ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ აგრესიის მართვისა და კონფლიქტის ინტელექტის დონეზე მოგების მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ აგრესიით პრობლემები არ გვარდება:
„აგრესიით პრობლემის მოგვარება არ ხდება. აგრესიით სიმპტომი აღარ ჩანს. ყოველთვის ეცადეთ, რომ პროცესი მოიგოთ ინტელექტის დონეზე. ამ დროს თქვენ პიროვნებას იგებთ და აგრესიით იგებთ კონკრეტულ შემთხვევას. ხშირად აგრესიაზე არააგრესიული პასუხი უკვე მოგებაა. ხშირად ისმის კითხვა, ქალები რატომ გახდნენ ქუჩაში უფრო ვაჟკაცურები უსამართლობის მიმართ, ვიდრე მამაკაცები? ქალს აპრიორი გარანტირებული აქვს გამარჯვება.“
ზურაბ მხეიძის თქმით, მარცხი ფსიქოლოგიურია და მაშინ ვმარცხდებით, როდესაც ვთვლით, რომ დამარცხებულები ვართ:
„დავუშვათ, რომ თქვენ (ქალი) ჩაერიეთ და ვიღაცამ ხელი დაგარტყათ. ვინ არის დამარცხებული? დამარცხებული არის ის. კაცს თუ დაარტყა და დააგდო, უკვე კაცია დამარცხებული. ქალის წასვლა რისკზე მარცხის გარეშეა. მე ვგულისხმობ ფსიქოლოგიურ მარცხს. ამიტომ ყოველთვის მოგებული რჩება ქალი. მარცხი არის მხოლოდ ფსიქოლოგიური. თქვენ უნდა ჩათვალოთ, რომ დამარცხდით.“
„როდესაც მე ვამბობ, რომ არავის აზრი არ მაინტერესებს, ამით ჩემს თავს ვიცავ. არ არსებობს ადამიანი, რომ არავის აზრი არ აინტერესებდეს. ყველაფრის თავიდათავი არის განათლება. სპეციალობის სწავლა არ ნიშნავს, რომ განათლებული ვარ. ძალიან დავიწროვდა ფოკუსი. მხატვრული ლიტერატურა რას აკეთებს? სანამ თქვენ 88 წლის გახდებით და რაღაცას მიხვდებით, სხვის გამოცდილებას სწრაფად იღებთ. ადამიანებს ამისთვის აღარ სცალიათ,“- აღნიშნულ საკითხებზე ზურაბ მხეიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.
Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)
„ბებიებს და ბაბუებს უნდა ჰქონდეთ ლოიალური დამოკიდებულება შვილიშვილებთან, მაგრამ მშობლის დადგენილი წესი არ უნდა დაარღვიონ“- ფსიქოლოგი რუსა სამხარაძე
ფსიქოლოგმა რუსა სამხარაძემ ბავშვისთვის „არას“ მიღების სწავლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ბავშვები წესრიგს ჩვილობიდან უნდა ვაზიაროთ:
„ბავშვს არას პირველად 16 წლის ასაკში თუ ვეტყვით, ვერ გაიგებს, რა თქმა უნდა. ჩვილი ასაკიდან ჩვენ ბავშვს ვუქმნით გარკვეულ მოწესრიგებულ გარემოს. ამაში იგულისხმება ის, რომ მას აქვს თავის დროზე ჭამა, ძილი. მისი გარემო მოწესრიგებული და წინასწარმეტყველებადია. ბავშვის უსაფრთხოება და სტაბილურობა არის დაცული. როდესაც ბავშვი დამოუკიდებელი ხდება, ამ დროს მშობლები, სამწუხაროდ, ვიწყებთ შეცდომების დაშვებას. ჩვენ ვარღვევთ ამ წესებს და ჩარჩოებს. ბავშვს აღარ აქვს ისეთი მოწესრიგებული დღის რუტინა.“
„ბავშვი ბევრ რამეს გვთხოვს, მაგრამ ჩვენ თუ აქ არ ვიწყებთ წესების დაწესებას, შემუშავებას, რომელსაც ოჯახის ნებისმიერი წევრი თანმიმდევრულად იცავს, თუნდაც ერთი მშობლისგან დაწესებული „არა“ კარგავს მნიშვნელობას. ბავშვი საკმაოდ ჭკვიანია. ის, რა თქმა უნდა, ხვდება და კარგად იყენებს ამას. ეს ერთგვარი მანიპულირების იარაღია და უფროსები ვართ ამის ხელშემწყობი. ერთსა და იმავე რამეზე ერთი ამბობს არას, მეორე ამბობს კი. ბავშვი იწყებს ერთ-ერთი მშობლით მანიპულირებას. არათანმიმდევრული, არაშეთანხმებული აღზრდის სტილის გამოყენების დროს ძალიან ხშირია ბავშვის ემოციური და ქცევითი პრობლემები. ბებიებს და ბაბუებს უნდა ჰქონდეთ ლოიალური დამოკიდებულება შვილიშვილებთან, მაგრამ თუ მშობელი შეიმუშავებს წესს, ბებია-ბაბუამ ეს შემუშავებული წესი და ჩარჩო არ უნდა დაარღვიოს,“- აღნიშნულ საკითხზე რუსა სამხარაძემ რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.
