„მე ვარ მახარაძე ათინა, დავიბადე 1940 წელს. ვარ გმირი დედა. ერთი ძუძუთი გავზარდე 11 შვილი. ადრე არ იყო ახლა რომ არის მკურნალობა. არ იყო ისეთი მკურნალობა, რომ ოპერაცია გამეკეთებინა. ერთი ძუძუთი გავზარდე ყველა. სოსკა მე არ დამიკავებია.“
„დედის დაძახება ყველაზე ძვირფასია. შვილი რომ დედას დაგიძახებს, ძალიან მნიშვნელოვანია,“- აღნიშნულ საკითხზე ათინა მახარაძემ საქართველოს პირველი არხის ეთერში ისაუბრა.
წყარო: „საქართველოს პირველი არხი“
„წარმატებულობის და დიდი ბედნიერების საწინდარი არის ოჯახში არსებული ჯანსაღი ურთიერთობები. ოჯახი არის ურთიერთობების ფორმირების, მისი დასწავლის აკვანი. განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია, როგორია დედის დამოკიდებულება. ბავშვები დედისგან ითვისებენ სამყაროს. დედაა სამყაროსა და ბავშვს შორის მაკავშირებელი. ხშირად როდესაც ოჯახში ურთიერთობები ვერ არის აწყობილი სათანადოდ, სამწუხაროდ დედები შვილებს ინსტრუმენტად მოიაზრებენ სხვებთან კონფლიქტში. ეს არის საგანგაშო მდგომარეობა.
მსხვერპლად იწირება რა? ასეთ ოჯახში აღზრდილ ბავშვებს აქვთ სხვებთან კავშირის განცდის დეფიციტი. ვერსად ვერ მიიღებ სულიერ სისავსეს, თუ სხვებთან კავშირის განცდა არ გაიარე. ამიტომაც აქვს ხელოვნებას უდიდესი როლი აქაც. მხატვრული ლიტერატურის კითხვის დროს არის სხვებთან კავშირის განცდის მომენტები. ეს არის პოეზიაში, მუსიკაში, ფერწერაში, თეატრში, მაგრამ განსაკუთრებული ამ თვალსაზრისით არის მხატვრული ლიტერატურა. მხატვრულ ლიტერატურას ნებისმიერი დეფიციტის შევსება შეუძლია სულიერების თვალსაზრისით. სულიერება არის ის, რითაც ადამიანი სხვებთან კავშირს განიცდის. სხვებთან კავშირის განცდით უმდიდრდება მას ეს სულიერება,“- მოცემულ საკითხზე ნანა ჩაჩუამ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.
წყარო: რადიო „იმედი“
წაიკითხეთ სრულად
