Baby Bag

ბავშვებში რთული ქცევის შესახებ ინსტაგრამ ბლოგერი დეა შიმშინაშვილი საუბრობს

ბავშვებში რთული ქცევის შესახებ ინსტაგრამ ბლოგერი დეა შიმშინაშვილი საუბრობს

არ არსებობს ბავშვი, რომელსაც რთული ქცევა ერთხელ მაინც არ გამოუვლენია. ხშირად მშობლებმა ამ ფრაზის რეალური ახსნა არ იციან, არც გამომწვევი მიზეზები, შესაბამისად, აკრავენ ბავშვებს იარლიყებს, როგორებიცაა: ცუდი ბავშვია, უზრდელია, თავხედია და ა.შ

და მაინც, რა არის რთული ქცევა?

ეს არის ბავშვის მხრიდან უარყოფითი ემოციების გამოვლენა, სხვადასხვა გზით. მაგ: არ ემორჩილება წესებს. ყვირის. ცდილობს საკუთარი თავის ან სხვის დაზიანებას, (კბენა, დარტყმა და სხვა) აქვს ტანტრუმი.

ნებისმიერი ზემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომი ბავშვებში ნორმალურია, მანამ სანამ მათი ემოციური და სოციალური უნარები განვითარდება.

რა იწვევს რთულ ქცევას ?

მშობელი ყოველთვის უნდა დააკვირდეს ბავშვის რთული ქცევის გამოვლენის მიზეზს, ანუ იმას, თუ რა უსწრებს წინ ამ ქცევას. 

ეს შეიძლება იყოს:

1. დაღლილობა
2. შიმშილი
3. ზედმეტად აქტიური გრაფიკი
4. რუტინების ნაკლებობა
5. ქცევითი დარღვევები
6. ოჯახური მდგომარეობის ცვლილება
7. შიში
8. გადაჭარბებული დრო ეკრანთან
9. იარლიყები
10. განვითარების ეტაპები
11. მშობლების მხრიდან ყურადღების ნაკლებობა და სხვა.

რატომ არ უნდა დასაჯოთ ბავშვი რთული ქცევის გამოვლენის დროს?

ფსიქოლოგების თქმით, ბავშვები ხანდახან მშობლისთვის არასასურველ ქცევებსაც სწავლობენ. შედეგად მათ ხშირად სჯიან იმის გამო, რომ „კარგად“ არ იქცევიან, თუმცა იმის განსაზღვრა, რა არის ”კარგი”, „ნორმალური“ და „ცუდი“ ქცევა, ადვილი საქმე არ გახლავთ. ეს დამოკიდებულია ბევრ რამეზე: ბავშვის ასაკზე, მის პიროვნულ თავისებურებებზე, ფიზიკური და ემოციური განვითარების დონეზე.

მაგალითად, თუ ორი წლის ბავშვი დარბის და ძირს ყრის სათამაშოებს, იქექება უჯრებში და ბევრ შეკითხვას სვამს, ეს მისი ასაკისთვის ბუნებრივი ქცევაა და ამის გამო არ უნდა დაისაჯოს. რთული ქცევის უამრავი განსხვავებული განმარტება არსებობს. 

როდესაც ხდება ბავშვის პრობლემური ქცევის მიზეზების განსაზღვრა, აუცილებლად უნდა იქნას გათვალისწინებული ბავშვის ისეთი მახასიათებლები, როგორებიცაა ასაკი, სქესი და კულტურული წარმომავლობა. ხშირ შემთხვევაში, როდესაც ბავშვები „კარგად“ არ იქცევიან, მშობლები მათ ფიზიკურად სჯიან და მიაჩნიათ, რომ ასე ისინი ბავშვის სასიკეთოდ იქცევიან. სინამდვილეში კი ფიზიკური შეხებით ბავშვს სერიოზულ ზიანს ვაყენებთ, ისინი ხდებიან უფრო ჯიუტები, დაუმორჩილებლები და სწავლობენ ქცევის აგრესიულ ფორმებს, ფიზიკური დასჯის შედეგად ბავშვი უფრო აგრესიული ხდება და თვითონაც იწყებს სხვა ბავშვების ცემას - აღნიშნავენ ფსიქოლოგები. 


როგორ მოვიქცეთ მაშინ, როდესაც ბავშვი ავლენს რთულ ქცევას?


7 რჩევა ფსიქოლოგ ნინუ კიკნაველიძისგან:

1. ბავშვსა და უფროსს შორის პოზიტიური დამოკიდებულების ჩამოყალიბება ეხმარება ბავშვს, შეცვალოს ქცევის მიუღებელი სტრატეგიები და სტილი, ჩაერთოს საკუთარი ქცევის ცვლილების პროცესში.
2. სიტყვა და უარყოფა ,,არა”.

