თვითონ ვართ იმედგაცრუებული ჩვენი თავით, რომ არაფერს ვაკეთებთ თითქოს მნიშვნელოვანს და ამიტომ თითქოს სხვები გვიშლიან ნერვებს.“

„როდესაც აგრესია არის უკონტროლო, ვერავინ ხვდება, როდის რა გაგაბრაზებს. თუ უკონტროლო ქცევა და აგრესია გადადის იმაში, რომ ნივთი უნდა ისროლოთ და აგური გაუქანოთ ვინმეს, მაშინ ამისთვის ყურადრების მიქცევა ღირს. ​ყოველდღიური უკმაყოფილების გამოხატვა აუცილებელია. ეს ენერგია ადუღებულ ქვაბს ჰგავს, თუ მოგლეჯს თავსახურს, თვითონაც აორთქლდება, ამოშრება. ეს არაფერ კარგთან არ მიგვიყვანს, თუ მუდმივად ვიკავებთ თავს. თუ მუდმივად გაბრაზებულები ვართ ყველაზე, ამაზეც უნდა დავფიქრდეთ, ასეც არ უნდა იყოს საქმე,“ - აღნიშნა ნათია ფანჯიკიძემ.

წყარო: ​Civic Initiative

წაიკითხეთ სრულად