Baby Bag

„მსუქანი ბავშვი არ არის ჯანმრთელი ბავშვი... მინდა, რომ ეს გააცნობიეროს ყველამ,“ - პედიატრი რუსუდან ჯაში

პედიატრმა რუსუდან ჯაშმა ბავშვების უსაფრთხო კვებისა და მათი წონის კონტროლის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მსუქანი ბავშვი არ არის ჯანმრთელი ბავშვი. მინდა, რომ ეს გააცნობიეროს ყველამ. ის ყოველთვის უნდა შეესაბამებოდეს მისი წონის ასაკობრივ ნორმებს. ხშირად, როდესაც 2-3 კილოთი მეტია ბავშვი იმ წონაზე, რაც იმ თვის ბავშვს შეესაბამება, ეს არის უკვე სერიოზულად ყურადღებამისაქცევი, გასათვალისწინებელი და გასააზრებელი ექიმის მიერ. 

მინახავს, რომ ასეთი ბავშვები ვეღარც მოძრაობენ, წვანან. არ აქვთ ყველა ის ჩვევა, რაც უნდა ჰქონდეს იმ ასაკის ბავშვს. რატომ? იმიტომ, რომ წონაში არის მეტი. დედის რძეს უკეთ ინელებს ბავშვი. დაუმატეს კვება, ხომ? მას ამის მონელება უჭირს. რაოდენობის სწორად შერჩევაც უჭირთ, იმიტომ, რომ პარალელურად ხდება რძისა და ხელოვნური საკვების მიღება.ყველაფერი ამის გამო, ვთქვათ გაცივდა ბავშვი, ის ნახველს ვეღარ ათხევადებს, ფერმენტები აღარ ჰყოფნის, რადგან ეს მიდის მთლიანად საკვების მოსანელებლად. ამ დროს იწყება ხველა. ხველა იწყება და ფიქრობენ, რომ ავად გახდა ბავშვი. იწყება ანტიბიოტიკების გამოყენება, როდესაც სულ არ არის საჭირო. შეიძლება უბრალოდ კვების მოწესრიგებით ეს ყველაფერი მოგვარდეს. ხდება რეფლუქსი და ამ რეფლუქსის ფონზეა ეს ხველა და არა გაციების ფონზე. ბევრი რამ არის, რაც სწორედ უსაფრთხო კვებასთან არის დაკავშირებული და სწორედ არასწორ კვებასთან არის კავშირში,“- მოცემულ საკითხზე რუსუდან ჯაშმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ შევაქოთ ბავშვი სწორად სწავლის პროცესში? - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები

როგორ შევაქოთ ბავშვი სწორად სწავლის პროცესში? - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვის შექების წესებზე ისაუბრა:

„ჩვენ უნდა შევაქოთ ყველა ბავშვი. ჩვენ უნდა ვიცოდეთ, რომ ყველა ბავშვი განსხვავდება ერთმანეთისგან, ერთი მშობლის შვილებიც. ყველა მშობელი იტყვის ამას, რომ ორი თუ სამი სრულიად განსხვავებული არსებაა სახლში. ამიტომ ინდივიდუალობები ძალიან განსხვავებულია და სწავლის სტილიც, ბუნებრივია განსხვავებულია. უნარებიც განსხვავებულია და ამიტომ ჩვენ არ უნდა შევაქოთ ბავშვი ასე: „შენ ხარ ჭკვიანი, შენ ხარ ნიჭიერი. აი შენი ძმა, შენი და როგორ ჭკვიანი და ნიჭიერია.“ ჩვენ ამით ვუსვამთ ხაზს მის უპირატესობას და ისეთ რამეს, რაც მისი დამსახურება არ არის, თანდაყოლილია.

ჩვენ უნდა შევაქოთ ის, რაც ბავშვის დამსახურებაა. ტექსტი არის ასეთი დაახლოებით: „მე ვაფასებ, რომ შენ ამდენი დრო დახარჯე, როგორ მოინდომე.“ მონდომებას ჩვენ არასდროს არ ვაფასებთ იმიტომ, რომ არ ჩანს ეს. ის, რომ ეს ბავშვი ისე კარგად არ სწავლობს, როგორც მეორე, როგორ მოინდომა ამ ბავშვმა ეს უნდა შევაფასოთ და დავაფასოთ. ჩვენ ბავშვი უნდა შევაქოთ ასე: „მე მიხარია, რომ შენ ამაზე ამდენი დრო დახარჯე. არ გამოგდიოდა, მაგრამ ნახე, ახლა უკეთესად გამოგდის.“ ჩვენ ორ რამეს ვაკეთებთ: ვაფასებთ და ვაქებთ ბავშვს მისი ძალისხმევისთვის და მეორე, ჩვენ არ ვადარებთ მას სხვა ბავშვებს.

მშობლებს გვიყვარს ეს, რომ და-ძმას ერთმანეთს ვადარებთ. ჩვენ ვადარებთ ბავშვს მხოლოდ თავის თავს. ნახე, შენ გუშინ ვერ დადიოდი ველოსიპედით და უკვე ისწავლე. ჩვენ ვადარებთ ბავშვს თავის თავს, მის შესაძლებლობებს. ასე მოტივაციას გავუზრდით,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“ 

წაიკითხეთ სრულად