მშობელი ვერ მიაღწევს წარმატებას მხოლოდ იმის აღნიშვნით, თუ რა არ უნდა გააკეთოს ბავშვმა. აუცილებელია, მივუთითოთ იმაზეც, თუ რა სახის ქცევა უნდა შესრულდეს სანაცვლოდ. მიუთითოს არა მხოლოდ ქცევის შეწყვეტის საჭიროებაზე, არამედ იმაზეც, თუ რა ქცევით შეიძლება ჩაანაცვლოს.
3. ნაცვლად იმისა, რომ მივუთითოთ ნეგატიურ ქცევაზე, უნდა წავახალისოთ მისაღები ქცევა.

4. აუცილებლად უნდა დაფიქსირდეს და წახალისდეს ბავშვის მიერ სასურველი ქცევის განხორციელების მცირე მცდელობაც კი.

5. როდესაც სასურველი ქცევა პირველად აღმოცენდება, შეძლებისდაგვარად სწრაფად დააჯილდოვეთ ბავშვი, შეაქეთ, წაახალისეთ.

6. ნუ შეადარებთ ბავშვს სხვებს. სხვებთან მუდმივი შედარება იწვევს ბავშვის თვითშეფასების დაქვეითებას, აგრესიას მშობლის მიმართ და აგრეთვე იმის მიმართ, ვისაც ხშირად ადარებენ.

7. ბავშვის წარმატების შეფასებისას, შეაფასეთ მისი მოქმედება და არა თავად ბავშვი. განხორციელებული კვლევების შედეგად დადგინდა, რომ დასჯის ისეთი სახეები, როგორიცაა შენიშვნის მიცემა, ჩხუბი, ბავშვის დროებითი იზოლირება და ჯარიმები, დადებითი შედეგების ნაცვლად, არასასურველ, პრობლემური ქცევის გახშირებას იწვიეს.

რჩევები მშობლებს:

დაიმახსოვრეთ, რომ ბავშვებს არ შეუძლიათ საკუთარი ემოციების მართვა, მანამ სანამ ამას არ ისწავლიან. დაუდასტურეთ ემოციები, დაარქვით ამ ემოციებს
სახელები და შეასწავლეთ მათი მნიშვნელობა. შესთავაზეთ ალტერნატივები და გაუზიარეთ პირადი გამოცდილებები. მაგ: როდესაც მე გაბრაზებული ვარ, თავს ბალიშზე ვდებ და ვყვირივარ, შენც შეგიძლია ასე მოიქცე. ასწავლეთ ემოციების გამოხატვა სწორი გზით, ნუ ჩაუხშობთ მათ და არ გამოიყენოთ ფრაზები როგორებიცაა: ნუ ტირიხარ! ნუ ყვირიხარ და სხვა.

ბავშვებს ემოციების გამოხატვის შესწავლა სჭირდებათ, რაშიც ჩვენ, მშობლები უნდა დავეხმაროთ. ეს არ არის მარტივი გზა და ყველა მშობელს გვიჭირს ამ ეტაპის გავლა.

ისწავლეთ საკუთარი თავის კონტროლი, იყავით გულწრფელები თქვენი შვილების მიმართ, მიიღეთ თქვენი შვილი ისეთი, როგორიც არის. გახსოვდეთ, ახალი უნარის დასწავლა სწრაფად არ ხდება, ამიტომ მშვიდად მიყევით თქვენს მიერ შერჩეულ სტრატეგიას.

ავტორი: ინსტაგრამ ბლოგერი დეა შიმშინაშვილი

მეტი საინტერესო ინფორმაციისთვის იხილეთ ინსტაგრამ გვერდი - deamommi.

„თანამედროვე აღზრდაზე ცნობადობის ამაღლება, ყოველდღიურობის გაზიარება, არამხოლოდ პოზიტიურ ჭრ...
დეა შიმშინაშვილი მე-3 წელია ინსტაგრამ ბლოგერია, მის ინსტაგრამ გვერდს 14 000-მდე გამომწერი ჰყავს. 2 შვილის დედა თანამედროვე აღზრდის მეთოდებსა და საკუთარ გამოცდილებას ყოველდღიურად უზიარებს გამ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

თუ ბავშვს ცხვირით სუნთქვა უჭირს და პირღია სძინავს... - თემაზე ოტორინოლარინგოლოგი შორენა წიკლაური საუბრობს

თუ ბავშვს ცხვირით სუნთქვა უჭირს და პირღია სძინავს... - თემაზე ოტორინოლარინგოლოგი შორენა წიკლაური საუბრობს

ხშირად ბავშვებს ძილის დროს ცხვირით სუნთქვა უჭირთ და პირღია სძინავთ. რა შეიძლება იყოს ამის მიზეზი? - თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ოტორინოლარინგოლოგი შორენა წიკლაური ესაუბრა.

- ხშირად ბავშვებს ძილის დროს ცხვირით სუნთქვა უჭირთ და პირღია სძინავთ. რა შეიძლება იყოს ამის მიზეზი?

