Baby Bag

„იქ, სადაც დელტა ვირუსი „მძვინვარებს“ არის 5-ჯერ ნაკლები ინფიცირებულიც და გარდაცვლილიც“

„იქ, სადაც დელტა ვირუსი „მძვინვარებს“ არის 5-ჯერ ნაკლები ინფიცირებულიც და გარდაცვლილიც“

გერმანიაში მომუშავე ქართველი ექიმი იაგო ფრანგიშვილი სოციალურ ქსელში საინტერესო სტატიას აქვეყნებს. გთავაზობთ მის პოსტს:

„ავსტრიაში გასტრონომია, სასტუმრო, კლუბები, დასასვენებელი ობიექტები ყველაფერი გახსნილია და ამას ემატება „პირბადის გარეშე“ 1-ლი ივლისიდან.


პირბადე 1-ლი ივლისიდან მხოლოდ და მხოლოდ იქნება საზ. ტრანსპორტში და მუზეუმებში, რესტორანში არა, კლუბში არა, სასტუმროში არა.
ახლა მხოლოდ სასტუმროშია.

ავსტრიას აქვს ინციდენცი, ანუ 7 დღის მანძილზე ახლადინფიცირებულთა რაოდენობა 100.000 მოსახლეზე 7,6. ანუ, ეს ნიშნავს რომ, 100.000 მოსახლიდან დღეში 1 ახალი ინფექციაა. ავსტრიას ტურისტების ბუმი აქვს, განსაკუთრრებით, დიდ ქალაქებს. და ეს უკვე მაისის დასაწყისიდან ანუ უკვე 2 თვეა. 

ეს ფაქტები დადეთ ახლა ერთ მხარეს. მეორე მხარეს კი დადეთ აი ეს ინფორმაცია - ავსტრიის ჯანდაცვის განცხადებით, ავსტრიაში კორონავირუსით ინფიცირებულთა 15% არის დამტკიცებულად და გენეტიკურად დელტა ვირუსი.

ახლა კი, მესამე მხარეს დადეთ აი ეს ინფორმაცია - მსოფლიო ჯანდაცვის და დიდი ბრიტანეთის ვირუსოლოგთა ვარაუდით, ინდური ვარიანტი დელტა ვირუსი არის განსაკუთრებით სწრაფად გადამდები. ამიტომ ჩაიკეტა დიდი ბრიტანეთი თუ იკეტება.

და კიდევ ერთი ინფორმაცია - მსოფლიო სტატისტიკის მონაცემებით, ინდოეთს 1 მილიონ მოსახლეზე ჰყავს 21.800 ახლადინფიცირებული და 281 გარდაცვლილი. შედარებისათვის, ამერიკის შეეღტებულ შტატებს 103.000 და 1.861 არის შესაბამისი რიცხვები. გერმანიაში 44.500 და 1.090 ბრაზილიას საერთოდ 86.060 და 2.400. ანუ, იქ, სადაც დელტა ვირუსი „მძვინვარებს“ არის 5-ჯერ ნაკლები ინფიცირებულიც და გარდაცვლილიც.

თუ ასე „უსწრაფესად გადამდებია“, ავსტრიამ 15%-იანი დელტა ვირუსის ქვოტით, როგორ მოახერხა და ისე დაამუხრუჭა იფექცია, რომ 7-დღიანი ინფექციის ინციდენცის რიცხვი 7-მდე დააგდო და ყველაფერს ხსნის?

ან დელტა ვირუსვარიანტი (და არა მუტანტი, რამეთუ, მუტანტია დამოუკიდებლად მოარსებე ცოცხალი ორგანიზმი და სხვა ყველაფერს მუტაცია, ანუ ვარიანტი ჰქვია) არ ვიცით, რა და როგორია ან ეს ინფორმაციაა გადაჭარბებული და გაურჩხულებული. ან ბრიტანეთია პანიკაში და მთელი მსოფლიო პანიკის ახალი სპირალისაკენ მიდის.

სხვათა შორის,  გერმანიის ყველაზე დიდი ბუნდესლანდის, 18-მილიონიანი ნორდრაინ ვესტფალენის ექიმთა ჟურნალში გამოქვეყნდა დიდი კვლევა, მთელი გასული წლისა და ამა წლის აპრილის ჩათვლით, რომელიც ეხება ბუნებრვ სიკვდილიანობას, კოვიდით სიკვდილიანობას, ჭარბსიკვდილიანობას და 80 წელზე ასაკოვან ადამიანთა რაოდენობას.

