Baby Bag

მედიკამენტების მიღებით გამოწვეული მინერალების დანაკარგი ორგანიზმში - მარი მალაზონიას რეკომენდაციები

მედიკამენტების მიღებით გამოწვეული მინერალების დანაკარგი ორგანიზმში - მარი მალაზონიას რეკომენდაციები

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ სხვადასხვა ფარმაკოლოგიური ჯგუფის მედიკამენტის გამოყენებისას ორგანიზმში მინერალების დანაკარგის რისკებზე ისაუბრა:

„თუ ჩვენ სისტემატურად ვიყენებთ ამა თუ იმ ფარმაკოლოგიურ ჯგუფს, უნდა გავითვალისწინოთ, რომ ეს შეიძლება გახდეს ამ ელემენტების დანაკარგის წინაპირობა. უნდა გავითვალისწინოთ ეს ინფორმაცია. თუ თქვენ სისტემატურად იღებთ კრუნჩხვის საწინააღმდეგო საშუალებებს, კორტიკოსტეროიდებს, შარდმდენებს, ყველა ამ ჯგუფის პრეპარატის სისტემატური მოხმარების შემთხვევაში, აუცილებლად უნდა გააკონტროლოთ, რამდენად არის შენარჩუნებული ორგანიზმში კალციუმის დონე. შეიძლება სისხლში კალციუმი წონასწორობაში იყოს, მაგრამ მხოლოდ იმის ხარჯზე, რომ კალციუმი წამოიღო კბილებიდან, ძვლებიდან, გამოფიტა ეს ორგანოები.“

„შარდმდენებისთვის დამახასიათებელია მინერალების დანაკარგი. ცხადია, ეს შარდმდენის სახეობაზეც არის დამოკიდებული. თუ თქვენ გჭირდებათ ჰორმონჩანაცვლებითი თერაპია და სისტემატურად გჭირდებათ შარდმდენის გამოყენება, მაგნიუმის დანაკარგი ორგანიზმში იზრდება. თუ თქვენ მეტფორმინის გამოყენება გჭირდებათ, ეს არ ნიშნავს, რომ უარს ამბობთ ამ წამლებზე. თუ თქვენ სისტემატურად იყენებთ ამ წამლებს, გჭირდებათ B12 ვიტამინის დონის შემოწმება. თუ თქვენ იღებთ ანტიკონვულსანტებსა და ქალის სასქესო ჰორმონებს, ასევე უნდა გაითვალისწინოთ ფოლიუმის მჟავის ნაკლებობა. ასეთი რისკი არსებობს. შარდმდენების გამოყენებისას შეიძლება დაგვაკლდეს B1 ვიტამინი,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მზამზარეული არ უნდა ჰქონდეს ყველაფერი შვილს, იმიტომ, რომ მერე იმ მზამზარეულის ფასი არ იცის,“- დეკანოზი საბა ჭიკაიძე

„მზამზარეული არ უნდა ჰქონდეს ყველაფერი შვილს, იმიტომ, რომ მერე იმ მზამზარეულის ფასი არ იცის,“- დეკანოზი საბა ჭიკაიძე

დეკანოზმა საბა ჭიკაიძემ მშობლობის სირთულეებზე ისაუბრა და ის შეცდომები დაასახელა, რომელსაც მშობლები შვილებთან უშვებენ:

„ძალიან რთულია შვილის გაზრდა, სწორად აღზრდა. ხშირად მშობლები, სამწუხაროდ, შეცდომას უშვებენ ხოლმე. ურთულესი პროფესიაა მშობლობა, შეიძლება ითქვას, ყველაზე რთული. ძალიან დიდი სიფრთხილეა საჭირო, ძალიან დიდი გონიერება და სიფრთხილეა საჭირო იმისთვის, რომ შვილს ის მისცე, რაც მას სჭირდება.

ხშირად მშობლებს, რომლებსაც დიდი გაჭირვება აქვთ ნანახი და რთულ პირობებში არიან თავად გაზრდილი, არ უნდათ, რომ შვილებმა იგივე ტკივილი და იგივე გაჭირვება ნახონ, რაც მათ ნახეს. ეს ერთის მხრივ, რა თქმა უნდა, აბსოლუტურად ნორმალურია, რადგან ყველაზე მეტად ვინც გიყვარს, გინდა, რომ მას მაქსიმალურად უზრუნველი ცხოვრება აჩუქო, მოუწყო და ყველანაირად ეცადო, რომ აარიდო იმ ტკივილებს, რაც შენ გხვდა ცხოვრებაში. მეორე მხრივ, აქაც გარკვეული ზომიერებაა საჭირო, იმიტომ, რომ არ არის მთლად ასე საქმე. განსაცდელები, ცხოვრებისეული სირთულეები შემთხვევით როდი ხდება. თქვენ გგონიათ, რომ ჩვენ რა სირთულეებიც გავიარეთ, არ იყო საჭირო, რომ გაგვევლო? ან რომელიმე ადამიანს ჰგონია, რომ არ არის საჭირო სირთულეები და განსაცდელები, რაც მას ცხოვრებაში ხვდება? მე ასე არ ვფიქრობ. შვილებს უნდა ვასწავლოთ სირთულეების სწორად გადალახვა. რა თქმა უნდა, რამდენადაც შეგვიძლია, უნდა ავარიდოთ სირთულეები თავიდან შვილებს, მაგრამ მზამზარეული არ უნდა ჰქონდეს ყველაფერი შვილს, იმიტომ, რომ მერე იმ მზამზარეულის ფასი არ იცის. უძღები შვილის იგავი ამის კლასიკური მაგალითია. მერე ის თვლის, რომ ასეც უნდა იყოს. მას არ უშრომია, არ მოუპოვებია ის და ადვილად კარგავს ამას. მას არ გააჩნია მადლიერება არც მშობლის მიმართ, არც ღმერთის მიმართ.

ძალიან მნიშვნელოვაბია ოჯახური გარემო. ხშირად შვილები გაურბიან მშობლებს, რადგან ოჯახში არ აქვთ მშვიდი, გაწონასწორებული გარემო. ხშირად გოგოები თხოვდებიან სწორედ ამის გამო, რომ ოღონდ გაექცნენ ოჯახურ სირთულეებს, იმდენად დაღლილები არიან და უშვებენ საბედისწერო შეცდომებს, ოღონდაც გაერიდონ ოჯახურ სიტუაციას და უფრო რთულ მდგომარეობაში იგდებენ თავს. ზოგადად შვილს გახსოვდეთ, რომ ყოველთვის აქვს მოთხოვნილება, რომ ოჯახში ჰქონდეს მშვიდი, თბილი, მოსიყვარულე გარემო. ეს უნდა იყოს მისი სიმშვიდის სახლი, სადაც მყუდროდ და მშვიდად გრძნობს თავს. გარეთ სხვამ ყველამ ნერვები რომ მოუშალოს, მას უნდა ეგულებოდეს თავისი სახლი, მშობლები, რომლებიც ყოველთვის გაუგებენ მას, რომლებსაც ის უპირობოდ უყვართ და მას ყოველთვის შეუძლია, რომ მიმართოს მშობლებს. სამწუხაროდ, ასე ხშირად არ ხდება,“- აღნიშნა მამა საბა ჭიკაიძემ.

წყარო: ​თბილისის ვაკის მაცხოვრის ფერიცვალების სახელობის ტაძარი

წაიკითხეთ სრულად