ცხვირით სუნთქვა არის ძალიან მნიშვნელოვანი, როგორც ბავშვთა ასაკში, ასევე დიდებში. ბავშვთა ასაკში განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია, რომ მოხდეს სახის სწორად ჩამოყალიბება. თუ ცხვირით სუნთქვა არის გაძნელებული, აუცილებლად უნდა მივაცქიოთ ყურადღება და შესაბამისად პრობლემაც უნდა აღმოვფხვრათ. 

პირღია ძილის ძირითადი მიზეზი მომდინარეობს იქიდან, რომ ბავშვს ცხვირით სუნთქვა უჭირს. რა თქმა უნდა, შესაძლებელია საქმე გვქონდეს საფეთქელ-ქვედა ყბის სახსრის განვითარების თავისებურებასთან ან თანდაყოლილი სახსრის პრობლემასთან, თუმცა უმეტესად ეს მომდინარეობს ცხვირით სუნთქვის გართულებიდან.

რაც შეეხება ცხვირით სუნთქვის გაძნელების შესაძლო მიზეზებს. ყველაზე ხშირად ეს გამომდინარეობის ადენოიდების ჰიპერტროფიიდან. ადენოიდები ეს არის ცხვირ-ხახის ტოლზილა, რომელიც გარკვეული მიზეზების გამო შეიძლება ზომაში გაიზარდოს და მექანიკურად დაახშოს ცხვირ-ხახა, შესაბამისად, ცხვირში გასული ჰაერი არ არის საკმარისი და ბავშვი ახმარს პირს. გარდა ამისა, ბავშვთა ასაკში ცხვირით სუნთქვის გაძნელების ერთ-ერთი მიზეზი ალერგიაც შეიძლება გახდეს, არსებობს გარკვეული შემთხვევები, როდესაც შუპდება ნიჟარები და ავიწროვებს სასუნთქ გზებს.

- როდესაც ბავშვი არ სუნთქვას ცხვირით, ამან რა პრობლემები შეიძლება შეუქმნას ბავშვს?

როდესაც ბავშვი არ სუნთქავს ცხვირით და პირის გავლით ხდება ჟანბადის მიწოდება, უხეშად რომ ვთქვათ, უხარისხო ჟანგბადი მიეწოდება, ანუ ცხვირში გავლილ ჟანგბადს უფრო ადვილად ითვისებს ორგანიზმი. სუნთქვის დროს აუცილებელია, რომ გასული ჰაერი მომზადდეს ფილტვებში ჩასასვლელად, შეიქმნას გარკვეული წნევა ჩასუნთქვის დროს, ჰაერი მაქსიმალურად უნდა გაუთანაბრდეს სხეულის ტემპერატურას და დატენიანდეს. პირით სუნთქვის დროს ეს პირობები დარღვეულია და ჟანგბადის ათვისება დაქვეითებულია, არასწორად ვითარდება სახის ჩონჩხი, უშუალოდ ცხვირი, სასა იღებს მაღალი გუმბათის ფორმას, თანკბილვა ირღვევა, პრობლემები ექმნება სმენასთან დაკავშირებით, ვინაიდან არასრულფასოვნად ხდება შუა ყურის დრენირება. გარდა იმისა, რომ ჟანგბადის მოხმარებაა დარღვეული, ანატომიურად არასწორად ყალიბდება ორგანიზმი.

- მკურნალობის რა მეთოდები არსებობს და როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი?

თუ მიზეზი არის ალერგია ან რაიმე ტიპის ანთება (თუნდაც ბაქტერიული), რის გამოც ადენოიდები ზომაში გაზრდილია, საჭიროა სწორად მოხდეს დიაგნოზის დასმა და შეძლებისდაგვარად პრობლემის აღმოფხვრა.

თუ ბაქტერიულია, შესაძლოა ანტიბიოტიკოთერაპია. ალერგიის შემთხვევაში, ანტიალერგიული მკურნალობით მიღწევადია ის, რომ ადენოიდები ზომაში შემცირდეს. მიუხედავად ჩატარებული მკურნალობისა, თუ ვერ ხერხდება სასურველი შედეგის მიღება და ბავშვს მაინც არ ჰყოფნის ცხვირში გასული ჰაერი, იძულებულები ვართ მივმართოთ ქირურგიულ მკურნალობას, რომელიც გულისხმობს ადენოიდური ქსოვილის მექანიკურ მოკვეთას და მის ხარჯზე ცხვირ-ხახის გათავისუფლებას.

- როდის უნდა მივმართოთ სპეციალისტს?

თუ ბავშვი სუნთქავს პირით, სძინავს მოუსვენრად, პირიდან ნერწყვდენა აქვს, კბილებს აკრაჭუნებს და თუ ეს ყველაფერი დიდხანს გრძელდება, აუცილებლად მიმართეთ სპეციალისტს!

ესაუბრა მარიამ ჩოქური 

წაიკითხეთ სრულად