ბოლოდან დავიწყებ და თავიდანვე გეტყვით, რომ გერმანიაში დაახლოებით წლიურად 2,5-დან 3%-ით იზრდება 80 წელზე ასაკოვანთა ნაწილი და ეს ზრდა არ შეჩერებულა.

2017-დან 2021 წლის მაისამდე 80 წელს გადაცილებულთა ზრდა იყო წინა წლების მაქსიმუმი და შეადგინა 13%.

ზედმეტსიკვდილიანობა ამ გასული 16 თვიდან იყო მხოლოდ 4 თვე წინა წლებთან შედარებით და ეს თვეები იყო ორი ძლიერსიცხიანი ზაფხულის თვე შარშან და 2 ცივი ზამთრის თვე ანუ იანვარ-დეკემბერი.

საერთოდ კი, სიკვდილიანობის მაჩვენებელმა დაახლოებით, საშუალოდ 5%-ით იკლო, გარკვეულ თვეებში 15%-ითაც კი.

აი, იმ კვლევაში განსაკუთრებით უარყოფით კონტექსტშია მოხსენებული პანიკის თესვა და განსაკუთრებით ბავარიის მინისტრ-პრეზიდენტ ზოდერის საკმაოდ შავი გამოთქმა „წარმოიდგინეთ, რომ ყოველდღე ერთი თვითმფრინავი ვარდება ერთ დიდ ქალაქშიო“. აი, ამგვარი სიტუაცია არ ყოფილა და ავიაკატასტროფასთან შედარება უბრალოდ არასასიამოვნო უგემოვნებად ჩაუთვალეს ამ სახელმწიფო კვლევის ავტორებმა, ჰიგიენური და ინფექციური ინსტუტის დირექტორიატმა ნორდრაინ ვესტფალენის მიწის ქალაქ ესენიდან. იქაა ეს ინსტიტუცია განთავსებული.

ამ კვლევის ავტორების თანახმად, გამოქვეყნებული ინფორმაცია არის მთელ გერმანეულ სახელმწიფოზეც გამოკვლეული, ოღონდაც გერმანიის მასშტაბური კვლევა ჯერ არ გამოქვეყნებულაო, შედეგები კი ზუსტად იგივეა, რაც ნრვ ს რურის მხარეშიო.

ანუ, ბუნდესრესპუბლიკური, ანუ საერთოგერმანული კვლევაც დასრულებულია, შედეგებიც იგივეა, ოღონდაც ჯერ არ გამოქვეყნებულაო.

ეს სტატია არის მხოლოდ ექიმებისათვის მისაწვდომი, ბოლო, მეშვიდე გამოცემაში და არაა არაპრინტულ სივრცეში. ალბათ რამდენიმე კვირაში იქნება. იმედი მაქვს, და გერმანიის მთლიან კვლევის შედეგებსაც დადებენ.

კიდევ ერთხელ, კვლევის ავტორია 18-მილიონიანი და ყველაზე დიდი ბუნდესლანდის ნრვს ეპიდემიოლოგიის ინსტუტი ქალაქ ესენში არსებული და მისი შეფები და სტატიის ავტორებია:

პროფესორი კარლ ჰაინც იოკელი

პროფესორი ანდრეას შტანგი

და კვლევის კოორდინატორია პრივატდოცენტი და ჰაბილიტირებული დოქტორი ამავე ინსტიტუტისა

ბერნდ კოვალი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ჯანმრ​თელობა

,,ვინც რა უნდა თქვას, ეს ვირუსი უკვე დამარცხების გზაზეა''
პროფესორი გიორგი ფხაკაძე სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, სადაც აღნიშნავს, რომ კორონავირუსი უკვე დამარცხების გზაზეა. ​MomsEdu.ge მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით გთავაზობთ:,,ციფრები ჯიუტია. ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

12 წლის თაკო კონცელიძემ ლეიკემია დაამარცხა და ახლა სხვა ბავშვების დახმარებას ცდილობს, რომლებიც დაავადების დასამარცხებლად იბრძვიან. თაკო ხატავს და ლამაზ აქსესუარებს ამზადებს, რომლებსაც ყიდის, შემოსული თანხით კი ბავშვებს ეხმარება:

