Baby Bag

ბავშვებში ჩუტყვავილას შემთხვევებმა მოიმატა - ზაზა თელიას რჩევები ჩუტყვავილას მკურნალობის მეთოდებთან დაკავშირებით

ბავშვებში ჩუტყვავილას შემთხვევებმა მოიმატა - ზაზა თელიას რჩევები ჩუტყვავილას მკურნალობის მეთოდებთან დაკავშირებით

დერმატო-ვენეროლოგმა ზაზა თელიამ ჩუტყვავილას მკურნალობის მეთოდებზე ისაუბრა:

„ჩუტყვავილა ბავშვებში იწყება გამონაყრით, რასაც თან შეიძლება დაერთოს ტემპერატურა. მოზრდილებში პირიქით არის. არის ტემპერატურა, თავის ტკივილი, შემცივნება და შემდგომში შეიძლება დაერთოს გამონაყარი. გამონაყარი იწყება თავის არიდან და შემდეგ ვრცელდება ქვეევით. შეიძლება შეგვხვდეს ბუშტები და ჩირქოვანი ტიპის გამონაყარი, რომელმაც შეიძლება გამოიწვიოს ქავილი. ქავილის გამო შეიძლება დარჩეს ნაწიბური. უნდა ვეცადოთ, რომ ხელით მისი მექანიკური დაზიანება არ მოხდეს.

ჩუტყვავილა მიეკუთვნება თვითგანკურნებად ინფექციას. მკურნალობა, როგორც წესი, არის სიმპტომური. თუ ტემპერატურაა მაღალი, ვსვამთ სიცხის დამწევს. ქავილის დროს ინიშნება ანტიჰისტამინური პრეპარატები, რა თქმა უნდა, დასალევი სახით. შეიძლება დაინიშნოს გარეგანი გამოყენების მალამოებიც. შხაპის მიღება შეზღუდული არ არის. ბანაობა უნდა მოხდეს თბილი წყლით.

ბავშვებში დაავადება უფრო მსუბუქად მიმდინარეობს, ვიდრე მოზრდილებში. მოზრდილებში მნიშვნელოვანია, რომ სწრაფად მოხდეს დიაგნოზის დადგენა. თუ დადასტურებიდან 12 საათის განმავლობაში დავიწყეთ ანტივირუსული პრეპარატის მიღება, ეს მნიშვნელოვნად ამსუბუქებს მიმდინარეობას. სამწუხაროდ, საქართველოში ჯერჯერობით გეგმიური ვაქცინაციის კალენდარში ვარიცელას აცრა არ შედის. იმედი მაქვს, მალე შევა, იმიტომ, რომ განვითარებულ ქვეყნებში 90-იანი წლებიდან უკვე დანრეგილია ვაქცინაცია,“- მოცემულ საკითხზე ზაზა თელიამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილა მშვიდობისა საქართველო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

უკრაინიდან დაბრუნებულმა სამი შვილის დედამ თინათინ კედიამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ იმ რთული გზის შესახებ ისაუბრა, რომელიც საქართველოში ჩამოსვლამდე ოჯახთან ერთად გამოიარა:

„ვცხოვრობდით კიევში. მართლა ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით. ერთ დღეს დილის ხუთ საათზე ბავშვს ვაჭმევდით პატარას და გაისმა ბომბების ხმა. თავიდან ასე არ შეგვშინებია. ვიფიქრეთ, რომ ერთი დაიბომბა, კიევზე არ წამოვა, დედაქალაქს ხომ ვერ გაბედავს, ხომ ვერ აიღებს, მოდი, დავრჩეთ. 15 წუთში ისევ ჩამოვარდა ბომბი, მერე 15 წუთში ისევ... გადავხედეთ ერთმანეთს და ვთქვით ორივემ: ომი დაიწყო.“

თინათინ კედიას თქმით, მის ოჯახს უკრაინიდან გამოსვლა გაუჭირდა, რადგან საცობები იყო და გადაადგილება ჭირდა:

„მე მინდა მოგითხროთ, რა მდგომარეობაში არიან უკრაინაში ადამიანები და მათი ემოციები გადმოგცეთ. ჩვენ მალევე წამოვედით. პირველივე დღეს მოვახერხეთ წამოსვლა. ყველამ იცის, როგორი საცობები იყო. ეს კადრები სულ ტრიალებდა. ექვსი საათი მოვუნდით კიევიდან გამოსვლას. გაჩერებებით ვიარეთ, ბავშვები მანქანაში იღლებოდნენ და ცოდვები იყვნენ. ძალიან სახიფათო იყო ეს პირველივე წუთიდან. ჩვენ ვინიცაში ვაპირებდით ჩასვლას. ორი გზა მიდის და ჩრდილოეთით მიმავალი განიერი გზა ავირჩიეთ. გზაში გავიგეთ, რომ ბელორუსიდან მოდიან და ის გზა უნდა გავიაროთ. იქვე მოვტრიალდით უკან, ისევ კიევში შემოვედით და სამხრეთ ნაწილიდან ხელახლა ჩავდექით საცობებში. საღამოს 10 საათზე ჩავედით ვინიცაში. ეს პატარა ქალაქია, სადაც საბავშვო საფეხბურთო ტურნირები იმართება. სასტუმროში 600 ბავშვი იყო მშობლების გარეშე მწვრთნელებთან ერთად. ორი გუნდი ხარკოვიდან იყო. მწვრთნელები დაძაბულები იყვნენ. მშობლები ურეკავდნენ, რომ ხარკოვში არ ჩაეყვანათ ბავშვები. 600 ბავშვი ტელევიზორში უყურებდა ამ ამბებს, ისხდნენ და ტიროდნენ.“

„ღამე ვინიცაში გავათენეთ და დარჩენას ვფიქრობდით. ეზოში გამოსულებმა დავინახეთ როგორ დავარდა თვითმფრინავი და შავი კვამლი ამოვიდა. მაშინვე გადავწყვიტეთ წამოსვლა. სამხრეთ უკრაინისკენ წავედით. იქ ორი ღამე გავჩერდით. მოლდოვის საზღვარზე გადავედით მეექვსე დღეს. მერე რუმინეთში გადავედით და იქიდან იყო ფრენა. ექვსი საათი მიყავით უკრაინა-მოლდოვის საზღვარზე საცობში. მანქანა ბევრი არ იყო. ყველა იყო მამა, რომელიც ემშვიდობებოდა ოჯახს და მერე მანქანით უკან ბრუნდებოდა. ამ დამშვიდობების ცერემონიას რომ უყურებ, ვერც დააჩქარებ. ყველა ამ ტრაგედიას ვუყურეთ. ჩემმა რამოდენიმე მეგობარმა ხარკოვში რვა დღე გაძლო. მერე თქვეს: ეს არ დამთავრდება და ჩვენი შვილების ემოცია, მათი მომავალი უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ეს სახლი, სადაც ვცხოვრობთ. ამიტომ ნაწილი გამოვიდა ხარკოვიდან, ნაწილი ისევ იქ რჩება. მე უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო. უნდა დავბრუნდე, რომ თუ რამეში ვარ საჭირო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს. ჩემს შვილებს მხარში ედგნენ, ასწავლიდნენ, უხსნიდნენ. ახლა ჩვენი დროა, ახლა ჩვენ უნდა დავუდგეთ გვერდში,“- აღნიშნა თინათინ კედიამ.

წყარო: ​„იმედის დღე“


წაიკითხეთ სრულად