Baby Bag

„კოვიდის გადატანიდან ექვსი თვის განმავლობაში შეიძლება ბავშვს ჰქონდეს სუბფებრილური ტემპერატურა,“ - პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი

„კოვიდის გადატანიდან ექვსი თვის განმავლობაში შეიძლება ბავშვს ჰქონდეს სუბფებრილური ტემპერატურა,“ - პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი

პედიატრმა ინგა მამუჩიშვილმა ომიკრონით ინფიცირებულ ბავშვებში ღებინებისა და კუჭ-ნაწლავის გახშირებული მოქმედების სიმპტომის ხშირი გამოვლენის შესახებ ისაუბრა:

„ეს სიმპტომი ძალიან ხშირია და ხშირად ვირუსული ინფექცია ამ სიმპტომით იწყება. ბავშვს ეწყება ღებინება, გახშირებული ნაწლავთა მოქმედება, თავბრუსხვევა. ჯერ ტემპერატურა არ არის. ამიტომ მშობლები მიზეზად თვლიან წინა ან იმავე დღეს მიღებულ საკვებს. გვეუბნებიან, რომ არის კვებითი ინტოქსიკაცია. თუმცა, მეორე დღეს ან რამოდენიმე საათში, შესაძლოა, დაემთხვეს ტემპერატურაც. ეს არის ამ ვირუსული ინფექციის ერთ-ერთი სიმპტომი. ეს სიმპტომი რით არის მნიშვნელოვანი? თუ ბავშვს შეუპოვარი ღებინება აქვს, თუ ბავშვი სითხეს არ იღებს, ის აუცილებლად გადაყვანილი უნდა იყოს კლინიკაში. მთავარია, ბავშვმა არ დაკარგოს ის ძირითადი მიკროელემენტები, რომელიც აუცილებელია მისი ნორმალური ფუნქციონირებისთვის. თუ ბავშვს აქვს ღებინება, მაგრამ სითხეებს იღებს, მცირე ულუფებით საკვებს იღებს, ეს ისეთივე სიმპტომია და ისევე გაივლის, როგორც ტემპერატურული რეაქცია, ხველა და ა.შ.“

„მინდა კიდევ ერთხელ გავუსვა ხაზი, რომ ომიკრონი არ არის გრიპი და გრიპიც არ არის ომიკრონი. ხშირ შემთხვევაში ომიკრონი მიმდინარეობს გრიპის კლინიკური ნიშნების მსგავსად. ძალიან რთულია განასხვავო, ეს არის ომიკრონი თუ გრიპის ვირუსი, თუ არ არის ტესტირება ჩატარებული. ბავშვთა ასაკში გრიპის მიმდინარეობა არც ისე მარტივია. ომიკრონის შემთხვევაში ჩვენ არ ვიცით რა განვითარდება, იქნება თუ არა პოსტკოვიდური სინდრომი. კოვიდის დასრულების შემდეგ გარკვეული სიმპტომები ნარჩუნდება. სუბფებრილური ტემპერატურა შეიძლება ძალიან ხანგრძლივად შენარჩუნდეს და კოვიდის გადატანიდან ექვსი თვის განმავლობაშიც შეიძლება ჰქონდეს ბავშვს. შეიძლება იყოს წამოხველება, თავბრუსხვევა,“- აღნიშნულ საკითხზე ინგა მამუჩიშვილმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

მშობლები ფიქრობენ, რომ მათი მცირეწლოვანი შვილები ყველაფერს შესანიშნავად იგებენ და ყოველთვის იდეალურად უნდა იქცეოდნენ. დედები ხშირად გაოცებას ვერ მალავენ, როდესაც სკოლამდელი ასაკის ბავშვი მათ მოულოდნელად ხელს ურტყამს, რადგან მშობლის ნათქვამ სიტყვებს კარგად ვერ იგებს. მშობლების გაოცებას იწვევს, როდესაც მათი შვილი სხვა ბავშვის მიმართ იმავე ქცევას ავლენს.

ბავშვის ჩვევა, რომ ხელი დაარტყას მშობელს, უფროსებში ხშირად გაოცებას, სევდას, ბრაზს, სინანულს და სხვა ნეგატიურ განცდებს იწვევს. მცირეწლოვან ბავშვებში ხელის დარტყმის ჩვევა საკმაოდ გავრცელებულია. თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, არ ნიშნავს, რომ სძულხართ. ეს არც იმაზე მიანიშნებს, რომ თქვენ შვილის აღზრდას ვერ ახერხებთ.

პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია მშობელმა გააცნობიეროს, რატომ დაარტყა მას ბავშვმა. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის ინფორმაციით, მცირეწლოვან და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში მსგავსი ქცევა თვითკონტროლის ნაკლებობით არის განპირობებული. მიზეზები, რის გამოც მცირეწლოვანმა ბავშვმა შეიძლება ხელი დაგარტყათ, შემდეგია: ის ფიქრობს, რომ ხელის დარტყმით დასახულ მიზანს მიაღწევს, ბავშვს ძლიერი ემოციები აქვს და მათში გარკვევას ასაკის გამო ვერ ახერხებს, ბავშვმა არ იცის, როგორ მიიღოს ის, რაც სურს. ისინი საკუთარი ძალაუფლების საზღვრებს ამოწმებენ, რაც მათი ასაკისთვის ბუნებრივია, ბავშვებს ამ ასაკში ემპათიის განცდა არ აქვთ სათანადოდ განვითარებული.

მნიშვნელოვანია, მშობლებმა იცოდნენ, როგორ უპასუხონ ბავშვის მსგავს ქცევას. თუ ბავშვის დარტყმას დარტყმით უპასუხებთ, ის იფიქრებს, რომ ცუდ ქცევაზე პასუხი ცუდი ან უარესი ქცევის ჩადენაა. გირჩევთ ბავშვის მიმართ გამოიყენოთ ფრაზები: „ვხედავ, რომ გაღიზიანებული ხარ...“ „ვხედავ, რომ გრძნობების გამოხატვა გინდა...“ „მესმის, რომ განიცდი...“ ბავშვი უფრო მეტად უსმენს იმ ადამიანებს, რომლებიც მას უსმენენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, ვაგრძნობინოთ, რომ მისი გვესმის.

მშობლებმა დისციპლინის მიზნით საუბრის მტკიცე ტონი და მკაფიო რეკომენდაციები უნდა გამოიყენონ. მნიშვნელოვანია, წახალისების მიზნით ბავშვის შექებაც. დასჯა ნეგატიური ხასიათის ქმედებაა. თქვენ ბავშვს სჯით ისეთი ქცევის გამო, რომლის უარყოფითი მხარეების შესახებ მან არაფერი იცის.

3 წლამდე ასაკის ბავშვებს დასჯის არსი არ ესმით. საზღვრების დაწესება გაცილებით სწორი მიდგომაა, ვიდრე დასჯა. ბავშვების უდიდესი ნაწილი მკაფიოდ, მშვიდად ახსნილ და განმარტებულ შეზღუდვებს ემორჩილება.

წყარო: ​moms.com

წაიკითხეთ სრულად