„მე ვარ თაკო კონცელიძე, 12 წლის, ვარ ბათუმიდან, ამჟამად ვცხოვრობ რუსთავში. მე ძალიან მიყვარს ხატვა. ჩემთვის ძალიან რთული იყო, როდესაც გავიგე ლეიკემიის შესახებ. ბევრი არაფერი არ ვიცოდი ამ დაავადებასთან დაკავშირებით. არ მჯეროდა, რომ ეს მე დამემართა. განერვიულებული ვიყავი, უმიზეზოდ ვეჩხუბებოდი ყველას. ვხვდებოდი, რომ ეს კარგი საქციელი არ იყო, მაგრამ ჩემდა უნებურად ხდებოდა ეს.

5 წლის ვიყავი, როდესაც წავიქეცი სოფელში, გამიჩნდა სილურჯეები. მივედით ბათუმში, იქ დამიდგინეს ლეიკემია და გადმოგვამისამართეს თბილისის იაშვილის კლინიკაში. ყოველთვის მაძლიერებდა ის ფაქტი, რომ ოჯახის წევრები, ახლობლები ჩემს გვერდით იყვნენ, ყოველთვის მამხნევებდნენ. ჩემს თავსაც ამიტომ შემოვუძახე, რომ კარგად უნდა გავმხდარიყავი. მკურნალობის დროს მხარში მედგა დედა, მამშვიდებდა, მაწყნარებდა, გულში მიკრავდა, სულ ცდილობდა გავემხიარულებინე, მაგრამ მაინც ცოტა ვნერვიულობდი ხოლმე. ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ გჯეროდეს შენი თავის, რომ შეუძლებელი არაფერია. როდესაც ოჯახის წევრები გიდგანან გვერდში, შეუძლებელია, რომ მათ გამო მაინც არ გახდე კარგად.

დაავადებასთან ბრძოლის პერიოდში შემოიჭრა ჩემს ცხოვრებაში ხელოვნება. იაშვილში ხელოვნების მასწავლებლები გვასწავლიდნენ ხატვას. ძირითადად მიყვარს პორტრეტების ხატვა, მაგრამ პორტრეტებს უფრო ჩანახატებისთვის ვხატავ. რასაც ხშირად ვხატავ არის პეიზაჟები, ბუნება. იაშვილში სტუმრები რომ მოდიოდნენ, წვრილმან საჩუქრებს რომ გვირიგებდნენ, თითოეული საჩუქარი უდიდეს ბედნიერებას მანიჭებდა. მინდა, რომ ბავშვები ისეთი ბედნიერები იყვნენ, როგორიც მე ვიყავი მაშინ. მივხვდი, რომ ჩემი ნახატებითა და დამზადებული აქსესუარების გაყიდვით შემეძლო მათი დახმარება და გაბედნიერება. როდესაც პირველად გავყიდე ნახატი, ძალიან ბედნიერი ვიყავი, რადგან ვხვდებოდი, რამხელა ბედნიერებას მივანიჭებდი პატარებს, რომლებიც იაშვილში მკურნალობენ. შემოსულ თანხას ვრიცხავ დიტო ცინცაძის სახელობის ფონდში, რომელიც ეხმარება ლეიკემიით დაავადებულ ბავშვებს. მე ასევე დავეხმარე ჩემს მოსახელე გოგონას, რომელიც ამჯერად თურქეთში მკურნალობს. ვფიქრობ, ჩემ მიერ გადარიცხული ფული დიდი არაფერია, მაგრამ იმედია ეს მათ რაღაცაში დაეხმარება და მათ მალე გამოჯანმრთელებაში ხელს შეუწყობს.

როდესაც ექიმებმა მითხრეს, რომ ჯანმრთელი ხარო და გამწერეს, ეს დღე იყო ჩემი დაბადების დღე. უბედნიერესები ვიყავით. უდიდესი ტორტი მივართვით ექიმებს. ჩემი თავის ვირწმუნე, რომ შეუძლებელი არაფერია,“ - თავისი ისტორიის შესახებ თაკო კონცელიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

წაიკითხეთ სრულად